Άνδρας ηλικίας 47 χρόνων Νικόλαος Μ, ο οποίος ασκεί καθιστική εργασία επισκέφτηκε το functional movement, παραπονούμενος για:

• Ξαφνική εμφάνιση πόνου (χωρίς να υπάρχει κάποιος τραυματισμός ή πτώση) στη δεξιά βουβωνική χώρα που ακτινοβολούσε στον δεξιό μπροστινό μηρό

• Αίσθηση βάρους στο δεξί πόδι

• Δυσκολία βάδισης λόγου έντονου πόνου

• Δυσκολία και πόνο κατά την έσω στροφή του ισχίου

• Τροχιακή κίνηση του ισχίου

Ο παραπάνω ασθενής επισκέφτηκε ορθοπεδικό ο οποίος του ζήτησε να κάνει μαγνητική τομογραφία, μέσω της οποίας διέγνωσε σύνδρομο μηριοκοτυλιαίας προστριβής (FAI) τύπου Cam.

Ο γιατρός του συνέστησε αποφυγή ορθοστασίας καθώς και κινησιοθεραπεία, έτσι ώστε να:

• Σταθεροποιηθεί η άρθρωση του ισχίου

• Βελτιωθεί το εύρος κίνησης του ισχίου

• Εκπαιδευτεί ο ασθενής στη σωστή εκτέλεση των πρότυπων κινητικών μοτίβων, ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση στην άρθρωση του ισχίου, κατά την εκτέλεση των καθημερινών του δραστηριοτήτων.

Το σύνδρομο μηριοκοτυλιαίας προστριβής (FAI), είναι μια κλινική διαταραχή του ισχίου σχετιζόμενη με την κίνηση, που αντιπροσωπεύει την συμπτωματική πρόωρη επαφή μεταξύ του εγγύς μηριαίου οστού και της κοτύλης. Η πρόσκρουση της μηριαίας κεφαλής με το χείλος της κοτύλης, έχει ως αποτέλεσμα τη φθορά του χόνδρου (επιχείλιου και αρθρικού) της άρθρωσης με αποτέλεσμα την πρόκληση πόνου στην περιοχή του ισχίου. Ο πόνος γίνεται οξύτερος κατά την στροφική κίνηση του ισχίου ή όταν εκτελούμε βαθύ κάθισμα.

Κατά το σύνδρομο FAI αναπτύσσονται οστεόφυτα γύρω από την μηριαία κεφαλή ή κατά μήκος της κοτύλης, με αποτέλεσμα την πρόσκρουση των οστών μεταξύ τους όπου με την πάροδο του χρόνου αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη του επιχείλιου χόνδρου (Labrum) και σε βλάβη του αρθρικού χόνδρου (οστεοαρθρίτιδα).

Ο συγκεκριμένος κύριος επισκέφτηκε το functional movement, μετά από παρότρυνση φίλου του, διότι ήταν δύσπιστος ως προς τα αποτελέσματα αυτού του είδους της θεραπείας, δηλαδή μέσω της θεραπευτικής άσκησης και της κίνησης, και υποβλήθηκε στην εξέταση της κινητικής αξιολόγησης, ώστε να εντοπίσουμε τα λανθασμένα κινητικά πρότυπα τα οποία επιβαρύνουν την άρθρωση του ισχίου, προκαλώντας το σύνδρομο της μηριοκοτυλιαίας προστριβής (FAI).

Τα αποτελέσματα της κινητικής αξιολόγησης έδειξαν:

• Τύπο στάσης Sway back

• Μειωμένο εύρος κίνησης στην άρθρωση του ισχίου

• Μειωμένη ισχύς στα κάτω άκρα και κυρίως στο δεξί πόδι

• Κακή ισορροπία και ιδιοδεκτικότητα κυρίως όταν στέκονταν στο δεξί πόδι

Στη συνέχεια και μετά από την εμπεριστατωμένη κλινική αξιολόγηση και τα αποτελέσματα της κινητικής αξιολόγησης, δημιουργήσαμε ένα προσαρμοσμένο για τον Νίκο Μ, πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης, το οποίο περιελάμβανε 4 στάδια:

– Στο αρχικό στάδιο, στόχος μας ήταν η ελαχιστοποίηση του πόνου εφαρμόζοντας τεχνικές manual therapy και οστεοπαθητικής και της φλεγμονής εφαρμόζοντας κρυοθεραπεία, καθώς και η κινητοποίηση της άρθρωσης του ισχίου, δίνοντας έμφαση στις στροφικές κινήσεις του ισχίου. Επίσης εφαρμόσαμε ισομετρικές ασκήσεις για τους προσαγωγούς, τους απαγωγείς, τους εγκάρσιους κοιλιακούς και τους εκτατούς μυς, οι οποίο θα βοηθήσουν στη σταθεροποίηση της άρθρωσης.

Το συγκεκριμένο στάδιο διήρκησε 1-3 εβδομάδες.

– Στο δεύτερο στάδιο, στόχος μας ήταν να συνεχίσουμε να κινητοποιούμε την άρθρωση του ισχίου, βελτιώνοντας το εύρος κίνησης του καθώς και την ευελιξία των μαλακών ιστών, εφαρμόζοντας πάλι τεχνικές manual therapy και οστεοπαθητικής, με λίγο περισσότερη ένταση.

Επικεντρωθήκαμε σε ασκήσεις βελτίωση της κινητικότητας όπου εμπλέκονται ο απιοειδής μυς, οι προσαγωγοί, ο psoas και o ορθός μηριαίος μυς, ενώ σιγά σιγά ξεκινήσαμε την ενδυνάμωση και την εγγενή εκπαίδευση των μυών γύρω από το ισχίο.

Δουλεύοντας με αυτό τον τρόπο, θέλαμε ο ασθενής σε αυτό το στάδιο να αποκτήσει ένα κανονικό μοτίβο βάδισης χωρίς σημάδι Trendelenburg και χωρίς πόνο, προκειμένου να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο της αποκατάστασής του.

Το συγκεκριμένο στάδιο διήρκησε 3-5 εβδομάδες.

– Στο τρίτο στάδιο, εφαρμόσαμε ασκήσεις για τη βελτίωση της κακής εμβιομηχανικής των κάτω άκρων, την κινητική μάθηση και την επανεκπαίδευση στη σωστή κίνηση και στη σωστή λειτουργία της άρθρωσης του ισχίου.

Ασκήσεις ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας, καθώς και ασκήσεις ενδυνάμωσης του πυρήνα και των γλουτιαίων μυών.

Το συγκεκριμένο στάδιο διήρκησε 4-6 εβδομάδες.

– Στο τελικό στάδιο, σε αυτό το στάδιο στόχος μας ήταν να επιστρέψει ο ασκούμενος με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στις καθημερινές του δραστηριότητες και κυρίως χωρίς να πονάει. Έτσι εφαρμόσαμε ασκήσεις ενδυνάμωσης με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας όπως προβολές, καθίσματα, ασκήσεις με στροφές του κορμού και γενικότερα πολυαρθρικές ασκήσεις. Επίσης χρησιμοποιήσαμε ως μέρος του προγράμματος θεραπείας κινήσεις που περιλαμβάνονται στην καθημερινότητα ενός ασκούμενου π.χ το δέσιμο των κορδονιών των παπουτσιών του κ.α.

Το συγκεκριμένο στάδιο διήρκησε 3-5 εβδομάδες.

Όλη αυτή η διαδικασία διήρκησε 3,5 με 4 μήνες, όπου στο πρώτο 1,5 μήνα οι συνεδρίες μας είχαν μία συχνότητα τρείς φορές / εβδομάδα, και στην συνέχεια όπου ο υποχώρησε ο πόνος, η συχνότητα των συνεδριών μας ήταν 2 φορές / εβδομάδα.

Τώρα ο Νίκος Μ., σταμάτησε να πονάει, είναι δραστήριος και εκτελεί άνετα όλες του τις καθημερινές δραστηριότητες και έρχεται μία φορά το μήνα, ώστε να ελέγχουμε τη συνολική κίνηση του σώματός του, αλλά και να επιβλέπουμε την πρόοδο κατά την εκτέλεση των εξειδικευμένων ασκήσεων που του δώσαμε για το σπίτι.