Θεμελιώδεις αρχές της αναπτυξιακής κινησιολογίας

  1. Σταθεροποίηση του πυρήνα – κορμού

Όταν λέμε σταθεροποίηση του πυρήνα, εννοούμε την ικανότητα ελέγχου του κορμού, κάτι το οποίο προστατεύει τη σπονδυλική στήλη από υπερβολική κίνηση κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε κίνησης, είτε πρόκειται για κάμψη, επέκταση ή περιστροφή, και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό.

Οι μύες του πυρήνα ενεργοποιούνται πριν από κάθε σκόπιμη μετακίνηση, δημιουργώντας έτσι σταθερή βάση. Εάν δεν υπάρχει σταθερή βάση πριν από την κίνηση, θα υπάρξουν αντισταθμιστικοί μηχανισμοί που συνήθως περιλαμβάνουν υπερφόρτωση μυϊκών ομάδων και αυτό μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει κακή κίνηση με ακατάλληλη ισορροπία που οδηγεί σε υπερβολική φόρτωση των σπονδυλικών αρθρώσεων, δίσκων και μυών.

2. Κινητικότητα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η κινητικότητα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, παίζει σημαντικό ρόλο στην καλή κίνηση και στον κινητικό έλεγχο των ώμων και της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Όταν η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτυγχάνει να επεκταθεί και να περιστραφεί σωστά, τότε επιβαρύνεται ο αυχένας, οι ώμοι, αλλά και η μέση. Έρευνες δείχνουν ότι η καλή κινητικότητα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να είναι ευεργετική για πόνους στον αυχένα, στους ώμους και στη μέση, και αυτό εξηγείτε από το γεγονός ότι η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η μόνη κινητή περιοχή της σπονδυλικής στήλης, σε σχέση με την αυχενική και την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης οι οποίες είναι κατά κύριο λόγο καθορισμένες περιοχές σταθερότητας και γι’αυτό το λόγο η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης επηρεάζει της άνω και κάτω περιοχές του σώματος.

3. Κινητικότητα των ισχίων

Η λεκάνη εκτός από σταθερή θα πρέπει να έχει καλή και ελεγχόμενη κινητικότητα για να μπορεί να κινηθεί τρισδιάστατα. Εάν η λεκάνη δεν είναι σε θέση να το κάνει αυτό, τότε η ροή της κίνησης από το άνω μέρος του σώματος στο κάτω και το αντίστροφο μπλοκάρεται, οδηγώντας όχι μόνο σε κακή εκτέλεση της κίνησης, αλλά και σε επιβάρυνση μεμονωμένων μυϊκών ομάδων και αρθρώσεων.

4. Μυϊκή Συναρμογή

Το σώμα λειτουργεί ως ενιαία μονάδα και όχι ως μεμονωμένα τμήματα, γι’αυτό και οι σύνθετες κινήσεις απαιτούν έναν καλό συντονισμό όλων των μυϊκών ομάδων που απαιτούνται για την εκτέλεση μιας σύνθετης κίνησης. Σε περίπτωση που η σταθερότητα, η κινητικότητα και ο συντονισμός αυτών των μυϊκών ομάδων δεν είναι σε καλό επίπεδο, τότε η ικανότητα να μεταφέρεται αποτελεσματικά η δύναμη μέσω του κορμού στα άκρα συχνά μειώνεται, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η ποιότητα της κίνησης.

Άρα η αναπτυξιακή κινησιολογία βοηθάει στη βελτίωση της ποιότητας των κινήσεων, η οποία διαφέρει από παιδί σε παιδί, εκπαιδεύοντας όχι μόνο το σώμα του αλλά και τον εγκέφαλο του, μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος, ενεργοποιώντας ολοένα και περισσότερο τον κινητικό έλεγχο κάτι το οποίο θα δώσει σταθερότητα στις αρθρώσεις και ταυτόχρονα στις κινήσεις του παιδιού, αλλά και θα διασφαλίσει ότι δεν υπάρχει αδύναμος κρίκος στην κινητική αλυσίδα, κάτι το οποίο δεν μπορούμε να πετύχουμε με τη γενική άθληση ή η άθληση σε κάποιο εξειδικευμένο άθλημα, δεν μπορεί να καλύψει τους παραπάνω στόχους, παρά μόνο να γυμνάσει σφαιρικά το σώμα του παιδιού ή του ενήλικα.

Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση