Σύμφωνα με τις έρευνες, μόνο ένα μικρό ποσοστό των ανθρώπων που ταλαιπωρούνται από πόνο στη μέση και στο ισχίο οφείλεται σε κάποια παθολογική αιτία. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, δίνεται μία «μη ειδική αιτιολογία» για την εμφάνιση του χρόνιου πόνου στη μέση και στο ισχίο, με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην γνωρίζει τι είδους θεραπεία πρέπει να ακολουθήσει.

Αιτίες του πόνου στη μέση και στο ισχίο

Όσο και να ακούγεται απίστευτο, σύμφωνα με τους επιστήμονες τα τελευταία 50 χρόνια δεν υπάρχει καμία σημαντική πρόοδο για τη διάγνωση και τη θεραπεία του χρόνιου πόνου στη μέση και στο ισχίο. Το γεγονός αυτό έχει στρέψει όλες τις κατευθυντήριες γραμμές και τις συστάσεις για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου στη μέση και στο ισχίο, στην κινησιοθεραπεία και στην εξειδικευμένη άσκηση.

Πόνος στη μέση και στο ισχίο

Οι αιτίες που προκαλούν πόνο στη μέση και στο ισχίο, εμπίπτουν σε πολλά κλινικά υποσύνολα. Για αυτό το λόγο για να είναι μία θεραπεία αποτελεσματική,  ο θεραπευτής θα πρέπει να αξιολόγηση το σώμα του ασθενή ως σύνολο, και όχι ως μια μεμονωμένη περιοχή η οποία είναι συνήθως η περιοχή του αναφερόμενου πόνου.

Μια τέτοια περίπτωση, στην όποια ο πόνος στη μέση και στο ισχίο οφείλεται σε μία όχι φανερή ή συνήθης αιτία, είναι η θωρακοοσφυίκη περιτονία.

Θωρακοοσφυϊκή περιτονία

Η θωρακοοσφυϊκή περιτονία, είναι ένα μεγάλο φαρδύ και επίπεδο περίβλημα περιτονιακού ιστού, το οποίο βρίσκεται πίσω από τη σπονδυλική στήλη, τόσο στη οσφυϊκή όσο και στην θωρακική περιοχή της.

Πως όμως η θωρακοοσφυϊκή περιτονία μπορεί να προκαλέσει πόνο στην μέση και στο ισχίο;

Λόγω του σχήματος της, του μεγέθους της και της θέσης στην οποία βρίσκεται, η θωρακοοσφυϊκή περιτονία είναι υπεύθυνη για την «ενοποίηση» των κινήσεων του άνω μέρους του σώματος με εκείνες του κάτω μέρους. Επίσης μία άλλη σημαντική λειτουργία  της θωρακοοσφυϊκής περιτονίας, είναι ότι αποτελεί σημαντικό «παίκτη» στις ετερόπλευρες κινήσεις του ανθρώπινου σώματος.

Γιατί η δυσλειτουργία της θωρακοοσφυϊκής περιτονίας προκαλεί πόνο στη μέση και στο ισχίο;

Οι γιατροί και οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια πιστεύουν ότι η θωρακοοσφυϊκή περιτονία, μπορεί να προκαλέσει πόνο στο ισχίο ή/και στη μέση και αυτό μπορεί να προκληθεί με διάφορους τρόπους, όπως:

• Όταν υπάρχει αυξημένος μυϊκός τόνος στην κατώτερη θωρακική & οσφυϊκή μοίρα της Σ.Σ
• Όταν υπάρχει αυξημένη λόρδωση στην οσφυϊκή μοίρα της Σ.Σ
• Όταν υπάρχει μειωμένη κινητικότητα στην ιερολαγόνια άρθρωση και στην θωρακική μοίρα της Σ.Σ
• Όταν υπάρχει αλλοίωση στα θεμελειώδη κινητικά μοτίβα του ανθρώπινου σώματος
• Όταν υπάρχει λανθασμένη στάση σώματος

Όλοι οι παραπάνω λόγοι, μπορεί να αποτελέσουν αιτία εμφάνισης πόνου στη μέση και στο ισχίο, παρόλο που είναι περιοχές απομακρυσμένες από το σημείο του αναφερόμενου πόνου.

Πώς αντιμετωπίζετε ο πόνος στη μέση ή/και στο ισχίο όταν αυτός οφείλεται στη θωρακοοσφυϊκή περιτονία

Οι περισσότερες περιπτώσεις πόνου στη μέση ή/και στο ισχίο που οφείλονται στη δυσλειτουργία της θωρακοοσφυϊκής περιτονίας, είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Για αυτό το λόγο ο ασθενής θα πρέπει να απευθυνθεί σε έναν κινησιολόγο, ο οποίος μέσα από την αξιολόγηση της κίνησης του σώματος του ασθενή, θα εντοπίσει τη δυσλειτουργία αυτή.

Στη συνέχεια ο θεραπευτής θα πρέπει να σχεδιάσει ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα χειροπρακτικής φροντίδας και εξειδικευμένης άσκησης, ώστε:

Να επαναφέρει αρχικά την ελαστικότητα στην θωρακοοσφυϊκή περιτονία και έπειτα μέσω της άσκησης:

• Να διόρθωση τη στάση σώματος του ασθενή
• Να ενισχύσει τους εν τω βάθη μύες της πυέλου
• Να ενισχύσει τους μύες του κορμού, ώστε να βοηθήσει στην εφαρμογή συμπίεσης και στήριξης της Σ.Σ, και
• Να βελτιώσει τη δύναμη, τη σταθερότητα και την ευκινησία της πλάτης του ασθενή.

Η δυσλειτουργία της θωρακοοσφυικής περιτονίας, είναι μία αιτία εμφάνισης πόνου στη μέση ή/και στο ισχίο, η οποία μέχρι σήμερα δεν λαμβάνονταν υπόψη από πολλούς θεραπευτές. Πλέον οι τελευταίες έρευνες σε συνδυασμό με την επιστήμη της κινησιολογίας, μπορούν να εντοπίσουν δυσλειτουργίες σε διάφορα μέρη του ανθρώπινου σώματος, τα οποία να προκαλούν πόνο σε απομακρυσμένες περιοχές του (του σώματος). Στο Functional Movement, μέσα από εξειδικευμένες δοκιμές μπορούμε να εντοπίσουμε τις δυσλειτουργίες που υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα και κατόπιν να θεραπεύσουμε χρόνιους πόνους για τους οποίους οι γιατρούς δίνουν μία «μη ειδική αιτιολογία».

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Ο πόνος στη μέση ή/και στο ισχίο μπορεί να οφείλεται σε ένα μέρος του σώματος που δεν είχατε σκεφτεί ποτέ εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Ποιος είναι όμως ο μέσος γλουτιαίος μυς;

Ο μέσος γλουτιαίος μυς παίζει πολύ σημαντικό ρόλο τόσο στην σταθερότητα, όσο και στην κινητικότητα του ανθρώπινου σώματος. Αποτελεί έναν από τους 3 γλουτιαίους μύες του ανθρώπινου σώματος (μείζων, μέσο και ελάσσων), οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για:

• Τη σταθερότητα της άρθρωσης του ισχίου, και
• Την υποστήριξη της οσφυϊκής μοίρας και της λεκάνης όταν περπατάμε, τρέχουμε ή ανεβαίνουμε σκάλες κ.τ.λ.

Η ισχύς και η σταθερότητα των γλουτών πέραν του ότι είναι καθοριστικός παράγοντας για την ισορροπία του ανθρώπινου σώματος, συμβάλλει σημαντικά:

• Στον καλό έλεγχο της άρθρωσης του γονάτου και
• Στον καλό έλεγχο του κορμού κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε δυναμικής εργασίας.

Ο  μέσος γλουτιαίος μυς, έχει σχήμα βεντάλιας και είναι ο πιο βαθύς από τους 3 γλουτιαίους μυς. Η κύρια λειτουργία του είναι η σταθεροποίηση των γοφών, ώστε αυτοί να διατηρούν τη λεκάνη σε μια επίπεδη – ουδέτερη & ευθυγραμμισμένη θέση, κυρίως κατά τη διάρκεια της βάδισης μας, αλλά και όχι μόνο.

Πως ο μέσος γλουτιαίος μυ επηρεάζει τη μέση & τα γόνατα

Όταν ο μέσος γλουτιαίους μυς είναι υπολειτουργικός ,τότε δημιουργείται μία αστάθεια στη λεκάνη, και μία αναγκαστική «στρατολόγηση» άλλων μυών που δεν είναι υπεύθυνοι για τη σταθεροποίηση της λεκάνης, ώστε αυτοί οι μυς να αναλάβουν τη σταθεροποίηση και την ευθυγράμμιση της (τη λεκάνη). Οι μύες αυτοί είναι:

• Οι μύες της οσφυϊκής μοίρας της ΣΣ (μέση)
• Ο τετράγωνος οσφυϊκός και
• Οι οπίσθιοι μηριαίοι,

οι οποίοι υπερλειτουργούν, με αποτέλεσμα με την πάροδο του χρόνου να εμφανίσουν πόνο στη μέση ή/και στο ισχίο.

Οι επιπτώσεις όμως ενός υπολειτουργικού μέσου γλουτιαίου μυ, δεν επηρεάζει μόνο τη μέση και το ισχίο. Ένας αδύναμος μέσος γλουτιαίος μυς, επηρεάζει αρνητικά και την ποιότητα της κίνησης των γονάτων (λόγω της βλαισότητας που προκαλείται), με αποτέλεσμα όταν κάνουμε squat ή γενικά όταν σηκωνόμαστε και καθόμαστε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, εκτός από τη μέση μας, να επιβαρύνονται και να κινδυνεύουν και τα γόνατα μας.

Πώς θα ανακαλύψω ότι ο μέσος γλουτιαίος μυς είναι υπολειτουργικός;

Όταν κάποιος ασθενής ταλαιπωρείται από χρονικούς πόνους στη μέση ή/και στα ισχία ή/και στα γόνατα, και έχει εφαρμόσει κάθε είδους απεικονιστική εξέταση (μαγνητική, ακτινογραφία κ.α) οι οποίες αποκλείουν κάποια σοβαρή παθολογία, θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον εξειδικευμένο στην ανθρώπινη κίνηση θεραπευτή (κινησιολόγο). Ο εξειδικευμένος στην ανθρώπινη κίνηση θεραπευτής, θα αξιολογήσει τη μυϊκή και κινητική λειτουργία του σώματος του ασθενή, και θα εντοπίσει πιθανές μυϊκές δυσλειτουργίες και περιορισμούς.

Η αξιολόγηση του μέσου γλουτιαίου μυ περιλαμβάνει μία σειρά δοκιμών όπως:

• Χειροπρακτική μυϊκή αξιολόγηση
• Δοκιμή στάσης στο 1 πόδι
• Δοκιμή κίνησης του άνω μέρους του σώματος στο 1 πόδι, και
• Μια σειρά λειτουργικών δραστηριοτήτων, παρατηρώντας την σταθερότητα και την ποιότητα της κίνησης του κάτω μέρους του σώματος και τη κινηματική της λεκάνης.

Θεραπεία του μέσου γλουτιαίου μυ

Αν με τη μυϊκή & κινητική αξιολόγηση του σώματος του ασθενή, ο θεραπευτής εντοπίσει ότι ο μέσος γλουτιαίους μυς είναι υπολειτουργικός, τότε θα πρέπει παράλληλα να εντοπίσει και την αιτία  της δυσλειτουργίας του.

Στη συνέχεια θα πρέπει να σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπείας, μέσω του οποίου:

• θα πρέπει αρχικά η ενεργοποιήσει το μέσο γλουτιαίου μυ, και ο καλύτερος και πιο ασφαλές τρόπος για να γίνει αυτό, είναι η χειροπρακτική φροντίδα διότι με αυτόν τον τρόπο ο θεραπευτής μπορεί να αισθανθεί πότε ο ασθενής ενεργοποιεί ή όχι το συγκεκριμένο μυ. Επίσης με αυτόν τον τρόπο μπορεί να εκπαιδεύσει τον ασθενή το πως και το πότε πρέπει να ενεργοποιεί τον μέσο γλουτιαίο κατά την εκτέλεση διάφορων κινητικών μοτίβων.
• Στη συνέχεια, θα πρέπει να προχωρήσει στο κομμάτι της ενδυνάμωσης στο οποίο δεν θα πρέπει να εστιάσουμε μόνο σε ασκήσεις με επιβάρυνση, αλλά σε ασκήσεις οι οποίες να αναγκάζουν τον ασθενή να διατηρεί τη λεκάνη του ευθυγραμμισμένη και σταθερή κατά την εκτέλεση τους.

Επίσης είναι σημαντικό σε μια τέτοια περίπτωση ο θεραπευτής εκτός από τη διόρθωση των δυσλειτουργιών που εντόπισε, να εστιάζει ταυτόχρονα και στην εκπαίδευση του ασθενή σε βασικά μοτίβα κίνησης, και πως αυτός θα πρέπει να τα εκτελεί σωστά, ώστε να προστατέψει το σώμα του μελλοντικά.

Αν ταλαιπωρήστε από χρόνιους πόνους στη μέση ή/και στο ισχίο ή/και στα γόνατα και δεν έχετε ελέγξει τη λειτουργία του μέσου γλουτιαίου μυ, κλείστε άμεσα ένα ραντεβού στο Functional Movement, και μέσω της μυϊκής και κινητικής αξιολόγησης, να σας απαλλάξουμε από χρόνιους πόνους που ίσως να δυσκολεύουν την καθημερινότητά σας.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πόνος στη μέση ή/και στο γόνατο ή και στο ισχίο; – Ελέγξατε τη λειτουργία του μέσου γλουτιαίου μυ; εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Ο όρος ισχιαλγία χρησιμοποιείται πλέον πολύ συχνά για οποιονδήποτε πόνο που εμφανίζεται στο πίσω μέρος των ποδιών. Σύμφωνα όμως με τους Jean – Pierre Valat et.al, αυτό δεν ισχύει πάντα, και μάλιστα τις περισσότερες φορές αυτή η επώδυνη αίσθηση δεν σχετίζεται με κήλη δίσκου ή συμπίεση της νευρικής ρίζας.

Όπως αντιλαμβανόμαστε, υπάρχουν πολλές πληροφορίες (είτε από δίκες μας έρευνες, είτε από εμπειρίες φίλων & συγγενών) όσον αφορά τον πόνο στη μέση και ειδικότερα για την ισχιαλγία. Αυτό το πλήθος των πληροφοριών όμως, προκαλεί σε ένα άτομο που ταλαιπωρείται από τέτοιου είδους πόνο, αρχικά μία σύγχυση και στη συνέχεια ένα πλήθος ερωτημάτων για το τι ακριβώς πρέπει να κάνει για να θεραπευτεί.

Τα ερωτήματα αυτά αναφέρονται στο:

• πόσο διαρκεί ο πόνος της ισχιαλγίας,
• αν χρειάζεται να υποβληθούμε σε χειρουργική επέμβαση,
• αν πρέπει να κάνουμε μαγνητική τομογραφία,
• αν επουλώνονται οι δισκοκήλες και
• αν θεραπεύεται η ισχιαλγία.

Τα ερωτήματα αυτά θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε μέσα από αυτό το άρθρο, στηριζόμενοι στις πιο πρόσφατες μελέτες που έχουν γίνει για την ισχιαλγία.

1. Πόσο διαρκεί ο πόνος της ισχιαλγίας; Τα στοιχεία των ερευνών αναφέρουν, ότι οι εξάρσεις και η μακροχρόνια δυσφορία μικρού βαθμού, είναι πολύ πιθανά συμπτώματα σε άτομα με χρόνιο πόνο στη μέση. Σύμφωνα με τους Kika Konstantinou et.al, σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο “The Spine Journal”, το 55% των ατόμων που εμφάνισαν ισχιαλγία, ανέφεραν 30% βελτίωση στις καθημερινές τους δραστηριότητες σε 6 μήνες. Αυτό σημαίνει, ότι ο ασθενής θα πρέπει να καταλάβει ότι η πρόοδος της θεραπείας δεν βασίζεται στην πλήρη επίλυση των συμπτωμάτων της ισχιαλγίας, αλλά στη λειτουργική πρόοδο των καθημερινών του δραστηριοτήτων. Μάλιστα, όσο περισσότερο μπορεί ένα θεραπευτής να «γιορτάσει» πολλές μικρές νίκες με τον ασθενή του, τόσο πιο πιθανό είναι να τον ενθαρρύνει να συνεχίσει ουσιαστικές δραστηριότητες που θα τον βοηθήσουν στη διαδικασία της θεραπείας.
2. Χρειάζεται να υποβληθούμε σε χειρουργική επέμβαση; Αν και γενικά ο κόσμος πιστεύει ότι μία χειρουργική επέμβαση θα οδηγήσει σε μία ταχύτερη επίλυση των συμπτωμάτων της ισχιαλγίας, σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό δεν ισχύει. Η μελέτη του Weinstein Sport, έδειξε ότι δεν υπάρχει καμία σημαντική διαφορά μεταξύ των ατόμων που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και σε αυτών που ακολούθησαν μία πιο συντηρητική θεραπεία. Μάλιστα σύμφωνα με τις έρευνες, εάν υποβληθούμε σε μία χειρουργική επέμβαση είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να γίνει αυτό και δεύτερη φορά. Με λίγα λόγια η συντηρητική αντιμετώπιση της ισχιαλγίας, μέσω της άσκησης και της χειροπρακτικής φροντίδας, είναι η πιο ασφαλή και αποτελεσματική μέθοδο θεραπείας, εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα επιδεινώνονται, οπότε μπορούν να δοκιμαστούν και πιο επεμβατικές επιλογές.
3. Πρέπει να κάνουμε μαγνητική; Μια αναδρομική μελέτη 2 ετών που δημοσιεύτηκε στο Global Spine Journal από τους Gupta et.al, έδειξε ότι δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του μεγέθους μιας οσφυϊκής δισκοκήλης και της πιθανότητας ένας ασθενής να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Το γεγονός αυτό, αποτελεί μία υπενθύμιση τόσο για τους γιατρούς, όσο και για τους ασθενείς ότι η υπομονή και ο σεβασμός στη διαδικασία της θεραπείας για τις οσφυϊκές δισκοκήλες, είναι πρωταρχικής σημασίας. Επίσης η διάγνωση μιας «μεγάλης» κήλης, δεν αποτελεί από μόνο του σημείο αιχμής για να αποφασίσει κάποιος αν θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβασή ή όχι.
4. Επουλώνονται οι δισκοκήλες; Οι δισκοκήλες αποτελούν την πιο κοινή αιτιολογία εμφάνισης των συμπτωμάτων της ισχιαλγίας. Μάλιστα όταν δίνεται αυτή η διάγνωση, οι ασθενείς συχνά αισθάνονται ότι είναι καταδικασμένοι και ότι η μόνη τους θεραπευτική επιλογή, είναι η χειρουργική επέμβαση. Τα ευρήματα όμως μιας συστηματικής ανασκόπησης από τους Chiu et.al, δείχνουν ότι οι δισκοκήλες όχι μόνο μπορούν να επουλωθούν με την πάροδο του χρόνου (κατά μέσο όρο 1 χρόνο), αλλά και όσο μεγαλύτερη είναι μία δισκοκήλη, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες αυτής να μικρύνει ή να επουλωθεί εντελώς. Επίσης θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το 1/3 έως και το 50% των ανθρώπων που δεν έχουν πόνο και συμπτώματα ισχιαλγίας, έχουν διαγνωστεί με δισκοκήλη.
5. Θεραπεύεται η ισχιαλγία; Η πιθανότητα πλήρους υποχώρησης των συμπτωμάτων της ισχιαλγίας με ή χωρίς χειρουργική επέμβαση, είναι κάτι που δεν μπορεί να υποσχεθεί κανένας γιατρός ή θεραπευτής. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποιο άτομο που ταλαιπωρείται από ισχιαλγία, θα πονάει για μια ζωή. Όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου, είναι σημαντικό η θεραπεία της ισχιαλγίας να εστιάζει στη βελτίωση των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, μέσω της σταδιακής έκθεσης και της προοδευτικής επιβάρυνσης. Η εστίαση της θεραπείας μας σε αυτό, θα βελτιώσει τις σωματικές μας ικανότητες και θα μειώσει το υψηλό ποσοστό των υποτροπών και τα επίπεδα του πόνου, παρέχοντας μας μια ασφαλή διαδρομή προς τη θεραπεία.
6. Η άσκηση είναι ασφαλής για την ισχιαλγία; Πλέον οι κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες όλων των εθνικών οργανισμών υγείας, συνιστούν στα άτομα με ισχιαλγία να παραμείνουν σωματικά δραστήρια. Επίσης η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα, δεν συνίσταται μόνο σε άτομα που υποφέρουν από ισχιαλγία, αλλά και σε άτομα που δεν εμφανίζουν συμπτώματα ισχιαλγίας, διότι η άσκηση λειτουργεί ως πρόληψη.

Πολλοί άνθρωποι με ισχιαλγία, αναζητούν καθημερινά μια ιατρική ή θεραπευτική συμβουλή για το τι πρέπει και τι μπορούν να κάνουν για να μην επιδεινωθούν τα συμπτώματα της ισχιαλγίας. Οι άνθρωποι αυτοί, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα γενικότερα, δεν είναι τόσο επικίνδυνη όσο νομίζαμε παλαιότερα, και ότι πλέον η άσκηση αποτελεί το βασικό συστατικό μιας ασφαλούς και αποτελεσματικής θεραπείας.

Τα παραδοσιακά μοντέλα θεραπείας που ακολουθούσαμε μέχρι τώρα και τα οποία στηρίζονταν στη φαρμακευτική αγωγή ή στις χειρουργικές επεμβάσεις ώστε να διορθώσουμε το πρόβλημα, έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι τόσο ισχυρά ώστε να μας προσφέρουν μία ασφαλή και αποτελεσματική θεραπεία για την ισχιαλγία.

Άρα σύμφωνα με τις επιστημονικά τεκμηριωμένες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, η καλύτερη δυνατή θεραπεία που μπορεί να ακολουθήσει ένα άτομο που υποφέρει από ισχιαλγία, είναι η εξατομικευμένη ενεργητική θεραπεία και αυτή που υποστηρίζει ψυχολογικά τον ασθενή. Με αυτό τον τρόπο θεραπείας καταφέρνουμε να διατηρήσουμε τον ασθενή σωματικά δραστήριο, εκπαιδεύοντάς τον ταυτόχρονα να διαχειρίζεται πιθανές υποτροπές και επανεμφανίσεις του πόνου.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Απαντήσεις σε κοινά ερωτήματα για την ισχιαλγία, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες μελέτες. εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η πιο συχνή ερώτηση που κάνουμε οι περισσότεροι από εμάς, είναι πως μπορεί η πολύωρη καθιστική θέση να επηρεάσει τη στάση του σώματός μας και γενικότερα τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.

Μια σύντομη απάντηση είναι ότι υπάρχει μια αυξανόμενη αιτιώδης σχέση μεταξύ του παρατεταμένου καθίσματος και του πόνου στη μέση και στον αυχένα. Αυτό συμβαίνει διότι λόγω της καθιστικής θέσης:

• αυξάνεται η πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους της Σ.Σ και η δυσκαμψία της οσφυϊκής & αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ενώ
• μειώνεται η δύναμη των μυών της πλάτης και του αυχένα.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τη μειωμένη μεταβολική ανταλλαγή εξαιτίας της αδράνειας του σώματος που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολικό σωματικό βάρος, καταλαβαίνουμε πως η πολύωρη καθιστική θέση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη στάση του ανθρώπινου σώματος.

Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι τα επαγγέλματα που περιλαμβάνουν παρατεταμένο κάθισμα, έχουν υψηλή συχνότητα εμφάνισης πόνου στη μέση ή τον αυχένα, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη διότι ο πόνος στην πλάτη και τον αυχένα είναι ένα κοινό παράπονο μεταξύ των εργαζομένων γραφείου ειδικότερα.

Πως όμως σχετίζεται ο πόνος στη μέση και τον αυχένα με την καθιστική θέση

Η σχέση μεταξύ του πόνου στην πλάτη και τον αυχένα και της εργασίας σε καθιστή θέση, αποδίδεται στην υιοθέτηση μιας λυγισμένης προς τα εμπρός θέσης του σώματος. Αυτή η λυγισμένη προς τα εμπρός θέση του σώματος, προκαλεί την καμπυλότητα της οσφυϊκής (κάτω πλάτης), της θωρακικής (μέση ράχη) και της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Μάλιστα η λυγισμένη θέση του σώματος, αυξάνεται κατά μέσο όρο περίπου 5 μοίρες κατά τη διάρκεια μιας εργάσιμης ημέρας, κάτι το οποίο οφείλεται στη χαλάρωση των συνδέσμων μέσω της στένωσης των δίσκων λόγω της απώλειας του μεσοσπονδύλιου υγρού.

Εξαιτίας της μη φυσιολογικής θέσης που έχει το σώμα κατά τη καθιστή θέση, με την πάροδο του χρόνου προκαλείται μία προοδευτική παραμόρφωση των δομών της σπονδυλικής στήλης. Αυτό συμβαίνει διότι ασκείται μία συνεχόμενη πίεση στις δομές της Σ.Σ, με αποτέλεσμα αυτές να  βρίσκονται συνεχώς στο μέγιστο περιορισμένο εύρος κίνησης τους. Αυτός είναι και ο λόγος για το οποίο η σπονδυλική στήλη ή ένα τμήμα της παραμορφώνεται σιγά σιγά προς την κατεύθυνση του φορτίου. Π.χ όταν καθόμαστε για μεγάλες χρονικές περιόδους με το κεφάλι προεξέχον προς τα εμπρός με στρογγυλεμένο το πάνω μέρος της πλάτης ενώ πληκτρολογούμε σε ένα γραφείο, τότε αυτή η θέση ενθαρρύνει τόσο τον λαιμό όσο και την πλάτη να παραμείνουν σταδιακά σε αυτή τη θέση. Βέβαια η σπονδυλική στήλη κάνει ότι μπορεί για να ανακάμψει όταν μειώνεται αυτή η πίεση,  αλλά γίνεται με αργό ρυθμό. Επίσης δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι καθώς μεγαλώνουμε, ο ρυθμός ανάκτησης είναι πιο αργός και οι ιστοί χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αποκτήσουν ξανά τη φυσιολογική τους μορφή & ελαστικότητα.

