Πως η λανθασμένη κίνηση προκαλεί χρόνιους πόνους στο ανθρώπινο σώμα

Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ), μία καλά στοχευμένη και αποτελεσματική θεραπεία θα πρέπει να βασίζεται στην κίνηση, διότι η κίνηση αποτελεί βασικό κομμάτι της αποκατάστασης και της θεραπείας ενός τραυματισμού ή ενός χρόνιου πόνου και όχι μόνο. Παρεκκλίσεις από τη φυσιολογική κίνηση και την ιδανική στάση, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε μόνιμες αλλοιώσεις στις δομές του κινητικού συστήματος, οι οποίες θα προκαλέσουν χαλάρωση του σταθεροποιητικού συνδετικού ιστού και των αρθρώσεων, με αποτέλεσμα οι σταθεροποιητές μύες να καταστούν ανεπαρκείς. Από την άλλη, η έλλειψη κίνησης μπορεί να οδηγήσει σε ατροφία, σε βράχυνση των μυών και σε συρρίκνωση των αρθρικών θυλάκων και έτσι να προκληθεί απώλεια της ιστικής λειτουργίας και περιορισμός της κινητικότητας των αρθρώσεων.

Τέτοιου είδους δομικές αλλοιώσεις προκαλούν επίσης αυξημένη τάση στους ιστούς, οι οποίοι με τη σειρά τους διεγείρουν τους ευαισθητοποιημένους περιφερικούς υποδοχείς, όπως είναι υποδοχείς του πόνου, με αποτέλεσμα πολλές φορές το ανθρώπινο σώμα λόγο αυτών των δομικών αλλοιώσεων να ερμηνεύει τα κεντρομόλα ερεθίσματα, δηλαδή τα ερεθίσματα που φτάνουν μέχρι τον εγκεφαλικό φλοιό, ως χρόνιο πόνο.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι γιατί η φυσιολογία του πόνου περιγράφει την ανάπτυξη, την μετάδοση και την επεξεργασία των πληροφοριών από τους υποδοχείς του πόνου, ενώ η εμβιομηχανική ερμηνεύει τον τρόπο με τον οποίο συμβαίνει η βράχυνση και η επιμήκυνση των ιστών, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αυτοί αντιδρούν στη φόρτιση και στην κίνηση. Δηλαδή με λίγα λόγια πολύ συχνά η αιτία του πόνου που μας ταλαιπωρεί δεν οφείλεται σε μία συγκεκριμένη αιτία, αλλά σε αυτές τις δομικές αλλοιώσεις που προαναφέραμε, και οι οποίες χαλάνε την εμβιομηχανική του ανθρώπινου σώματος, με αποτέλεσμα τη μη σωστή βράχυνση και επιμήκυνση των ιστών κάτι το οποίο επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη, την μετάδοση και την επεξεργασία των πληροφοριών από τους υποδοχείς του πόνου.

Κατά αυτό τον τρόπο εξηγείται η σχέση της φυσιολογίας του πόνου με τη εμβιομηχανική του ανθρώπινου σώματος και για αυτό τις περισσότερες φορές ο χρόνιος πόνος δεν έχει μόνο ένα αίτιο. Χρειάζεται δηλαδή να δούμε το ανθρώπινο σώμα ως ένα σύνολο λειτουργιών στο οποίο πρέπει να το εκπαιδεύσουμε ώστε να λειτουργεί αρμονικά και ελεγχόμενα (κινητικός έλεγχος), χρησιμοποιώντας το φυσιολογικό εύρος κίνησης των αρθρώσεων του, κάτι το οποίο θα μας οδηγήσει σε μία ελεύθερη και ξεκούραστη κίνηση, δηλαδή στη λειτουργική κίνηση (functional movement), η οποία θα μας προστατεύσει και θα μας απαλλάξει από χρόνιους μυοσκελετικούς πόνους.

Παγούνης Νικόλαος

Β.Sc Sport Science & Physical Education

M.Sc Kinisiology & Physical therapy

Πιστοποιημένος Αξιολογητής της Κίνησης &

της Αναπνοής του Ανθρώπινου σώματος

Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση