Τενοντίτιδα στο δικέφαλο βραχιόνιο
Ο τραυματισμός στο τένοντα του βραχιόνιου δικεφάλου, είναι ένας πολύ συχνός τραυματισμός σε άτομα τα οποία εκτελούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις με το χέρι τους, πάνω από το ύψος του ώμου (εναέριες κινήσεις). Τα άτομα αυτά διατρέχουν υψηλό κίνδυνο τραυματισμού, επειδή η εναέρια κίνηση προκαλεί σημαντική πίεση στην άρθρωση του ώμου. Όταν όμως ο συγκεκριμένος τραυματισμός αφεθεί χωρίς θεραπεία, τότε μπορεί να δημιουργηθεί χρόνια τενοντίτιδα των δικεφάλων, και να οδηγήσει σε εκφυλισμό ακόμα και σε σχίσιμο του τένοντα. Ο δικέφαλος βραχιόνιος είναι ένας ισχυρός μυς στην πρόσθια επιφάνεια του βραχίονα που καθώς συσπάται κάμπτει τον αγκώνα. Ο δικέφαλος βραχιόνιος διασχίζει τον ώμο και τον αγκώνα και η μακρά κεφαλή του διέρχεται από μια αύλακα «αύλακα του δικεφάλου» (Εικόνα 2), στο πάνω μέρος του βραχιονίου οστού και στο πρόσθιο τμήμα του ώμου, πριν καταλήξει στην κορυφή της ωμογλήνης. Για να υπάρχει φυσιολογικό εύρος κίνησης στην άρθρωση και χωρίς πόνο, το ενδοαρθρικό τμήμα του τένοντα θα πρέπει να είναι ικανό να ολισθαίνει ελεύθερα μπρός και πίσω μέσα στην αύλακα του δικεφάλου. Με την πάροδο του χρόνου όμως και λόγο των επαναλαμβανόμενων εναέριων κινήσεων του χεριού, ο τένοντας μπορεί να ερεθιστεί και να δημιουργηθεί μια φλεγμονώδη κατάσταση η οποία ονομάζεται τενοντίτιδα δικεφάλου. Τα άτομα τα οποία δεν ακολουθούν άμεσα μία θεραπευτική αγωγή και συνεχίζουν να εκτελούν τις καθημερινές τους δραστηριότητες νοιώθοντας πόνο, επιδεινώνουν μια απλή περίπτωση τενοντίτιδας των δικεφάλων. Μάλιστα η επαναλαμβανόμενη κίνηση μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω ερεθισμό των τενόντων και σε χρόνια τενοντίτιδα. Η χρόνια τενοντίτιδα προκαλεί τη διόγκωση του τένοντα και την απώλεια του ομοιόμορφου κυλινδρικού σχήματος του, εμποδίζοντας την ολίσθηση του μέσα στην «αύλακα του δικεφάλου», με αποτέλεσμα αυτός να φθαρεί και να σχιστεί όπως παθαίνει ένα σκοινί όταν ολισθαίνει επαναλαμβανόμενα μέσα σε μία θήκη (Εικόνα 4). Εικόνα 4 Οι ασθενείς που υποφέρουν από τραυματισμό δικεφάλου, συχνά διαμαρτύρονται για έναν θαμπό πόνο στον ώμο και συνήθως στην πρόσθια επιφάνεια του ώμου. Τα πρώιμα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο που ακτινοβολεί στο μπροστινό μέρος του ώμου και πλάι του βραχίονα. Επίσης ορισμένες περιστροφικές κινήσεις, όπως το να αφήσω κάτι στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, ή να βγάλω μια στενή μπλούζα ή να προσπαθήσω να ακουμπήσω την πλάτη μου, μπορεί να επιδεινώσουν τον πόνο και να γίνει αιχμηρός και οξύς. Το επόμενο στάδιο των συμπτωμάτων είναι η αδυναμία στον ώμο, καθιστώντας μάλιστα πολύ δύσκολο ακόμα και την τοποθέτηση ενός ελαφρύ αντικειμένου σε ένα ψηλό ράφι. Επίσης ένα πολύ συχνό σύμπτωμα είναι η δυσκολία στον ύπνο, καθώς οποιαδήποτε κίνηση του βραχίονα κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορεί να προκαλέσει οξύ πόνο. Οι τραυματισμοί στο τένοντα του βραχιόνιου δικεφάλου, αντιμετωπίζονται αρχικά με συντηρητικό τρόπο, με ανάπαυση και μείωση ή παύση κάθε δραστηριότητας, η οποία επιβαρύνει το συγκεκριμένο σημείο. Ωστόσο, ο ασθενής θα πρέπει να κατανοήσει ότι οποιαδήποτε πρόωρη επιστροφή σε δραστηριότητα η οποία επιβαρύνει τον τραυματισμό του – ακόμα και με κινήσεις χωρίς επιπρόσθετο βάρος – μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη ανάρρωσή του. Επίσης η παγοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει μειώνοντας τη φλεγμονή στον ώμο και το πρήξιμο. Η κανονική αποκατάσταση του ώμου ενός ασθενή περιλαμβάνει τρεις φάσεις: 1) τη φάση της ανάπαυσης. 2) ασκήσεις κινητικότητας 3) ασκήσεις ενδυνάμωσης. Στο functional movement, έχουμε την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία για να αναλάβουμε την αποκατάσταση του συγκεκριμένου τραυματισμού, εκπαιδεύοντας ταυτόχρονα το σώμα σας στο να κινείται σωστά και με ασφάλεια, προστατεύοντάς το από μελλοντικούς τραυματισμούς. ΠηγήΑνατομία
Θεραπεία -Αποκατάσταση