Πως σχετίζεται η καθιστική θέση με τον τραυματισμό τη μέση η του αυχένα

Η πολύωρη διατήρηση της λυγισμένης στάσης του σώματος, προκαλεί ακαμψία, μειωμένη κινητικότητα και χαλαρότητα των συνδέσμων της αυχενικής & οσφυϊκής μοίρας της Σ.Σ. Αυτή η αυξημένη χαλαρότητα των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων και η παρατεταμένη φόρτιση της σε θέση κάμψης, αποδίδεται στην απώλεια υγρών των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Αυτή η κατάσταση, καταπονεί τους παθητικούς ιστούς των μεσοσπονδυλικών αρθρώσεων, όπως τους δίσκους ή τις αρθρικές κάψουλες, κάτι οποίο είναι επαρκή για να προκαλέσει πόνο από συμπιεστική φόρτιση και μελλοντικά κάποιο τραυματισμό.

Καθιστική θέση εναντίον στάση σώματος

Ορισμένες θέσεις εργασίας, όπως ταμίες, υπάλληλοι γραφείου, δικηγόροι κ.α περνούν το μεγαλύτερο μέρος της εργάσιμης ημέρας τους σε καθιστή θέση. Η θέση αυτή οδηγεί τον εργαζόμενο στο να υιοθετεί άβολες στάσεις, να έχει μειωμένη κίνηση του κορμού του και να εκτελεί επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τα άνω άκρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη φόρτιση της σπονδυλικής στήλης,  το φτωχότερο έλεγχο της στάσης της οσφυϊκής & αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, την δημιουργία πυελικής ασυμμετρίας, δημιουργώντας περαιτέρω αλλαγές στην ελαστικότητα των μαλακών ιστών.

Τι μπορούμε να κάνουμε

Η επίγνωση της καθιστικής ζωής και η αρνητική επίδρασή της στο σώμα μας, είναι το πρώτο και σημαντικό βήμα για να αλλάξουμε και να διορθώσουμε μία τέτοια κατάσταση. Αφού γνωρίζουμε ότι μία τέτοια συμπεριφορά μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη στάση σώματος και κατά συνέπεια σε μυοσκελετικές διαταραχές, θα πρέπει αρχικά να προσπαθήσουμε  να μειώσουμε αυτές τις συγκεκριμένες συμπεριφορές. Επίσης τα συχνά τεντώματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, βοηθούν το σώμα να ξεκουραστεί και να επανέλθει σε μία πιο φυσιολογική θέση.

Βέβαια όλα τα παραπάνω αποτελούν μία πρόχειρη λύση. Το πιο σημαντικό κομμάτι και αυτό που θα μας βοηθήσει πραγματικά να αντισταθμίσουμε τα συσσωρευμένα αρνητικά αποτελέσματα της καθιστικής ζωής, είναι η άσκηση και η μυϊκή και αρθρική ενεργοποίηση του σώματος. Η εξειδικευμένη άσκηση μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο να κρατήσουμε μακριά τις αρνητικές συνέπειες της καθιστικής ζωής, αλλά και να διορθώσουμε χρόνιες καταστάσεις που μας προκαλούν πόνο και δυσλειτουργίες. Η άσκηση αποτελεί μία καθολική, αποτελεσματική και χωρίς φάρμακα λύση, στη μείωση του πόνου των αρθρώσεων μετά από μια μέρα εργασίας στο γραφείο.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Στάση σώματος Vs Καρέκλα Γραφείου – Πόνος στην πλάτη & καθιστική θέση εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Καταρχήν, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ισχιαλγία δεν είναι διάγνωση αλλά ένα σύμπτωμα που σχετίζεται με μια υποκείμενη πάθηση. Ισχιαλγία ονομάζουμε την αίσθηση πόνου, μυρμηγκιάσματος, αδυναμίας ή/και μουδιάσματος στα κάτω άκρα, που συνήθως προκαλείται από συμπίεση ή ερεθισμό ενός νωτιαίου νεύρου ή του ίδιου του ισχιακού νεύρου.

Από που όμως προέρχεται το σύμπτωμα της ισχιαλγίας;

Η αιτία της ισχιαλγίας είναι πολυπαραγοντική, και εμφανίζεται όταν το ισχιακό νεύρο ερεθίζεται. Ο ερεθισμός του ισχιακού νεύρου, μπορεί να προκύψει:

• Από την συμπίεση των νεύρων της Σ.Σ ή
• Από τη δυσλειτουργία της Ιερολαγόνιας άρθρωσης

Ισχιαλγία όταν η συμπίεση ή ο ερεθισμός του ισχιακού νεύρου συμβαίνει στη Σ.Σ

Όταν τα συμπτώματα της ισχιαλγίας προέρχονται από τον ερεθισμό των νεύρων στη Σ.Σ, ο πόνος ξεκινά από το κάτω μέρος της πλάτης και κατεβαίνει προς το πόδι, με τον πόνο στα πόδια να είναι συνήθως μεγαλύτερος από τον πόνο στη μέση. Τα συμπτώματα της ισχιαλγίας όταν ο ερεθισμός του νεύρου προέρχεται από τη Σ.Σ, είναι:

• πόνος,
• αδυναμία και/ή μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα που ακτινοβολεί στη γάμπα, το πόδι ή τα δάχτυλα των ποδιών κατά μήκος του πίσω μέρους του γλουτού, του μηρού και της γάμπας.

Ο πόνος είναι αισθητός μόνο στη μία πλευρά του σώματος, και είναι ήπιος έως βασανιστικός και πολλές φορές ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται σαν να τον «χτυπάει» ηλεκτρικό ρεύμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχιαλγίας, όταν ο ασθενής βρίσκεται για αρκετή ώρα σε καθιστή θέση, τότε τα συμπτώματα της ισχιαλγίας επιδεινώνονται.

Ισχιαλγία που προέρχεται από τη δυσλειτουργία της Ιερολαγόνιας άρθρωσης

Η  ιερολαγόνια άρθρωση (SIJ), είναι η  άρθρωση  μεταξύ του ιερού οστού και των οστών του λαγόνιου της λεκάνης, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους. Το ιερό οστό στηρίζει τη σπονδυλική στήλη και στηρίζεται με τη σειρά του από το λαγόνιο οστό. Η δυσλειτουργία της Ιερολαγόνιας άρθρωσης, μπορεί να προέρχεται:

• από την κακή στάση σώματος,
• την επαναλαμβανόμενη καταπόνηση,
• την αδυναμία του κοιλιακού ή του πυελικού εδάφους ή των αρθριτικών αλλαγών.

Η ισχιαλγία όπως προαναφέραμε αποτελεί σύμπτωμα και όχι διάγνωση. Εκτός από την συμπίεση των νεύρων της Σ.Σ, και η δυσλειτουργία της Ιερολαγόνιας άρθρωσης μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα ισχιαλγίας. Τα συμπτώματα της ισχιαλγίας, όταν η αιτία προέρχεται από τη δυσλειτουργία της Ιερολαγόνιας άρθρωσης, είναι:

• Πόνος ο οποίος εμφανίζεται στο ισχίο ή στη βουβωνική χώρα και μπορεί να επεκτείνεται το πολύ μέχρι το πίσω μέρος του μηρού σταματώντας πάνω από το γόνατο.
• Πόνος ο οποίος εμφανίζεται όταν από την καθιστή θέση ερχόμαστε στην όρθια θέση.
• Πόνος όταν καθόμαστε για μεγάλες χρονικές περιόδους ή όταν κοιμόμαστε.
• Αίσθημα πόνου και αστάθειας στα πόδια (όταν στεκόμαστε σε όρθια θέση), όχι γιατί το πόδι είναι αδύναμο, αλλά γιατί υποχωρεί λόγω του έντονου πόνου που μπορεί να εμφανιστεί όταν φορτώνεται η Ιερολαγόνια  (SI) άρθρωση.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχιαλγίας, ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί και στις δύο πλευρές, αν και συνήθως εμφανίζεται στη μία.

Γιατί οι θεραπείες για την ισχιαλγία τις περισσότερες φορές είναι αναποτελεσματικές;

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία της ισχιαλγίας είναι η εξατομίκευση της θεραπείας με βάση την εξερεύνηση της αιτίας που την προκάλεσε. Οι περισσότεροι θεραπευτές αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα της ισχιαλγίας, χωρίς να ερευνήσουν την αιτία που την προκάλεσε. Για το το λόγο αυτό, παρόλο που τα συμπτώματα της ισχιαλγίας με την κατάλληλη θεραπεία μπορούν να ηρεμήσουν μέσα σε λίγες εβδομάδες, πολλοί ασθενείς ταλαιπωρούνται με τα συμπτώματα αυτά για πολύ καιρό.

Για να είναι αποτελεσματική μία θεραπευτική επιλογή κατά της ισχιαλγίας, απαιτείται αρχικά η αξιολόγηση του ασθενή, ώστε να εντοπίσουμε σε ποια περιοχή του ανθρώπινου σώματος πιέζεται το ισχιακό νεύρο.  Αφού ο θεραπευτής εντοπίσει σε ποια περιοχή του ανθρώπινου σώματος πιέζεται το ισχιακό νεύρο, τότε είναι σε θέση να σχεδιάσει το καταλληλότερο πρόγραμμα θεραπείας.

