Πόνος στο αυχένα: Ένα πολύ συχνό φαινόμενο
Ο πόνος στον αυχένα και τα συνωδά του σημεία, είναι ένα πολύ συχνό πρόβλημα που αντιμετωπίζει καθημερινά σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού. Άτομα με πόνο στον αυχένα μπορεί να παρουσιάζουν ένα σύνολο συμπτωμάτων, όπως αυχεναλγία (πόνος στον αυχένα), δυσκαμψία (δυσκολία στις κινήσεις), αντανάκλαση στη ράχη και τα άνω άκρα (αυχενική ριζοπάθεια), βαρύ κεφάλι, ζάλη, αστάθεια, πονοκέφαλο, μειωμένη κινητικότητα στην αυχενική και στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, αδυναμία στους μύες, μειωμένη σταθερότητα και έλεγχο στην κίνηση των οφθαλμών. Οι περισσότερες περιπτώσεις αυχενικού πόνου, είναι αποτέλεσμα μικρών τραυματισμών των μυών, των συνδέσμων και των μαλακών μορίων της περιοχής. Δεδομένου ότι οι μύες του αυχένα παρέχουν περίπου το 80% της μηχανικής σταθερότητας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ένας τραυματισμός σε αυτούς τους μύες (longus capitis, rectus capitis, cervicis, multifidus) οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την πρόσθια και πλευρική κάμψη, για την περιστροφή και την έκταση της κεφαλής, είναι επικίνδυνος και δημιουργεί έναν πόνο στην περιοχή του αυχένα, όπου αν τον αγνοήσουμε, ο πόνος αυτός θα απλωθεί και σε άλλες περιοχές του σώματος. Άτομα με αυχενικό πόνο, εμφανίζουν συνήθως μειωμένη κινητικότητα και μυϊκή αδυναμία στους μύες του αυχένα, κακή στάση του σώματος και κακό συντονισμό ματιών – κεφαλιού. Γι΄αυτό το λόγο το πρόγραμμα άσκησης & θεραπείας, το οποίο θα πρέπει να εφαρμοστεί για να θεραπεύσει τον αυχενικό πόνο, θα πρέπει να επικεντρώνεται στην βελτίωση – διόρθωση των συγκεκριμένων αυτών σημείων. Σε μια πρόσφατη έρευνα Ολλανδών γιατρών, δημοσιευμένη στο έγκυρο περιοδιό British Medical Journal, ελέγχθηκε η αποτελεσματικότητα της άσκησης και συγκεκριμένα των ασκήσεων για τη βελτίωση της κινητικότητας του αυχένα για το αυχενικό σύνδρομο. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το 68% αυτών που συμμετείχαν στην έρευνα έμειναν ευχαριστημένοι από τα αποτελέσματα της θεραπευτικής άσκησης, λέγοντας ότι ο αυχενικός πόνος μειώθηκε, σε αντίθεση με το 38% των συμμετεχόντων οι οποίοι ακολούθησαν μία θεραπεία μόνο με φάρμακα και οι οποίοι δεν αισθάνθηκαν καμία βελτίωση. Οι ασκήσεις για τη βελτίωση της κινητικότητας του αυχένα, θα πρέπει να επικεντρώνονται στον ακριβή έλεγχο της κίνησης, στην αποφυγή ακραίων θέσεων οι οποίες πιέζουν τα νεύρα και επίσης δεν θα πρέπει να περνούν το όριο του πόνου γιατί μπορεί να επηρεάσουν τον νευρομυϊκό έλεγχο. Η έλλειψη μυϊκής δύναμης είναι μία από τις αιτίες εμφάνισης του αυχενικού πόνου και για αυτό το λόγο ο αυχενικός πόνος είναι πιο διαδεδομένος στις γυναίκες διότι, οι μύες του αυχένα στο γυναικείο σώμα είναι κατά 20% με 30% πιο αδύναμοι από αυτούς των ανδρών, με αποτέλεσμα οι μύες του αυχένα στις γυναίκες, να έχουν χαμηλότερη ικανότητα σταθεροποίησης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Άρα οι ασκήσεις ενδυνάμωσης είναι πολύ σημαντικές όχι μόνο για την βελτίωση του αυχενικού πόνου, αλλά και για την πρόληψή του. Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης του αυχένα, δεν περιορίζονται μόνο στους μύες του αυχένα, αλλά περιλαμβάνουν και τους μύες της ωμοπλάτης, και τους μύες της ωμικής ζώνης, διότι οι μύες αυτοί είναι υπεύθυνοι για την σταθεροποίηση άρα και την αποφόρτιση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Οι ασκήσεις αυτές θα πρέπει να εκτελούνται με χαμηλά φορτία επιβάρυνσης και με αργό έως μέτριο ρυθμό, αποφεύγοντας έτσι να ερεθίσουμε την περιοχή και να επιδεινώσουμε την υπάρχουσα κατάσταση. Άτομα με χρόνιο ή υποτροπιάζων αυχενικό πόνο, εμφανίζουν λανθασμένη στάση του σώματος, αλλά και κακό συντονισμό οφθαλμού – κεφαλής, κάτι το οποίο οφείλεται στην εξασθένιση της κάτω αυχενικής περιοχής, δημιουργώντας σημαντική αισθητηριοκινητική δυσλειτουργία. Ασκήσεις ορθοσωμίας Οι ασκήσεις ορθοσωμίας έχουν ως στόχο να φέρουν το σώμα στη βέλτιστη ανατομικά θέση του, εξασφαλίζοντας έτσι τη δομική ακεραιότητα του ανθρώπινου σώματος, κάτι το οποίο ενδείκνυται για τους αυχενικούς πόνους και τη δυσκαμψία των αρθρώσεων. Συνδυάζουν τις αρχές της ανατομίας και της κινησιολογίας, βελτιώνοντας την κινητικότητα των αρθρώσεων αλλάζοντας με αυτόν τον τρόπο όλη τη στάση του σώματος του ασκούμενου, προσφέροντας του ανακούφιση, ενέργεια και καλή διάθεση, απαλλάσσοντας τον από τους αυχενικούς και γενικότερα τους μυοσκελετικούς πόνους. Ασκήσεις συγχρονισμού οφθαλμού – κεφαλής Στις ασκήσεις για την βελτίωση του συγχρονισμού οφθαλμού – κεφαλής, χρησιμοποιούμε μια πηγή φωτός και ο επαγγελματίας υγείας μετακινεί παθητικά την κεφαλή / το λαιμό του ασθενούς, στο σημείο οπού εστιάζει το φως. Στη συνέχεια ο ασθενής κλείνει τα μάτια και ο επαγγελματίας υγείας μετακινεί πάλι παθητικά την κεφαλή / το λαιμό του ασθενούς με στόχο να τον αποπροσανατολίσει, μετά από αυτό ο ασθενής συνεχίζοντας να έχει κλειστά τα μάτια, προσπαθεί μόνος του να στρέψει την κεφαλή / το λαιμό του, στο καθορισμένο αρχικό σημείο όπου είχε εστιάσει το φως. Οι εκπαιδευτικές ασκήσεις για την βελτίωση του συντονισμού οφθαλμού – κεφαλής και της σταθερότητας του βλέμματος, μπορούν να μειώσουν τη ζάλη, τον πόνο και ταυτόχρονα να βελτιώσουν τη στάση και το εύρος της κίνησης του αυχένα. Όλες οι τελευταίες έρευνες αποδεικνύουν ότι η θεραπευτική άσκηση, είναι η κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπιση των πόνων στον αυχένα, και αφού πρώτα ένας γιατρός εξετάσει την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλη του ασθενή, στη συνέχεια θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιο εξειδικευμένο γυμναστή, ο οποίος θα σχεδιάσει και θα εφαρμόσει ένα εξειδικευμένο ασκησιολόγιο το οποίο θα περιλαμβάνει ασκήσεις κινητικότητας, ενδυνάμωσης και ορθοσωμίας, μειώνοντας έτσι αποτελεσματικά τον χρόνιο αυχενικό πόνο.