Τραυματισμός στο Δελτοειδή μυ
Ο δελτοειδής μυς είναι ένας μεγάλος τριγωνικός μυς που βρίσκεται πάνω από τη γληνοβραχιόνια άρθρωση και είναι αυτός ο οποίος δίνει στον ώμο ένα στρογγυλεμένο σχήμα. Αποτελείται από 3 ξεχωριστά τμήματα, το καθένα από τα οποία παράγει μια διαφορετική κίνηση της γληνοβραχιόνια άρθρωσης, και τα οποία ονομάζονται συνήθως πρόσθια, μεσαία (ή πλευρική) και οπίσθια κεφαλή. Τα τμήματα αυτά, συνδέουν το δελτοειδή μυ με το λαιμό, την ωμοπλάτη και τον άνω βραχίονα. Ο δελτοειδής μυς είναι υπεύθυνος για την ανύψωση του βραχίονα και για το εύρος κίνησης της ωμικής ζώνης. Όταν ο δελτοειδής μυς τραυματιστεί, τότε το άτομο μπορεί να αισθανθεί πόνο ή τρυφερότητα στο μπροστινό μέρος, πλάγια ή στο πίσω μέρος του ώμου, ειδικά κατά την ανύψωση του βραχίονα. Συνήθως οι περισσότεροι τραυματισμοί του δελτοειδούς μυ χρειάζονται χρόνο για να αναπτυχθούν και ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού, ταξινομείται σε: 1ου Βαθμού : Όπου πρόκειται για ένα μυϊκό σφίξιμο, με ελάχιστο πρήξιμο και το οποίο μπορεί να προκαλέσει ελαφρύ πόνο, χωρίς να επηρεαστεί όμως το εύρος κίνησης του ώμου. 2ου Βαθμού : Όπου ο πόνος αυξάνεται κατά την ώθηση, την πίεση ή την ανύψωση του βραχίονα, αλλά και μερικές φορές και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, ενώ το εύρος κίνησης του ώμου μειώνεται. 3ου Βαθμού : Πρόκειται για σοβαρούς τραυματισμούς, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό πόνο, πρήξιμο και μυϊκή διόγκωση ή κενό. Μάλιστα λόγω του πόνου, η κίνηση του βραχίονα μπορεί να είναι σοβαρά περιορισμένη ή και αδύνατη. Οι πιο συχνές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμός του δελτοειδή μυ, είναι: Στο functional movement, για να σχεδιάσουμε ένα πετυχημένο θεραπευτικό πρόγραμμα άσκησης για την αποκατάσταση του συγκεκριμένου τραυματισμού, εντοπίζουμε αρχικά την αίτια που τον προκάλεσε. Αυτό γίνεται μέσω της εξέτασης της κινητικής αξιολόγησης. Στη συνέχεια σχεδιάζουμε ένα εξατομικεύμενο και εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης, το οποίο στοχεύει: Στο functional movement, στόχος μας είναι όχι μόνο να απαλλάξουμε τους ασκούμενους μας από τους υπάρχων πόνους, αλλά και να τους εκπαιδεύσουμε στο να κινούνται σωστά και λειτουργικά, κάτι το οποίο θα τους προστατέψει από μελλοντικούς τραυματισμούς. Πηγή