Η συμπίεση του ισχιακού νεύρου και η δυσλειτουργία της Ιερολαγόνιας άρθρωσης, αποτελούν τις δύο κύριες αιτίες εμφάνισης της ισχιαλγίας. Ένας εξειδικευμένος και καλά εκπαιδευμένος θεραπευτής, μπορεί με τις κατάλληλες δοκιμές να εντοπίσει την αιτία εμφάνισης της ισχιαλγίας και να σχεδιάσει ένα ασφαλές και αποτελεσματικό πρόγραμμα θεραπείας.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες η Κινησιοθεραπεία και η διορθωτική άσκηση, που εφαρμόζουμε στο Functional Movement, αποτελούν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο θεραπείας της ισχιαλγίας. Αν υποφέρετε από τα συμπτώματα της ισχιαλγίας επικοινωνήστε με το Functional Movement, για να σας βοηθήσουμε να απαλλαγείτε από αυτά.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Γιατί οι θεραπείες για την ισχιαλγία τις περισσότερες φορές είναι αναποτελεσματικές; εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα μπορεί να συμβεί σε όλα τα τμήματα της σπονδυλικής στήλης – αυχενική μοίρα, θωρακική μοίρα ή οσφυϊκή μοίρα, με πιο συχνή περίπτωση την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (οσφυϊκή). Μάλιστα αυτή η μορφή στένωσης (του οσφυϊκού σπονδυλικού σωλήνα), θεωρείται η πιο συχνή εκφυλιστική νόσος της σπονδυλικής στήλης από την ηλικία των 60 και άνω.

Τα αίτια της σπονδυλικής στένωσης

Αρχικά, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο νωτιαίος μυελός ο οποίος είναι πολύ ευαίσθητος, βρίσκεται μέσα στο νωτιαίο κανάλι – σωλήνα ώστε να προστατεύεται. Αυτός ο σωλήνας για διάφορους λόγους, είτε λόγω εκφύλισης, είτε λόγω κάποιας παθολογικής κατάστασης, είτε λόγω κακής στάσης σώματος & επιβάρυνσης, μπορεί σε κάποια σημεία του να εμφανίσει στένωση. Η σπονδυλική στένωση συνήθως αναπτύσσεται αργά με την πάροδο του χρόνου, και οφείλεται σε φυσικές αλλαγές – φθορές που συμβαίνουν στη σπονδυλική στήλη καθώς μεγαλώνουμε, και προκαλεί διάφορα συμπτώματα.

Τα συμπτώματα της σπονδυλικής στένωσης

Τα συμπτώματα της σπονδυλικής στένωσης, εξαρτώνται από την περιοχή της Σ.Σ στην οποία βρίσκεται η στένωση.  Τα γενικά συμπτώματα όμως της σπονδυλικής στένωσης, είναι:

• Πόνος (συνήθως μονόπλευρος),
• Μειωμένη κινητικότητα
• Σφιχτοί μύες
• Αδυναμία ή μη φυσιολογική αίσθηση στα άκρα του σώματος (π.χ. κάψιμο, μυρμήγκιασμα, αίσθηση κρύου, μούδιασμα) και άλλες νευρολογικές διαταραχές,
• Δυσκολία στη βάδιση λόγω πόνου κ.α

Ενώ ένα κύριο χαρακτηριστικό της στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα, είναι ότι τα συμπτώματα της σπονδυλικής στένωσης συνήθως βελτιώνονται όταν καθόμαστε ή όταν λυγίζουμε τον κορμό μας προς τα εμπρός.

Μια διαφορετική & πιο σύγχρονη θεωρία για το που οφείλεται η Σπονδυλική στένωση

Η συμβατική άποψη και αυτή που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, είναι ότι η στένωση του νωτιαίου σωλήνα συμπιέζει το νωτιαίο μυελό και τα νεύρα στο νωτιαίο κανάλι, μειώνοντας την παροχή αίματος.

Και αυτή η πίεση είναι που προκαλεί τα συμπτώματα.

Οι σύγχρονες έρευνες όμως, αμφιβάλλουν για αυτό:

1^ον Γιατί οι έρευνες δείχνουν ότι η μηχανική συμπίεση μιας νευρικής ρίζας δεν προκαλεί αυτόματα πόνο,

2^ον Γιατί, πολλοί άνθρωποι των οποίων οι απεικονιστικές εξετάσεις (MRI κ.α) δείχνουν αλλαγές στη σπονδυλική στήλη, δεν εμφανίζουν ανάλογα συμπτώματα και

3^ον Γιατί, δεν μπορεί να εξηγηθεί από τους επιστήμονες και τους γιατρούς, πως η μαλακή μάζα του πυρήνα του δίσκου «τσιμπάει» ένα νεύρο που είναι περίπου τόσο παχύ όσο το δάχτυλό μας και αυτό προκαλεί πόνο.

Από που όμως προκαλείται ο πόνος;

Σύμφωνα με αυτή τη διαφορετική και πιο σύγχρονη θεωρία, δεν προκαλεί η ίδια η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα τον πόνο, αλλά οι μύες και η περιτονία του ανθρώπινου σώματος.

Στη σύγχρονη εποχή ο άνθρωπος περνάει το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς του καθισμένος. Αυτό έχει ως συνέπειες ο κορμός και οι ώμοι του να κλίνουν προς τα εμπρός, και ο αυχένας να βρίσκεται σε υπερέκταση.

Επίσης όταν βρισκόμαστε σε καθιστή θέση,  ένα δίκτυο πολλών νημάτων περιτονίας που διατρέχει το σώμα μας και τυλίγει κάθε έναν από τους μύες μας, χάνει την ελαστικότητά του. Ταυτόχρονα, ορισμένοι μύες όπως οι καμπτήρες του ισχίου κ.α, βραχύνονται προκαλώντας μεγαλύτερη μυϊκή-περιτοναϊκή ένταση.

Η μυϊκή-περιτοναϊκή ένταση, είναι αυτή που προάγει τη φθορά της σπονδυλικής στήλης, με το σώμα να χρησιμοποιεί τους δικούς του μηχανισμούς επισκευής, που συνήθως λειτουργούν εναντίον του. Για αυτό το λόγο, η μυϊκή και η περιτοναϊκή ένταση αναφέρονται ως πιθανές αιτίες στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα.

Πως αντιμετωπίζεται η σπονδυλική στένωση

Υπάρχουν πολλές θεραπείες για την αντιμετώπιση της σπονδυλικής στένωσης, όμως αυτό που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας σε μια τέτοια περίπτωση, είναι ότι η θεραπεία που θα πρέπει να επιλέξουμε να στοχεύει στην αιτία του προβλήματος και όχι στα συμπτώματα. Διαφορετικά, μπορεί να ανακουφιστούμε από τα συμπτώματά της σπονδυλικής στένωσης, αλλά αυτό θα διαρκέσει για λίγο και ο πόνος θα επιστρέψει γρήγορα.

Όπως αναφέραμε παραπάνω, ο πόνος κατά τη σπονδυλική στένωση δεν προκαλείται από τη στένωση του σπονδυλικού σωλήνα, αλλά από τη μυϊκή και περιτονιακή υπέρταση. Αυτό σημαίνει ότι αν απλώς αποδεχτούμε τα συμπτώματά μας ή τα μειώσουμε με κάποια φαρμακευτική αγωγή, δεν στοχεύουμε στα αίτια δημιουργίας της στένωσης.

Για αυτό θα πρέπει να ακολουθήσουμε μία πιο ενεργητική θεραπεία. Η θεραπεία πόνου που εφαρμόζουμε στο Functional Movement, στηρίζεται στη διόρθωση της στάσης σώματος και στην ευθυγράμμιση της Σ.Σ, στοχεύοντας στη μείωση της μυϊκής και περιτονιακής υπέρτασης με εξειδικευμένες ασκήσεις και χειροπρακτικές τεχνικές.

Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουμε να εξισορροπήσουμε μοτίβα μονόπλευρης κίνησης στην καθημερινή μας ζωή, αλλά και να παραμείνουμε σωματικά δραστήριοι διότι η ακινησία συνήθως επιδεινώνει τα συμπτώματα της σπονδυλικής στένωσης.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Σπονδυλική Στένωση & Κινησιοθεραπεία – Μια διαφορετική & πιο σύγχρονη θεραπεία εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Για να μπορέσουμε όμως να χρησιμοποιήσουμε σωστά την άρθρωση του ισχίου κατά την εκτέλεση των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, θα πρέπει να έχουμε κινητικό έλεγχο & κινητικότητα. Ο κινητικός έλεγχος και η κινητικότητα, είναι δύο απαραίτητα στοιχεία για τη σωστή κινητοποίηση της άρθρωσης του ισχίου διότι μας βοηθάνε να κάμψουμε σωστά τη μέση μας (από το ισχίο με ελάχιστη κάμψη των γονάτων, κινώντας ταυτόχρονα τους γοφούς προς τα πίσω.

Η κίνηση αυτή ονομάζεται «hip hinge», και αποτελεί ένα από τα βασικά μοτίβα κίνησης του ανθρώπινου σώματος. To όνομα «hip hinge», δίνεται για να περιγράψουμε το μέγιστο εύρος κίνησης του κορμού, και το οποίο επιτυγχάνεται μέσω της κάμψης ισχίου με ελάχιστη κάμψη των γονάτων. Το «hip hinge», είναι ένα μοτίβο κίνησης το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιούμε καθημερινά κατά την εκτέλεση των καθημερινών μας δραστηριοτήτων. Η λάθος όμως εκτέλεση του όμως, μπορεί να επιβαρύνει τη μέση μας προκαλώντας πόνο. Για να εκτελεστεί σωστά η κίνηση «hip hinge», εκτός από τη σωστή εκπαίδευση, χρειάζεται και οι ενεργοποιήσει των κατάλληλων μυών. Οι μύες οι οποίοι πρέπει να ενεργοποιηθούν για να εκτελέσουμε σωστά την κίνηση «hip hinge», είναι οι οπίσθιοι μύες του ανθρώπινου σώματος. Οι οπίσθιοι μύες, βοηθούν στην δομική ισορροπία του ανθρώπινου σώματος, στην καλύτερη στάση του σώματος και στην πρόληψη ή στη μείωση του πόνου στη μέση. Επίσης, είναι οι μύες που ευθύνονται για να κρατήσουν όρθιο το ανθρώπινο σώμα, αλλά και να μας ωθήσουν προς τα εμπρός κατά το μοτίβο της βάδισης και προς τα πάνω (άλματα, ανέβασμα σκαλοπατιών).

Οι οπίσθιοι μύες του ανθρώπινου σώματος, εξαιτίας του σύγχρονου τρόπου ζωή συχνά υπολειτουργούν λόγω της καθιστικής ζωής και γενικότερα της σωματικής αδράνειας. Αυτό έχει ως συνέπεια να δυσκολεύεται ή και να μην μπορεί το ανθρώπινο σώμα να εκτελέσει σωστά την κίνηση «hip hinge», βρίσκοντας άλλες αντισταθμιστικές κινήσεις. Οι αντισταθμιστικές όμως αυτές κινήσεις, δεν προστατεύουν τη Σ.Σ και την πλάτη μας, με αποτέλεσμα πολύ συχνά να νοιώθουμε πόνο στη μέση, στην πλάτη ή ακόμα και στον αυχένα. Ο πόνος στη μέση προέρχεται, διότι οι μύες της οσφυϊκής μοίρας (μέση) έχουν σχεδιαστεί για να εκτελούν σύντομες κινήσεις, με αργή σύσπαση και μακράς διάρκειας, ενώ οι γλουτοί για να εκτελούν εκρηκτικές και δυνατές κινήσεις με φορτία και επιβάρυνση. Η αλλαγή αυτή στην λειτουργία των μυών, είναι αιτία δημιουργίας πόνου.

Στο Functional Movement, είμαστε υποστηρικτές της σωστής & λειτουργικής κίνησης του ανθρώπινου σώματος, μέσω της εξειδικευμένης & εξατομικευμένης εκπαίδευσης. Ένα από τα βασικά μοτίβα κίνησης τα οποία εκπαιδεύουμε τους ασκούμενούς μας, είναι και το «hip hinge». Η σωστή εκμάθηση της «hip hinge» κίνησης, και η εφαρμογής της στην εκτέλεση των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, είναι απαραίτητη για την αποφυγή τραυματισμών και πόνων, αλλά και χρήσιμη για τη λειτουργικότητα του ανθρώπινου σώματος.

Το «hip hinge»,  παρόλο που είναι μια φυσική κίνηση που όλοι θα πρέπει να μπορούμε να εκτελέσουμε, οι περισσότεροι από εμάς λόγω έλλειψης δραστηριότητας & καθιστικής ζωής δεν μπορούμε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνουμε την ικανότητα εκτέλεσης της συγκεκριμένης κίνησης στην καθημερινότητά μας και να γινόμαστε επιρρεπείς σε πόνους και τραυματισμούς. Για αυτό το λόγο στο Functional Movement, υποστηρίζουμε ότι για να απαλλαγούμε από χρόνιους μυοσκελετικούς πόνους, η θεραπεία είναι μία:

Η επανεκπαίδευση του σώματός μας, στο να μάθει να κινείται σωστά.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πόνος στο ισχίο & στη μέση και η σημασία της κίνησης ”hip hinge” εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η λεκάνη – πύελος σχηματίζεται από τα δύο ανώνυμα οστά και αποτελεί την κύρια σύνδεση μεταξύ του άνω και κάτω μέρους του ανθρώπινου σώματος.  Η μειωμένη κινητική δραστηριότητα, η κακή στάση σώματος και τα λανθασμένα κινητικά μοτίβα, μπορούν να προκαλέσουν μία μη φυσιολογική κλίση στη λεκάνη.

Όταν λέμε κλίση της λεκάνης – πυέλου, εννοούμε τον προσανατολισμό της λεκάνης σε σχέση με τους μηρούς και το υπόλοιπο σώμα. Η λεκάνη μπορεί να έχει κλίση προς τα εμπρός, πίσω (εικόνα 1) ή και να είναι πλευρική (η μία πλευρά να είναι ψηλότερα από την άλλη) ή περιστροφική (η μία πλευρά να είναι πιο μπροστά από την άλλη) Εικόνα 2.

Τι είναι η οπίσθια πυελική κλίση της πυέλου λεκάνης;

Η οπίσθια πυελική κλίση είναι η πιο συχνή δυσλειτουργία όσον αφορά τον προσανατολισμό της λεκάνης. Οπίσθια κλίση της πυέλου ή αλλιώς Posterior Pelvic Tilt, είναι όταν το μπροστινό μέρος της λεκάνης ανεβαίνει και το πίσω μέρος της λεκάνης πέφτει. Για παράδειγμα, όταν οι καμπτήρες του ισχίου επιμηκύνονται και οι εκτείνοντες ισχίου κονταίνουν, και ιδιαίτερα ο μείζων γλουτιαίος που είναι ο κύριος εκτείνοντας μυς του ισχίου. Η οπίσθια πυελική κλίση της λεκάνης, επηρεάζει όλη τη στάση του ανθρώπινου σώματος, διότι «εξαφανίζει» – μειώνει τη φυσιολογική λόρδωση της οσφυϊκής μοίρας της Σ.Σ (μέση). Μάλιστα πολλές φορές τα άτομα που έχουν οπίσθια κλίση στην πύελό τους, αποκτούν θωρακική κύφωση ως αντισταθμιστική κίνηση λόγω της έλλειψης της φυσιολογικής λόρδωσης στη μέση.

Τα άτομα τα οποία δεν έχουν μία φυσιολογική καμπύλη (λόρδωση) στην οσφυϊκή μοίρα της Σ.Σ, υπάρχει κίνδυνος να εμφανίσουν προβλήματα όπως:

• Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου
• Νευρολογικά προβλήματα
• Μυϊκή θλάση

Βέβαια, σαφώς και πρέπει η λεκάνη να έχει την ικανότητα να στρέφεται προς τα εμπρός, αλλά όχι να είναι αυτή η φυσιολογική της θέση, γιατί σίγουρα θα προκαλέσει πολλά προβλήματα & πόνους στο ανθρώπινο σώμα.

Τι προκαλεί την οπίσθια κλίση της πυέλου;

Η καθιστική θέση & η έλλειψη κίνησης, είναι δύο από τους πιο σημαντικούς παράγοντες οι οποίοι ευθύνονται για την οπίσθια κλίση της λεκάνης. Η πολύωρη καθιστική θέση και η λάθος στάση σώματος, προκαλούν διάφορες μυϊκές ανισορροπίες στο ανθρώπινο σώμα, όπως:

• αδύναμους και σφιγμένους μύες στα πόδια
• «σμίκρυνση» των τενόντων γύρω από τα οστά της πυέλου
• κακή ισορροπία &
• κακή στάση του σώματος,

παράγοντες που αλλοιώνουν την ευθυγράμμιση της Σ.Σ, και προκαλούν την οπίσθια πυελική κλίση. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε οι γλουτοί «μπαίνουν» προς τα μέσα και το πάνω μέρος του σώματος στρογγυλοποιείται προς τα πίσω.

Οπίσθια πυελική κλίση & πόνος στη μέση

Ένα από τα πιο κοινά παράπονα των ατόμων που εμφανίζουν οπίσθια κλίση στη λεκάνη, είναι ο πόνος στη μέση και η δυσκαμψία της οσφυϊκής μοίρας της Σ.Σ.

Ο πόνος στα άτομα αυτά, εμφανίζεται συνήθως:

• όταν σηκώνονται από την καθιστή θέση,  
• όταν σκύβουν για να πιάσουν κάτι από το πάτωμα,
• όταν σκύβουν για να δέσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους κ.α,

ενώ επίσης δυσκολεύονται σε κινήσεις όπως να φορέσουν το παντελόνι τους ή το εσώρουχό τους, λόγω της δυσκαμψίας στην οσφυϊκή μοίρα.

Θεραπεία μέσω άσκησης

Η οπίσθια πυελική κλίση είναι μία λανθασμένη στάση σώματος, κατά την οποία τα άτομα που εμφανίζουν μια τέτοια στάση εκτός από από πόνο στη μέση, εμφανίζουν και μειωμένη ιδιοδεκτικότητα στην περιοχή της πυέλου. Η θεραπείες που ακολουθούν συνήθως τα άτομα αυτά επικεντρώνονται στα συμπτώματα και όχι στην αιτία που τα προκαλεί, με αποτέλεσμα να μην είναι αποτελεσματικές.

Για να εντοπίσουμε αν ένα άτομα εμφανίζει οπίσθια κλίση της λεκάνης, θα πρέπει να αξιολογήσουμε τη στάση και την κίνηση του σώματός του. Στη συνέχεια σχεδιάζουμε ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης, ανάλογα με τις αδυναμίες και ικανότητες του κάθε ασκούμενου. Το ασκησιολόγιο για τη διόρθωση της οπίσθιας κλίση της λεκάνης, επικεντρώνεται:

1. Στη χαλάρωση των σφιχτών/υπερδραστήριων μυών (ιγνιακός τένοντας, γλουτιαίο μυ & ορθό κοιλιακό)
2. Στη κινητοποίηση της πυέλου με διάφορες χειροπρακτικές τεχνικές (joint mobilizations)
3. Στην ενεργοποίηση των αδρανών μυών
4. Στην ενδυνάμωση των μυών της πυέλου

Και γενικότερα στην επαναφορά και στη διατήρηση της ουδέτερης θέσης της λεκάνης.

Ο συγκεκριμένος τρόπος θεραπείας την άσκηση με τη χειροπρακτική και στοχεύει στο να επαναφέρει τη μυϊκή ισορροπία και την ευθυγράμμιση της Σ.Σ, στα φυσιολογικά επίπεδα. Μέσω αυτής της μεθόδου, απαλλάσσουμε τους ασκούμενούς μας από χρόνιους πόνους θεραπεύοντας την αιτία του πόνου και όχι τα συμπτώματα του.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πόνος στη μέση & Οπίσθια κλίση της λεκάνης εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία) είναι ένα σύνθετο και πολυπαραγοντικό πρόβλημα, το οποίο από τους περισσότερους ανθρώπους αντιμετωπίζεται με τη λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων.

Μπορούν όμως τα φάρμακα, να μας ανακουφίσουν αποτελεσματικά;

Σύμφωνα με μία νέα αυστραλιανή ανασκόπηση μελετών, η αποτελεσματικότητα των φαρμακευτικών σκευασμάτωνστην ανακούφιση του πόνου της μέσης είναι πολύ μικρή. Τα συμπεράσματα της συγκεκριμένης ανασκόπησης τα οποία δημοσιεύθηκαν στην British Medical Journal, εξέπληξαν ακόμα και την ίδια την ερευνητική ομάδα. Στη συγκεκριμένη ανασκόπηση, αναλύθηκαν σε βάθος 31 μελέτες που εξέτασαν περισσότερους από 6,5 χιλιάδες ασθενείς με πόνο στην περιοχή της μέσης. 

Μάλιστα οι περισσότεροι ασθενείς που συμμετείχαν στις έρευνες και τους χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή, όχι μόνο δεν αισθάνθηκαν καμία διαφορά στην ένταση του πόνου σε σύγκριση με τα άτομα στα οποία δόθηκε εικονικό φάρμακο (placebo)», αλλά σε κάποιους προκάλεσε και διάφορες παρενέργειες, όπως ζάλη, υπνηλία, πονοκέφαλο και ναυτία. Σύμφωνα με τον Δρ. McAuley, αν και παλιότερα ερευνητικά ευρήματα υποστήριζαν την θετική επίδραση των φαρμακευτικών σκευασμάτων στον πόνο της μέσης, τα νεότερα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι μακροπρόθεσμα το όφελος που προσφέρουν είναι μικρό.  

Όπως προαναφέραμε, ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία), είναι ένα σύνθετο και πολυπαραγοντικό πρόβλημα και για αυτό το λόγο η διαχείριση του είναι πολύ πιο σύνθετη από ό,τι αρχικά φανταζόμαστε. Εξαιτίας του ότι ο πόνος στη μέση είναι ένα τόσο συχνό πρόβλημα το οποίο μπορεί να υποτροπιάζει εύκολα και να χρονίζει, αυτό επηρεάζει άμεσα όχι μόνο την καθημερινότητά μας, αλλά και τη διάθεσή μας και την ψυχική μας υγεία και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό.  

Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ο πόνος στη μέση;

Στη σύγχρονη & διεθνή βιβλιογραφία, όλο και περισσότερες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η συστηματική φυσική άσκηση & σωματική δραστηριότητα, είναι η καλύτερη & αποτελεσματικότερη φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση των πόνων στη μέση. Στις μέρες μας, η επιστήμη προτρέπει και συνιστά τα άτομα που ταλαιπωρούνται από χρόνιους πόνους στη μέση, να ενταχθούν άμεσα σε εξειδικευμένα προγράμματα άσκησης. 

Βέβαια η επιλογή του είδους της άσκησης, αλλά και ο τρόπος εφαρμογής και προσαρμογής της, θα πρέπει να εξατομικεύεται στις ανάγκες του κάθε ασκούμενου και να γίνεται πάντα με την παρουσία ενός κατάλληλα εκπαιδευμένου & εξειδικευμένου επαγγελματία της υγείας & της άσκησης.

Για να είναι όμως αποτελεσματικό το πρόγραμμα άσκησης το οποίο θα ακολουθήσουμε, θα πρέπει να στοχεύει στην αιτία του πόνου και όχι τα συμπτώματα του. Για αυτό το λόγο το πρόγραμμα άσκησης που θα σχεδιάσουμε θα πρέπει να είναι εξατομικευμένο, διότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, όπως διαφορετική είναι και η αιτία η οποία προκαλεί τον πόνο.

Η συγκεκριμένη πρακτική διαφέρει κατά πολύ από τον συμβατικό τρόπο αντιμετώπισης του πόνου στη μέση και γενικότερα όλων των ειδών πόνου.

Ο τρόπος αυτός, απαιτεί:

• αρχικά την αξιολόγηση της κίνησης και της στάσης του σώματος του ασκούμενου, ώστε να εντοπίσουμε τις αδυναμίες, τις ασυμμετρίες και τις λάθος θέσεις στο σώμα του και
• στη συνέχεια το σχεδιασμό ενός εξατομικευμένο και εξειδικευμένο προγράμματος άσκησης, το οποίο θα στοχεύει στη διόρθωση όλων εκείνων των αιτιών που προκάλεσαν τον πόνο.

Επίσης απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του ασθενή, ώστε να εκπαιδευτεί αυτός σε νέες κινητικές συμπεριφορές & συνήθειες, οι οποίες θα επαναφέρουν τη μυϊκή ισορροπία στο σώμα του.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, κάθε φορά που πονά η μέση μας ή κάποιο άλλο σημείο του σώματός μας, ο επαγγελματίας της άσκησης να έχει την ικανότητα να αξιολογεί τα χαρακτηριστικά, την αντανάκλαση, την έντασή και την περιοδικότητά του πόνου και να τα συσχετίζει με την κίνηση και τη στάση σώματος του ασκούμενου.

Με βάση τα αποτελέσματα των νέων ερευνών για τη μη αποτελεσματικότητα των φαρμάκων στην αντιμετώπιση του πόνου στη μέση, ο McAuley τονίζει την ανάγκη να δοκιμαστούν εναλλακτικές μη φαρμακευτικές μέθοδοι ανακούφισης που θα εμβαθύνουν στην αντιμετώπιση των αιτίων του πόνου. Η αποτελεσματικότερη και πιο ασφαλής μέθοδος σύμφωνα με τις έρευνες είναι η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα. Άλλωστε υπάρχουν πολλά ερευνητικά δεδομένα στην ιατρική κοινότητα, τα οποία το αποδεικνύουν.  

