Δυσλειτουργία της ωμοπλάτης
Η ωμοπλάτη είναι ένα πλατύ τριγωνικό οστό που βρίσκεται στο πάνω μέρος της πλάτης και έρχεται σε επαφή με το οπίσθιο μέρος του θωρακικού κλωβού. Η κακή λειτουργία – απενεργοποίηση της ωμοπλάτης, μπορεί να προκαλέσει αντισταθμίσεις σε διάφορες περιοχές του ανθρώπινου σώματος, όπως στο λαιμό, τον ώμο, τον αγκώνα, χαμηλά στην πλάτη ακόμα και στη βάδιση, και γι΄αυτό το λόγο είναι σημαντική η λειτουργικότητα της. Επίσης, η απενεργοποίηση της ωμοπλάτης προκαλεί αδυναμία ή μυϊκή ανισορροπία στους μύες της πλάτης, με αποτέλεσμα να παρεκκλίνει η ωμοπλάτη από τη φυσιολογική της θέση, και αυτό να μειώσει το εύρος κίνησης της ωμικής ζώνης και του αυχένα. Η Κωνσταντίνα Ρ., 48 ετών, ήρθε στο Functional Movement έχοντας έντονο πόνο γύρω από την ωμοπλάτη καθώς και καθημερινή αίσθηση κούρασης στο δεξί βραχίονα που επιδεινωνόταν κατά τη διάρκεια του ύπνου. Προχωρήσαμε απευθείας σε κινητική αξιολόγηση η οποία έδειξε μειωμένο εύρος κίνησης της ωμικής ζώνης και του αυχένα καθώς και μη κανονική ευθυγράμμιση της κεφαλής και των υποδοχών της άρθρωσης του ώμου, συμπτώματα ενδεικτικά δυσλειτουργίας της ωμοπλάτης. Έχοντας κατά νου τα αποτελέσματα της κινητικής αξιολόγησης αλλά και το ιατρικό ιστορικό της Κωνσταντίνας, σχεδιάσαμε ένα εξειδικευμένο ασκησιολόγιο ώστε να διορθώσουμε τη δυσλειτουργία της ωμοπλάτης. Το ασκησιολόγιο αυτό περιλάμβανε: Είναι σημαντικό κατά την εκτέλεση του εξειδικευμένου ασκησιολογίου για την αποκατάσταση της δυσλειτουργίας της ωμοπλάτης ο επαγγελματίας υγείας να ελέγχει ώστε η εκτέλεση των ασκήσεων να γίνεται ελεγχόμενα, ισορροπημένα και συμμετρικά, ώστε το κεντρικό νευρικό σύστημα να επαναπρογραμματίσει και να αποτυπώσει τη σωστή κίνηση η οποία αποθηκεύεται αρχικά στη βραχυπρόθεσμη μνήμη μας, και στη συνέχεα με τη συνεχή επανάληψη ο επαναπρογραμματισμός να μετατοπιστεί στη μακροπρόθεσμη μνήμη ώστε να γίνει συνήθεια στον ασκούμενο, απαλλάσσοντας τον από τον πόνο και κάνοντάς τον πιο λειτουργικό στις καθημερινές του δραστηριότητες. Μετά από μόλις 2,5 μήνες άσκησης η Κωνσταντίνα βελτίωσε τη στάση σώματος και το εύρος κίνησης, κάτι το οποίο συνέβαλε στη σημαντική μείωση των πόνων στους ώμους και τον αυχένα.