Καλή κινητικότητα στην άρθρωση του ισχίου, σημαίνει λιγότερη επιβάρυνση στη μέση

Η κάμψη και η έκταση του κορμού αποτελεί μία καθημερινή κίνηση ενός δραστήριου ατόμου, η οποία θα πρέπει να εκτελείται μέσω της άρθρωσης του ισχίου, διατηρώντας ταυτόχρονα  μία ουδέτερη και ευθυγραμμισμένη θέση στη σπονδυλική στήλη. Σωστή κάμψη και έκταση του κορμού, σημαίνει προστασία του σώματος από πιθανούς τραυματισμούς, και για να επιτευχθεί σωστά απαιτείται η κατάλληλη κινητικότητα και ο απαιτούμενος κινητικό έλεγχος στην άρθρωση του ισχίου.

Η άρθρωση του ισχίου διασχίζεται από μία πληθώρα μυών οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της κίνησης του ανθρώπινου σώματος.  Όταν η άρθρωση του ισχίου δεν έχει την απαιτούμενη κινητικότητα και είναι σφιχτή, τότε το ανθρώπινο σώμα για να αποκτήσει καλύτερα επίπεδα κίνησης και ισορροπίας δημιουργεί αντισταθμιστικές κινήσεις οι οποίες επηρεάζουν τόσο το άνω όσο και το κάτω μέρος του σώματος, και επιβαρύνουν την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, αλλά και επηρεάζουν αρνητικά την κινητική αλυσίδα.

Όταν λέμε αντισταθμιστική κίνηση εννοούμε ουσιαστικά ένα νέο κινητικό μοτίβο, το οποίο αναγκάζεται το σώμα να δημιουργήσει ενεργοποιώντας εκείνες τις κινητικές μονάδες (μύες, οστά, συνδέσμους, τένοντες, και τις δομές αρθρώσεων) που το «βολεύουν», ώστε να μπορέσει να ισορροπήσει, να σταθεροποιήσει και να ελέγξει τις κινήσεις του. Όλη αυτή η κατάσταση όμως, έχεις ως αποτέλεσμα την αλλοίωση της φυσιολογικής κίνησης του ανθρώπινου σώματος, προκαλώντας με την πάροδο του χρόνου μυοσκελετικές παθήσεις και τραυματισμούς. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα μοτίβου αντισταθμιστικής κίνησης είναι ο τρόπος που περπατάμε μετά από ένα διάστρεμμα στον αστράγαλο, όπου το φυσιολογικό μοτίβο βάδισης αντικαθίσταται από μία εναλλακτική έκδοση, μεταφέροντας το βάρος του ανθρώπινου σώματος στον υγιή αστράγαλο για να προστατέψουμε τον τραυματισμένο αστράγαλο.

Ενώ όταν λέμε κινητικές αλυσίδες εννοούμε εκείνο το λειτουργικό στοιχείο του μυοσκελετικού συστήματος του ανθρώπινου σώματος, το οποίο είναι απαραίτητο για να μπορέσει αυτό να κινηθεί. Οι κινητικές αλυσίδες ουσιαστικά επιτρέπουν τη συνεργασία και την αρμονική λειτουργία μεταξύ των μυών, ώστε αυτοί να μπορέσουν να σταθεροποιήσουν και να εξισορροπήσουν το σώμα, επιτρέποντας το εκτελέσει μία ολοκληρωμένη κίνηση. Οι μυϊκοί αυτοί συνδυασμοί ονομάζονται αλυσίδες, και πρόκειται για τους μύες του ανθρώπινου σώματος οι οποίοι περιβάλλονται και συνδέονται μεταξύ τους με ένα στρώμα ιστού που ονομάζεται περιτονία (fascia), και η οποία τους περιβάλλει και τους συνδέει. Αυτές οι κινητικές αλυσίδες ξεκινούν από την κορυφή του σώματός και καταλήγουν στα πόδια και είναι διαμήκης και λοξοί.

Δεδομένου ότι η άρθρωση του ισχίου είναι μία άρθρωση η οποία συμμετέχει στις περισσότερες κινήσεις – δραστηριότητες του ασκούμενου, όσο καλύτερα μπορεί κάποιος να ελέγξει τη θέση της άρθρωσης του ισχίου και να τη διαχωρίσει από τους γοφούς και από τη σπονδυλική στήλη κατά την εκτέλεση των καθημερινών του δραστηριοτήτων, τόσο καλύτερη κινητικότητα αποκτά στη συγκεκριμένη άρθρωση. Μία καλή κινητικότητα στην άρθρωση του ισχίου, σημαίνει λιγότερη επιβάρυνση στην οσφυϊκή μοίρα της Σ.Σ (μέση), καλύτερο κινητικό έλεγχο, συνεργασία και λειτουργία των μυών, μιας και αυτοί (μύες) αλληλοεξαρτώνται (κινητικές αλυσίδες), ώστε να εκτελέσουν σωστά ακόμα και τις πιο απλές κινήσεις του ανθρώπινου σώματος.

Επίσης το να έχουμε ένα καλό επίπεδο κινητικότητας στην άρθρωση του ισχίου, δεν μας βοηθάει μόνο στις καθημερινές μας δραστηριότητες αθλητικές και μη, αλλά κυρίως συμβάλει στη μείωση του κινδύνου τραυματισμού της συγκεκριμένης άρθρωσης, διότι βελτιώνεται «η αρθροκινηματική κίνηση» γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες για οστεοαρθρίτιδα ισχίου, για πόνο στην βουβωνική χώρα, για το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου παθήσεις οι οποίες έχουν ως κύρια αιτία εμφανίσεις τους, τα μειωμένα επίπεδα κίνησης στο ισχίο και την κινητική δυσλειτουργία της συγκεκριμένης άρθρωσης.

Στο functional movement, εφαρμόζουμε εξειδικευμένες ασκήσεις, μέσω των οποίων βελτιώνουμε την κινητικότητα και τον κινητικό έλεγχο των αρθρώσεων, ανάλογα με το έργο που επιτελεί ή κάθε μία άρθρωση, διορθώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις κινητικές δυσλειτουργίες στο σώμα των ασκούμενών μας. Όταν το ανθρώπινο σώμα αποκτά κινητικό έλεγχο και σωστή στάση και κίνηση, τότε αυτό γίνεται  πιο ευκίνητο, πιο λειτουργικό, και όλο αυτό λειτουργεί προστατευτικά απέναντι στους χρόνιους μυοσκελετικούς πόνους και τους τραυματισμούς.

Παγούνης Νικόλαος

Β.Sc Sport Science & Physical Education

M.Sc Kinisiology & Physical therapy

Πιστοποιημένος Αξιολογητής της Κίνησης &

της Αναπνοής του Ανθρώπινου σώματος

Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση