Τα νέα επιστημονικά δεδομένα όμως, δεν θεωρούν τον πόνο ως μια απλή κατάσταση αλλά ως μία εξαιρετικά πολύπλοκη εμπειρία που τις περισσότερες φορές δεν πηγάζει από μια συγκεκριμένη δομή. Αυτό σημαίνει ότι η αιτία που προκαλεί τον πόνο, δεν μπορεί να εντοπιστεί μόνο από μία απεικονιστική εξέταση (Μαγνητική ή Αξονική τομογραφία κ.α). Και για αυτό το λόγο, ο ρόλος της απεικονιστικής εξέτασης παραμένει αμφιλεγόμενος. Μάλιστα, πολλές φορές οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να «θολώσουν τα κλινικά νερά» και να προκαλέσουν περισσότερο άγχος παρά να καθησυχάσουν – έναν ασθενή, ο οποίος παρατηρεί ότι η φαρμακευτική αγωγή δεν τον βοηθάει να θεραπευτεί.

Για να είμαστε όμως ρεαλιστές, πρέπει να δεχτούμε τη χρησιμότητα των απεικονιστικών εξετάσεων (Μαγνητική ή Αξονική τομογραφία κ.α), αρκεί βέβαια αυτή να χρησιμοποιηθεί  κατάλληλα από τους κλινικούς ιατρούς. Μάλιστα τις περισσότερες φορές οι ασθενείς αυτοαναφέρονται σε αυτή (την απεικονιστική εξέταση), αρνούμενοι ή φοβούμενοι το να είναι σωματικά δραστήριοι, περιμένοντας μάλιστακάποιο «μαγικό τρόπο» στο να θεραπευτούν. Αν όμως χρησιμοποιήσουμε την απεικονιστική εξέταση, ως μέσο το οποίο θα μας δώσει  περισσότερες πληροφορίες για τη σωματική μας κατάσταση και όχι ως μέσο που θα μας δώσει την αιτία που προκαλεί τον πόνο, τότε θα μας βοηθήσει σημαντικά στο να διαμορφώσουμε και να σχεδιάσουμε το κατάλληλο και ασφαλέστερο θεραπευτικό πρόγραμμα. Και αυτό, διότι η απεικονιστική εξέταση μας αναφέρει το αν υπάρχει κάποια παθολογία ή όχι στο σώμα μας.

Πώς πρέπει όμως να διαχειριζόμαστε τους πόνους μας;

Μία σύγχρονη προσέγγιση η οποία ακολουθείται πλέον από πολλούς θεραπευτές στον κόσμο και από το Functional Movement, υποστηρίζει ότι δεν μπορούμε να δούμε μυϊκό πόνο από μια απεικονιστική εξέταση, διότι η μαγνητική τομογραφία δεν είναι «σάρωση πόνου». Και δεν είναι «σάρωση πόνου», γιατί ο πόνος μπορεί να προέρχεται από άλλες δομές του ανθρώπινου σώματος, όπως τους μύες, την περιτονία κ.α.

Ακόμα και σε περιπτώσεις όπως η δισκοκήλη ή η οσφυϊκή στένωση και η ισχιαλγία, η μαγνητική τομογραφία συνιστάται μόνο για να ελέγξει ο γιατρός αν υπάρχει κάποια παθολογία και όχι για να εντοπίσει την αιτία που προκαλεί τις παραπάνω καταστάσεις. Αυτή (η αιτία) μπορεί να εντοπιστεί μόνο από την αξιολόγηση της κίνησης και της στάσης του Ανθρώπινου σώματος, οι οποίες ελέγχουν την ανθρώπινη μυοσκελετική λειτουργία.

Η αξιολόγησης της κίνησης και της στάσης του Ανθρώπινου σώματος, είναι δύο «εξετάσεις» οι οποίες είναι απαραίτητες ώστε να έχουμε μία ολοκληρωμένη και καθαρή εικόνα για την κινητική συμπεριφορά του ασκούμενου. Ο έλεγχος της κινητικής συμπεριφοράς του ανθρώπινου σώματος, μας βοηθάει στο να εντοπίσουμε την αιτία που προκαλεί τον πόνο, όπου σε συνδυασμό με ένα ιστορικό του ασθενή, έχουμε τις απαιτούμενες πληροφορίες για να σχεδιάσουμε ένα εξατομικευμένο και εξειδικευμένο πρόγραμμα θεραπείας.

Συνοψίζοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω, πρέπει να τονίσουμε ότι:

• Το να πονάς είναι μία κατάσταση, η οποία δυσκολεύει ένα άτομο,
• Το να πονάς όμως και να επηρεάζεται η ποιότητα της ζωής σου και να οδηγείσαι στην απραξία, είναι μία κατάσταση που το άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει και να απαλλαγή από αυτή, για να είναι δραστήριο και υγιή.

Πως θα γίνει αυτό;

Για να απαλλαγή ένα άτομο από μία χρόνια κατάσταση πόνου, θα πρέπει αρχικά να είναι πρόθυμο να συμμετέχει ενεργά στη θεραπεία του, προσπαθώντας να διορθώσει και να αλλάξει συνήθειες χρόνων. Διαφορετικά επαναπαύεται και ταυτίζεται με μία απεικονιστική εξέταση, κάτι που τον κάνει αδρανεί και ανίκανο σωματικά και καταθλιπτικό ψυχικά, ενώ  ταυτόχρονα γίνεται άμεσα υποψήφιος για κάποια μελλοντική επέμβαση.

Αν θέλετε να απαλλαγείτε από χρόνιους πόνους και να έχετε ένα δραστήριο και υγιή σώμα, επικοινωνήστε με το Functional Movement, ώστε να δοκιμάσετε έναν διαφορετικό και με μια πιο σύγχρονη προσέγγιση τρόπο θεραπείας, και να απαλλαγείτε από χρόνιους πόνους και αδιέξοδα που δυσκολεύουν την καθημερινότητά σας.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Δεν μπορούμε να δούμε μυϊκό πόνο σε μια Μαγνητική τομογραφία, διότι Μαγνητική τομογραφία δε σημαίνει «σάρωση πόνου» εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Το σύνδρομο βαθύ γλουτιαίου πόνου (Deep gluteal syndrome), περιγράφει την εμφάνιση έντονου πόνου στους γλουτούς, και ο οποίος προκαλείται από την παγίδευση του ισχιακού νεύρου χωρίς να υπάρχει κάποια παθολογική αιτία. Υπάρχουν αρκετές δομές του ανθρώπινου σώματος οι οποίες μπορούν να εμπλακούν στην παγίδευση του ισχιακού νεύρου εντός του γλουτιαίου χώρου. Αυτές είναι ο απιοειδής μυς, οι γλουτιαίοι μύες, οι μύες του ισχίου, το σύμπλεγμα gemelli-obturator internus κ.α. 

Η ανατομία του βαθύ γλουτιαίου χώρου είναι περίπλοκη. Το ισχιακό νεύρο εισέρχεται στη λεκάνη μέσω της ισχιακής εγκοπής, και συνεχίζει προς το πόδι περνώντας μέσα από το βαθύ γλουτιαίο χώρο. Το ισχιακό νεύρο εμφανίζει σημαντική κινητικότητα κατά τις κινήσεις του ισχίου και η κινητικότητά του αυτή, εξαρτάται από την κάμψη του γόνατος. Όταν το γόνατο κάμπτεται, το ισχιακό νεύρο κινείται οπίσθια και όταν το γόνατο εκτείνεται το ισχιακό νεύρο κινείται βαθιά μέσα στη σήραγγα. Μάλιστα σύμφωνα με τους επιστήμονες, το ισχιακό νεύρο κινείται μέχρι και 28 mm κατά την κάμψη του ισχίου. Επιπλέον, κατά την πλήρη κάμψη του ισχίου και κατά την εξωτερική περιστροφική απαγωγή του ισχίου, ο ημιμεμβρανώδης μυς (μυς του δικέφαλου μηριαίου) που νευρώνεται από το κνημιαίο τμήμα του ισχιακού νεύρου, έρχεται σε επαφή μέχρι και με το οπίσθιο άκρο του μεγαλύτερου τροχαντήρα.

Μη παθολογική αιτία

Η οσφυϊκή μοίρα παίζει σημαντικό ρόλο στον πόνο του ισχίου. Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνει διαφοροποίηση των προβλημάτων που προέρχονται από τη σπονδυλική στήλη και αυτών που οφείλονται στη μη παθολογική παγίδευση του ισχιακού νεύρου. Μόλις αποκλειστεί η οσφυϊκή παθολογία με τη χρήση ειδικών εξετάσεων και την απεικόνιση της σπονδυλικής στήλης από έναν γιατρό, τότε ένας εξειδικευμένος στην αξιολόγηση της κίνησης επαγγελματίας, θα πρέπει να κατευθυνθεί προς το βαθύ γλουτιαίο χώρο ώστε να εντοπίσει την αιτία που προκαλεί τον πόνο στους γλουτούς.

