Η Σωστή κίνηση είναι θεραπεία

• Μήπως ταλαιπωρήστε από χρόνιο πόνο στον αυχένα, στη μέση, στο ισχίο ή σε διάφορες άλλες περιοχές του σώματος σας;
• Μήπως κάθε τόσο, επισκέπτεστε για τον εν λόγω πόνο, γιατρούς που σας έχουν προτείνει, λέγοντας το κλασικό αυτός ο γιατρός είναι ο γιατρός του ΠΑΟΚ, του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ή δεν ξέρω και εγώ ποιας άλλης ομάδας, και ο καθένας από αυτούς του  γιατρούς σας έχει δώσει και από μια διαφορετική διάγνωση;
• Μήπως η Αξονική, ή η Μαγνητική ή οποιαδήποτε άλλη εξέταση στην οποία έχετε υποβληθεί, δεν δικαιολογεί τα συμπτώματα σας;
• Μήπως ο πόνος σας αλλάζει συνεχώς μορφή ή επιδεινώνεται κάθε φορά, ανάλογα με την ψυχολογική σας κατάσταση ή με τις δραστηριότητες τις οποίες εκτελείται;

Αν η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι ΝΑΙ,

τότε αυτό το οποίο θα πρέπει να κάνετε είναι να κινείστε, ακόμα και όταν πονάτε

Περιπτώσεις πόνου σαν αυτές που προανέφερα, χαρακτηρίζονται ως καταστάσεις χρόνιου πόνου οι οποίες μπορεί να προκύψουν από έναν αρχικό τραυματισμό, ή από κακές συνήθειες όπως λάθος στάση σώματος, λανθασμένα κινητικά πρότυπα κατά την εκτέλεση των καθημερινών μας δραστηριοτήτων ή από κάποια ασθένεια.

Η ακινησία ως μέσω θεραπείας τέτοιων περιπτώσεων, έχει διαφοροποιηθεί εδώ και δεκαετίες και πλέον όλα τα θεραπευτικά πρωτόκολλα παγκοσμίως, αναγνωρίζουν την άσκηση και την κίνηση ως την πιο αποτελεσματική θεραπεία.   

Η πρώτες αντιδράσεις των ασκούμενων με χρόνιο πόνο, οι οποίοι απευθύνονται σε εμένα για να διαχειριστώ τον πόνο τους και εγώ προσπαθώ χρησιμοποιώντας κάποιες τεχνικές να αυξήσω το εύρος κίνησης (στο επίπεδο που είναι εφικτό) της περιοχής ή του μέλους το οποίο πονάει είναι:

• Φόβος
• Απορία (τι κάνει αυτός)
• Βλέμματα (τύπου αυτός είναι άσχετος)

Στη συνέχεια όμως και μέσα από τις συνεδρίες τις οποίες πραγματοποιούμε, εξηγώ στους ασκούμενους μου ότι εάν θέλουν μία πλήρη αποκατάσταση από το χρόνιο πρόβλημά τους, θα πρέπει πρώτα από όλα να επαναφέρουμε το φυσιολογικό εύρος κίνησης στις περιοχές του σώματός που έχουν μειωμένη κινητικότητα,  

Για το λόγο ότι, όταν ο ανθρώπινος εγκέφαλός πιστεύει ότι το σώμα μας κινδυνεύει να τραυματιστεί, τότε αντιδρά με 3 βασικούς Προστατευτικούς Μηχανισμούς:

1. Τη μείωση της κινητικότητας (συνήθως με έντονη σύσπαση των μυών της περιοχής, τύπου λουμπάγκο)
2. Τη μείωση της δύναμης (συνήθως με αναχαίτιση των μυών της περιοχής) και
3. Τον πόνο

Και οι τρεις αυτοί μηχανισμοί όμως, περιορίζουν την κίνηση στην περιοχή την οποία πονάμε, για να επουλωθεί αυτή  ταχύτερα.

Όταν όμως μιλάμε για χρόνιο πόνο, αυτό σημαίνει :

• πόνος συνεχής ή κατά περιόδους, διάρκειας μεγαλύτερης των 3-6 μηνών, και
• πόνος χωρίς τραυματισμένους ιστούς με ανάγκη επούλωσης

και έτσι ασυνείδητα ή και συνειδητά πολλές φορές, μπαίνουμε σε μια κατάσταση αυτοπροστασίας περιορίζοντας τις δραστηριότητες μας και τις κινήσεις μας, είτε για να «μη τραυματιστούμε περισσότερο» είτε για να μην ενεργοποιήσουμε το πόνο ξανά,

με αποτέλεσμα χωρίς «καλά καλά» να το καταλάβουμε να καταλήγουμε:

• με κακή φυσική κατάσταση και
• με μειωμένη καθημερινή δραστηριότητα

αλλοιώνοντας έτσι όλες τις κινήσεις του σώματός μας.

Επίσης λόγο αυτής της κατάστασης αυτοπροστασίας στην οποία βρίσκεται το σώμα μας, ο Προστατευτικός μας Μηχανισμός γίνεται πιο ευαίσθητος και υπέρ-λειτουργεί με αποτέλεσμα να μας προστατεύει χωρίς πια να το έχουμε ανάγκη.

 Άνθρωποι με αντίστοιχη ευαισθητοποίηση του Νευρικού Συστήματος 

• πονάνε πιο εύκολα(με μικρότερης έντασης ερεθίσματα), 
• πονάνε πιο έντονα με το ίδιο ερέθισμα (Υπεραλγησία),
• ο πόνος επεκτείνεται σε κοντινές «υγιείς» κατά τα αλλά περιοχές (Δευτερογενής Υπεραλγησιά),
• πονάνε με δραστηριότητες που δεν χτυπάνε κανονικά τα καμπανάκια κινδύνου (Αλλοδυνία- δηλαδή πόνος που ενεργοποιείται με την αφή, με το χάδι, την πίεση, την αλλαγή θερμότητας) και
• ο πόνος διαρκεί δυσανάλογα πολύ σε σχέση με το ερέθισμα (φαντάσου να περνάς από λακκούβα με το αυτοκίνητο και να σε πονάει η μέση σου για 48 ώρες μετά το τράνταγμα).

Αυτή η Νευρολογική Ευαισθητοποίηση του:

• Κεντρικού Νευρικού Συστήματος,που αποτελείται από τον Εγκέφαλο και τον Νωτιαίο Μυελό, και
• Περιφερικού Νευρικού Συστήματος των περιφερειακών δηλαδή νεύρων που φιλοξενούν τους Υποδοχείς Κινδύνου, 

φαίνεται να είναι ο κοινός παρονομαστής σχεδόν στις περισσότερες παθήσεις χρόνιου πόνου. 

Με λίγα λόγια ακόμα και σε καταστάσεις πόνου, θα πρέπει να προσπαθούμε με προσοχή μεν χωρίς φόβο δε, να κινούμαστε και να είμαστε δραστήριοι.

ΓΙΑΤΊ Η ΣΩΣΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Στο functional movement, ο σχεδιασμός των προγραμμάτων μας βασίζεται στην εκπαίδευση των βασικών απαιτήσεων της σωστής κίνησης, μαθαίνοντας τον ασκούμενο να κινείται σωστά βοηθώντας τον να βελτιώσει την καθημερινότητα του και να διαχειριστεί τους πόνους του, έχοντας ταυτόχρονα μία δραστήρια και αποδοτική καθημερινότητα.