Πως η κακή σταθεροποίηση – ευθυγράμμιση της λεκάνης ευθύνεται για χρόνιους πόνους στην πλάτη, στο ισχίο και στο γόνατο

Η σταθεροποίηση της πυέλου επηρεάζει θετικά τη λειτουργικότητα και την αντοχή των περιοχών & των μυών της λεκάνης, εμποδίζοντας να εμφανιστούν ελαττωματικά πρότυπα κίνησης και κατά συνέπεια διάφοροι μυοσκελετικοί πόνοι, διότι μία σταθερή λεκάνη εκτός από σταθερότητα και ισορροπία, εξασφαλίζει και μία ουδέτερη σπονδυλική στήλη στο ανθρώπινο σώμα.

Αντίθετα μία ασταθής λεκάνη μπορεί να ευθύνεται για χρόνιους μυοσκελετικούς πόνους στην πλάτη, στο ισχίο, στο γόνατο και στον αστράγαλο, διότι το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί ως ένα ενιαίο σύνολο και όχι ως μεμονωμένες περιοχές, με αποτέλεσμα αν μια περιοχή του σώματος είναι δυσλειτουργική, τότε αυτό θα αντικαταστήσει τη λειτουργία της συγκεκριμένης περιοχής με μία αντισταθμιστική κίνηση, χρησιμοποιώντας έναν άλλο μυ ή άρθρωση ο/η οποίος/α δεν προοριζόταν για τη συγκεκριμένη λειτουργία. Σε αυτή την περίπτωση όμως, ο συγκεκριμένος μυς επιβαρύνεται με μία επιπλέον εξτρά λειτουργία, την οποία μάλιστα δεν έχει προγραμματιστεί να εκτελεί (δηλαδή είναι άγνωστη για αυτόν) με αποτέλεσμα αφού πρώτα επηρεάσει αρνητικά όλη την κινητική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος και προκαλέσει μυοσκελετικούς πόνους στην πλάτη, στο ισχίο, στο γόνατο, αλλά και σε άλλες περιοχές του σώματος, ο συγκεκριμένος μυς να τραυματιστεί.  

Οι μύες οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση τη πυέλου είναι :

  • Ο μέγας γλουτιαίος
  • Ο μέσος γλουτιαίος
  • Ο ορθός κοιλιακός &
  • Ο έξω λοξός κοιλιακός μυς

Για να αποκτήσουμε όμως μία σταθερή λεκάνη, δεν αρκεί μόνο να γυμνάσουμε τους συγκεκριμένους μύες, αλλά να τους εκπαιδεύσουμε ώστε να μπορέσουν να συνεργαστούν μεταξύ τους για να σταθεροποιήσουν τη λεκάνη.

Και γιατί πρέπει να γίνει αυτό;

Γιατί όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία, αν δεν συνεργαστούν  μεταξύ τους  οι προαναφερόμενοι μύες (μέγας γλουτιαίος, μέσος γλουτιαίος, ορθός κοιλιακός & έξω λοξός κοιλιακός), τότε δημιουργείται μία κλίση στη λεκάνη προς τα εμπρός ή προς τα πίσω ή και προς τα πλάγια (ανάλογα με το ποιος από τους παραπάνω μυς είναι υπερδραστήριος και ποιος είναι υπολειτουργικός), με αποτέλεσμα να χάνεται η σταθερότητα και η ευθυγράμμισή της λεκάνης, που σημαίνει μη αποτελεσματική παραγωγή ενέργειας, μη αποτελεσματική κίνηση, μειωμένη κινητικότητα, κακή στάση σώματος, και όλα αυτά να συμβάλουν τελικά ώστε το άτομο να είναι επιρρεπής σε μυοσκελετικούς  πόνους και σε τραυματισμούς.

Στο functional movement, στόχος μας είναι μέσω της κινητικής αξιολόγησης να εντοπίσουμε τυχόν κινητικές δυσλειτουργίες στο σώμα του ασκούμενου και στη συνέχεια σχεδιάζοντας ένα εξατομικευμένο ασκησιολόγιο να τις διορθώσουμε, βοηθώντας τον ασκούμενο να αποκτήσει μία σταθερή και ουδέτερη θέση στη λεκάνη κάτι το οποίο θα ευθυγραμμίσει το σώμα του, ενώ ταυτόχρονα θα τον κάνει πιο ευκίνητο, πιο λειτουργικό και θα τον απαλλάξει από χρόνιους μυοσκελετικούς πόνους, διότι μία σταθερή λεκάνη θα επιτρέψει στους μυς του σώματος του να εργάζονται αρμονικά.

 

Παγούνης Νικόλαος

Β.Sc Sport Science & Physical Education

M.Sc Kinisiology & Physical therapy

Πιστοποιημένος Αξιολογητής της Κίνησης &

της Αναπνοής του Ανθρώπινου σώματος

Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση