Χρόνιος πόνος στο Ισχίο & πως αντιμετωπίζεται

Οι μύες της πυέλου είναι μια ομάδα μυών, οι οποίοι συμμετέχουν σχεδόν σε κάθε κίνηση που εκτελεί το ανθρώπινο σώμα.  Η βάδιση, το τρέξιμο ακόμα και η ορθοστασία απαιτούν σωστή κάμψη, κινητικότητα και σταθερότητα όλων των μυών που αποτελούν την πυελική ζώνη.
Η σωστή μυϊκή λειτουργία καθώς και η καλή κινητικότητα των μυών αυτών είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την κινητική λειτουργία του ατόμου, διότι όλες οι μελέτες συσχετίζουν τις μυϊκές δυσλειτουργίες και την περιορισμένη κινητικότητα της συγκεκριμένης άρθρωσης με την εμφάνιση τραυματισμών και χρόνιων ισχιακών πόνων. 

Η συχνότητα εμφάνισης χρόνιων πυελικών πόνων (CPP), είναι ευρέως διαδεδομένη τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με πολλές πιθανές αιτιολογικές επιπτώσεις. Πρόσφατες έρευνες συνδέουν τους χρόνιους πόνους στην άρθρωση του ισχίου όχι μόνο με την περιορισμένη κινητικότητα, την αστάθεια και την αδυναμία που εμφανίζει η συγκεκριμένη άρθρωση, αλλά ακόμα και με τη δυσλειτουργία της αναπνοής (θα αναφερθώ πιο λεπτομερώς σε επόμενο άρθρο μου). 

Όταν λέμε χρόνιο πυελικό πόνο, εννοούμε τον πόνο, την πίεση ή τη δυσφορία που εντοπίζεται στην περιοχή της πυέλου, στο περίνεο ή στα γεννητικά όργανα, απουσίας ουροπαθογόνων βακτηρίων και διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες.

Ο χρόνιος πυελικός πόνος είναι μια περίπλοκη κατάσταση που μπορεί να έχει πολλαπλές αιτίες, ενώ στη σύγχρονη εποχή ταλαιπωρεί πολύ κόσμο λόγο:

• Της καθιστικής ζωής, διότι τις περισσότερες ώρες της ημέρας είμαστε μπροστά από έναν υπολογιστή ή από ένα γραφείο, θέση η οποία μικραίνει και σφίγγει όχι μόνο τους μύες του ισχίου, αλλά και όλους τους μύες της πρόσθιας πλευράς του σώματος, προκαλώντας επίσης και άλλα μυοσκελετικά προβλήματα όπως π.χ στρογγυλεμένους ώμους, κύφωση κ.α.
• Της έλλειψης φυσικής άσκησης.
• Του ότι όταν γυμναζόμαστε δεν εστιάζουμε στην ενδυνάμωση και στην κινητικότητα των μυών της πυέλου, είτε γιατί δεν τους θεωρούμε σημαντικούς μυς, είτε γιατί δεν συμμετέχουν φανερά στην αισθητική αλλαγή του σώματός μας.
• Του λάθους τρόπου ή της λάθος επιλογής είδους άσκησης, και αυτό γιατί μετά από πολλές ώρες καθιστικής εργασίας δεν δίνουμε έμφαση στη βελτίωση της κινητικότητας και της μυϊκής ισορροπίας του σώματός μας, ώστε να ξεκουράσει και να ευθυγραμμίσει το σώμα μας προστατεύοντάς το κατά αυτό τον τρόπο, από μελλοντικούς τραυματισμούς και μυοσκελετικούς πόνους.

Αυτή η περίπλοκη κατάσταση του χρόνιου πυελικού πόνου, παρόλο που είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί λόγω των πολυπαραγοντικών αιτιολογιών και των αλληλοεξαρτημένων συστημάτων (κινητικότητα & ευαισθησία των σκελετικών μυών,  σταθερότητα των μυών της πυέλου, σπλαχνική κινητικότητα κ.α), η λειτουργία των οποίων επηρεάζει την άρθρωση του ισχίου, πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι η θεραπεία κίνησης και η θεραπευτική άσκηση, συνίστανται στην αποκατάσταση και στη διαχείριση των χρόνιων πόνων στη συγκεκριμένη περιοχή του ανθρώπινου σώματος.

Προκειμένου όμως να σχεδιαστεί ένα ασφαλές και αποτελεσματικό πρόγραμμα κινησιοθεραπείας και θεραπευτικής άσκησης, ο επαγγελματίας άσκησης & υγείας θα πρέπει να λάβει υπόψη του, τα εμβιομηχανικά χαρακτηριστικά του σώματος του ασκούμενου όπως:

• Τη στάση του σώματος του.
• Το μοτίβο βάδισης του και τον τρόπο εκτέλεσης των θεμελιωδών κινητικών μοτίβων.
• Την κατάσταση(σφιχτοί, αδύναμοι κ.τ.λ) των βασικών μυών της πυέλου (λαγονοψοϊτη, γλουτιαίοι, ορθός μηριαίος, προσαγωγοί κ.α).
• Τα επίπεδα κινητικού ελέγχου της άρθρωσης.
• Αν υπάρχουν σημεία ενεργοποίησης του πόνου στο κλειδί της πυέλου, στο κοιλιακό τοίχωμα, στον εσωτερικό του μηρού, στο πυελικό δάπεδο κ.α (δηλ. σημεία τα οποία αναπαράγονται όταν διεγείρονται τα συμπτώματα και τα οποία είναι αναγνωρίσιμα στον ασκούμενο).
• Τη λειτουργία της αναπνοής, αξιολογώντας τον τρόπο αναπνοής και τον ρυθμό αναπνοής του ασκούμενου.

Ως εκ τούτου και με βάση την τρέχουσα βιβλιογραφία αποδεικνύεται, ότι για την αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου στην άρθρωση του ισχίου, δεν υπάρχει μία ενιαία θεραπεία αλλά αυτή θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με την εμβιομηχανική του σώματος του κάθε ασκούμενου.

Επιπλέον, η θεραπεία αντιμετώπισης του χρόνιου πόνου στην άρθρωση του ισχίου, θα πρέπει να στοχεύει στη διόρθωση των  μυοσκελετικών  δυσλειτουργιών στα σώματα των ατόμων που ταλαιπωρούνται από τέτοιου είδους πόνους,  διότι αυτές οι στρατηγικές σε συνδυασμό με τις πρακτικές που ακολουθεί ένας επαγγελματίας υγείας & άσκησης, μπορούν να εντοπίσουν τις περιοχές που παράγουν τον πόνο και στη συνέχεια με τους κατάλληλους χειρισμούς και ασκησιολόγιο να παρέχουν ανακούφιση στον ασκούμενο.

Παγούνης Νικόλαος

Β.Sc Sport Science & Physical Education

M.Sc Kinisiology & Physical therapy

Πιστοποιημένος Αξιολογητής της Κίνησης &

της Αναπνοής του Ανθρώπινου σώματος