Το functional movement, εφαρμόζει αυτόν τον τρόπο (μέσω της άσκησης και τον συνδυασμό της με χειροπρακτικές τεχνικές) αντιμετώπισης χρόνιων πόνων, βοηθώντας τους ασκούμενούς να διαχειριστούν και να αντιμετωπίσουν τις παθήσεις τους και τους πόνους τους, με έναν διαφορετικό και πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Γιατί η άσκηση είναι η πιο αποτελεσματική και μάλιστα μη φαρμακολογική θεραπεία, για όλους τους χρόνιους πόνους.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πόνος στη μέση – Νέες έρευνες δείχνουν ότι τα φάρμακα δεν βοηθούν εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Παρόλο που ο άνθρωπος μαθαίνει να περπατάει από πολύ μικρή ηλικία, ένα συντριπτικό ποσοστό των ανθρώπων περπατάει με λάθος τρόπο. Κατά το μοτίβο της βάδισης, ενεργοποιούνται πολλοί σύνδεσμοι και μύες του ανθρώπινου σώματος, ώστε να παρέχουν την απαιτούμενη σταθερότητα και ισορροπία. Μάλιστα όλο αυτό θα πρέπει να γίνει σε απόλυτο συγχρονισμό και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (σε κλάσματα του δευτερολέπτου). Αυτός είναι και ο λόγος που το περπάτημα και ένα σωστό μοτίβο βάδισης, αποτελούν ένα εξαιρετικό εργαλείο στην αποκατάσταση πόνων στη μέση, διότι η αστάθεια και η κακή μυϊκή συναρμογή είναι αυτοί που προκαλούν πόνο στη μέση και στα ισχία.

Σύμφωνα με τον Δρ. Stuart McGill: «Το περπάτημα είναι το καλύτερο εργαλείο που έχουμε, κατά το πρώτο στάδιο αποκατάστασης διότι με το περπάτημα μπορούμε να γυμνάσουμε με ασφάλεια τους μπροστινούς μύες του σώματος μας. Αυτό συμβαίνει, διότι με το περπάτημα ενεργοποιούνται οι μύες του κορμού ώστε να εξισορροπήσουν τους μύες της πλάτης, αποφορτίζοντας τους ταυτόχρονα. Π.χ όταν κάποιος ασκούμενος φέρει ασυνήθιστη ένταση στους ώμους. Ένα σωστό μοτίβο βάδισης τον βοηθάει στο να μειώσει την ένταση στους ώμους του και συνεπώς και το φορτίο έντασης στη Σ.Σ. Αυτό συμβαίνει διότι όταν περπατάμε και  κινούμε τα χέρια μας, αυτό ασυναίσθητα χαλαρώνει τους μύες των ώμων».

Το περπάτημα βοηθάει στην ενδυνάμωση των μυών που στηρίζουν την Σ.Σ

Είναι πλέον γνωστό στους περισσότερούς από εμάς, η σημασία των μυών γύρω από τον κορμό και τη μέση μας για τη σταθερότητα και την κινητικότητα της οσφυϊκής μοίρα της Σ.Σ. Αυτοί οι μύες όμως στο σύγχρονο άνθρωπο είναι συνήθως αποδυναμωμένοι λόγω της καθιστικής ζωής, και αυτό προκαλεί ανισορροπία στους μύες και στη συνέχεια ανισορροπία και πόνο στην ΣΣ.

Μία λάθος εντύπωση που έχουμε για το μοτίβο της βάδισης, είναι ότι πιστεύουμε ότι αυτό αποτελεί μόνο μία κίνηση των ποδιών. Πρέπει να σκεφτούμε όμως ότι για δημιουργηθούν οι κινήσεις στα πόδια, πρέπει να υπάρχει κάποιος βαθμός σταθερότητας στον κορμό μας, αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να κινηθούμε. Και αυτό γιατί εάν δεν υπάρχει σταθερότητα στο κορμό, τότε οι μύες των ποδιών θα κινούσαν τη λεκάνη αντί για τα πόδια και έτσι θα επιβάρυναν τη ΣΣ και τη μέση μας. Όπως καταλαβαίνουμε, ο κορμός λειτουργεί σαν ένας μεγάλος μηχανισμός παραγωγής κίνησης και η συμμετοχή του κατά το μοτίβο βάδισης αποφορτίζει την ΣΣ. Η σταθερότητα του κορμού επιτυγχάνεται μέσω μιας σειράς συνδέσμων που ενώνουν τις δύο αντίθετες πλευρές του ανθρώπινου σώματος, ώστε να επιτευχθεί η σταθερότητα και η ροή κατά το μοτίβο βάδισης. Για να συμβεί αυτό αποτελεσματικά, θα πρέπει να υπάρχει ο κατάλληλος συγχρονισμός, ο οποίος αποτελεί το πιο σημαντικό κομμάτι στην αποτελεσματική λειτουργία των συνδέσμων.

Το περπάτημα αυξάνει την ευλυγισία στα ισχία & τη μέση

Παρ’ ότι το περπάτημα δεν αποτελεί μία άσκηση stretching, παρόλα αυτά μπορεί να βελτιώσει την ευλυγισία του ανθρώπινου σώματος. Αυτό συμβαίνει διότι, κατά το περπατάμε διατείνονται συγκεκριμένοι μύες όπως, ο δικέφαλος μηριαίος, οι υποστηρικτικοί μύες της Σ.Σ και οι καμπτήρες μύες του ισχίου. Ενώ αυξάνεται επίσης η ευλυγισία των συνδέσμων και των τενόντων της ΣΣ, κάτι που βοηθάει στη καλύτερη λειτουργία των ισχίων και στο εύρος κίνησης της μέσης.

Σύμφωνα με όλες τις έρευνες, το περπάτημα αποτελεί ισοδύναμο μιας σειράς μαγικών χαπιών που μπορούν να μας βοηθήσουν στο να έχουμε μία καλή υγεία. Μια καθημερινή βόλτα έχει συνδεθεί με τη μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων, καρκίνου, οστεοπόρωσης και διαβήτη. Επίσης όταν περπατάμε βελτιώνουμε την υγεία μας με τους ακόλουθους τρόπους:

• Αυξάνεται η κυκλοφορία του αίματος. Increases blood flow. Η μειωμένη άσκηση πιέζει τα αιμοφόρα αγγεία, μειώνοντας και την κυκλοφορία τους αίματος.
• Αποβάλλονται οι τοξίνες. Οι μυς παράγουν τοξίνες όταν συστέλλονται και διαστέλλονται. Με τον καιρό, αυτές οι τοξίνες μπορεί να συσσωρευτούν στους ιστούς της μέσης και να προκαλέσουν δυσκαμψία. Το περπάτημα βοηθάει να αποβάλλουμε τις τοξίνες και να βελτιώσουμε την ευλυγισία μας.

Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι με το περπάτημα:

• Μπορούμε να διατηρήσουμε ένα ιδανικό βάρος
• Διατηρούμε την αρτηριακή πίεση σε υγιή επίπεδα
• Βελτιώνουμε τα επίπεδα χοληστερίνης
• Μειώνουμε το άγχος και την κατάθλιψη
• Περιορίζουμε τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών νοσημάτων και άνοιας
• Αυξάνεται η παραγωγή ενδορφινών

Ο τρόπος βάδισης είναι σημαντικός

Αυτό που πρέπει να προσέξουμε όμως ιδιαιτέρως, είναι ο τρόπος με τον οποίο περπατάμε. Θα πρέπει να αποφεύγουμε να περπατάμε με το κεφάλι σκυμμένο, διότι επιβαρύνει σημαντικά τη μέση μας και με την πάροδο του χρόνου αυτό μπορεί να επιφέρει σοβαρούς πόνους. Επίσης, θα πρέπει να αποφεύγουμε την πολύ αργή βάδιση, διότι θέτει αρκετό στατικό φορτίο στη ΣΣ, ενώ ταυτόχρονα και οι μύες επιβαρύνουν τη ΣΣ και αυξάνουν τον πόνο. Ενώ το γρήγορο περπάτημα μειώνει το φορτίο και την πίεση που ασκείται στη σπονδυλική στήλη ΣΣ, του ανθρώπινου σώματος. Τέλος η κίνηση των χεριών είναι ζωτικής σημασίας κατά το βάδισμα, και συγκεκριμένα στη λειτουργία των ισχίων.

Αν και φαίνεται παράξενο, σύμφωνα με έρευνες το ποσοστό του πληθυσμού που έχει ένα σωστό μοτίβο βάδισης είναι πολύ μικρό, με τα κυριότερα προβλήματα να παρατηρούνται στο μήκος του διασκελισμού, στο μήκος του βήματος, στη γωνία του ποδιού, στη διάρκεια του κύκλου βάδισης, και στη γραμμή βαδίσματος.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το να έχετε ένα υγιή και λειτουργικό σώμα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να εκτελείτε πάντοτε υψηλής έντασης άσκηση. Υπάρχουν πάρα πολλές δραστηριότητες οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν ώστε να αποκτήσουμε μία καλή φυσική κατάσταση και αυτό μπορεί να προέλθει από ένα συστηματικό περπάτημα,

Γιατί όπως έχουμε πει και σε παλαιότερο άρθρο μας, ο άνθρωπος γεννήθηκε για να περπατάει.

Παγούνης Νικόλαος

Β.Sc Sport Science & Physical Education

M.Sc Kinisiology & Physical therapy

International Certificate in Osteopathic and Chiropractic Manipulation

Certified Medical Exercise Specialist

Το άρθρο Το περπάτημα αποτελεί ένα εξαιρετικό εργαλείο στην αποκατάσταση πόνων στη μέση εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.