Χρόνιος πόνος στο Ισχίο

Η συχνότητα εμφάνισης χρόνιων πυελικών πόνων (CPP), είναι ευρέως διαδεδομένη τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με πολλές πιθανές αιτιολογικές επιπτώσεις.

Πρόσφατες έρευνες συνδέουν τους χρόνιους πόνους στην άρθρωση του ισχίου όχι μόνο με την περιορισμένη κινητικότητα, την αστάθεια και την αδυναμία που εμφανίζει η συγκεκριμένη άρθρωση, αλλά ακόμα και με τη δυσλειτουργία της αναπνοής. Όταν λέμε χρόνιο πυελικό πόνο, εννοούμε τον πόνο, την πίεση ή τη δυσφορία που εντοπίζεται στην περιοχή της πυέλου, στο περίνεο ή στα γεννητικά όργανα, απουσίας ουροπαθογόνων βακτηρίων και διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες.

Πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι η θεραπεία κίνησης και η θεραπευτική άσκηση, συνίστανται στην αποκατάσταση και στη διαχείριση των χρόνιων πυελικών πόνων.

Ο Γρηγόρης Μ., 42 ετών, ιδ. υπάλληλος με πολύωρη καθιστική εργασία καθημερινώς, αντιμετώπιζε χρόνιους πόνους στο ισχίο. Αφού είχε ακολουθήσει διάφορες φαρμακευτικές αγωγές που δεν είχαν αποτέλεσμα, αποφάσισε να απευθυνθεί στο Functional Movement.  Προχωρήσαμε αμέσως σε εξέταση κινητικής αξιολόγησης κατά την οποία οι μυς του ισχίου φαίνονταν να είναι αρκετά σφιχτοί.

Στο Functional Movement, σύμφωνα με την τρέχουσα βιβλιογραφία, πιστεύουμε ότι για την αντιμετώπιση του χρόνιου πυελικού πόνου δεν υπάρχει μία ενιαία θεραπεία αλλά αυτή θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με την εμβιομηχανική του σώματος του κάθε ασκούμενου. 

Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη το ιατρικό ιστορικό του Γρηγόρη και τα αποτελέσματα της κινητικής του αξιολόγησης σχεδιάσαμε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα το οποίο περιλάμβανε:

  • Τεχνικές manual therapy & Απελευθέρωσης Θέσης “PRT” (Position Release Therapy) οι οποίες ανακουφίζουν τον ασκούμενο από τους σχετικούς μυϊκούς σπασμούς.
  • Ασκήσεις σταθεροποίησης των μυϊκών ομάδων του ισχίου, πυέλου και σπονδυλικής στήλης
  • Ασκήσεις εκπαίδευσης του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (Κ.Ν.Σ) που στοχεύουν στην επαναφορά του κινητικού ελέγχου, της ιδιοδεκτικότητας και της κιναισθησίας.

Μετά από 4 μήνες θεραπείας ο Γρηγόρης κατάφερε να εντάξει την άσκηση στην καθημερινότητά του, πράγμα που βοήθησε στην αισθητή ελάττωση των πόνων. Επίσης, του δόθηκε ένα πρόγραμμα άσκησης ώστε να μην επιστρέψει στον καθιστικό τρόπο ζωής με σκοπό την αποφυγή μελλοντικών τραυματισμών και πόνων.

Μοιραστείτε το!