Στο παρελθόν, οι περισσότεροι πόνοι σε αυτή την περιοχή αποδίδονταν στο σύνδρομο του απιοειδούς (piriformis sydrome). Ωστόσο, το ισχιακό νεύρο μπορεί να παγιδευτεί από μια σειρά διαφορετικών δομών, διότι ο βαθύς γλουτιαίος χώρος είναι μια μοναδική και περίπλοκη ανατομική περιοχή του ανθρώπινου σώματος.  

Συμπτώματα του βαθύ γλουτιαίου πόνου

Το σύνδρομο του βαθύ γλουτιαίου πόνου (DGS), εμφανίζεται συνήθως με χρόνιο τρόπο στην περιοχή των γλουτών και του ποδιού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής του ατόμου. Η κλινική εκτίμηση των ασθενών με σύνδρομο βαθύ γλουτιαίου πόνου (Deep gluteal syndrome), είναι δύσκολη αφού τα συμπτώματα είναι ανακριβή και μπορεί να συγχέονται με άλλες οσφυϊκές και ενδο – ή εξωαρθρικές παθήσεις του ισχίου. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• πόνος ή μούδιασμα στον γλουτό
• πόνος στο ισχίο ή στο πίσω μέρος του ποδιού, ακτινοβολώντας ή έχοντας ριζικό πόνο στη διαδρομή του ισχιακού νεύρου 
• ευαισθησία στην γλουτιαία και οπισθοτροχαντική περιοχή και πόνο που μοιάζει με ισχιαλγία
• δυσκολία στο να παραμείνουμε σε καθιστή θέση περισσότερο από 10 λεπτά
• δυσκολία στο περπάτημα
• νευρολογικές & αισθητηριακές αλλαγές
• πόνος τη νύχτα που βελτιώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας κ.α

Αίτια που προκαλούν το βαθύ γλουτιαίου πόνου

Η αιτιολογία του σύνδρομού βαθύ γλουτιαίου πόνου (Deep gluteal syndrome), είναι πολυπαραγοντική. Οι δύο πιο συχνές και υποδιαγνωσμένες αιτίες είναι:

• οι ινοαγγειακές ζώνες: οι οποίες εμποδίζουν το ισχιακό νεύρο να τεντωθεί και να γλιστρήσει, ώστε να δεχτεί την καταπόνηση ή την συμπίεση που σχετίζεται με την κίνηση της άρθρωσης. Η μειωμένη κινητικότητα του ισχιακού νεύρου ή η έλλειψη αυτής κατά τη διάρκεια των κινήσεων του ισχίου και του γόνατος λόγω των ινοαγγειακών ζωνών, είναι η αιτία που προκαλεί το σύνδρομο του βαθύ γλουτιαίου πόνου.
• ο εγκλωβισμός του ισχιακού νεύρου, από τους εξωτερικούς περιστροφικούς μύες του ισχίου.  

Πως αντιμετωπίζουμε το βαθύ γλουτιαίου πόνου

Το σύνδρομο βαθύ γλουτιαίου πόνου (Deep gluteal syndrome), μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά με έναν συνδυασμό άσκησης & χειροπρακτικής.

Η χειροπρακτική θεραπεία είναι χρήσιμη, διότι μπορεί προσωρινά να μειώσει την ένταση στους μυς του βαθύ γλουτιαίου χώρου και να αυξήσει τη ροή του αίματος.

Και η άσκηση  βοηθάει στη βελτίωση της λειτουργίας που σχετίζεται με το σύνδρομο του βαθύ γλουτιαίου πόνου, μέσω ενός αριθμού μηχανισμών όπως :

• Τη βελτίωση της κινητικότητας και της ροής αίματος του ισχιακού νεύρου
• Τη βελτιστοποίηση της υγείας των μυών και των τενόντων του βαθιού γλουτιαίου χώρου. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες ασκήσεις διατάσεων ή ενδυνάμωσης.
• Τη βελτίωση στον έλεγχο της πυελικής θέσης 
• Την εκπαίδευση του ατόμου στην κατανόηση του προβλήματος και ποιές θέσεις και δραστηριότητες είναι πιθανό να ερεθίσουν το ισχιακό νεύρο. Η εκπαίδευση του ασθενή, έχει μεγάλη σημασία διότι μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στον έλεγχο των συμπτωμάτων της ισχιαλγίας που σχετίζεται με το ισχίο.

Στο Functional Movement, εξειδικευόμαστε στην θεραπεία των χρόνιων πόνων οι οποίοι δεν οφείλονται σε παθολογικά αίτια. Μέσω της κινητικής αξιολόγησης και της κινησιολογίας, έχουμε τη γνώση και την εμπειρία να εντοπίζουμε την αιτία που προκαλεί χρόνιο πόνο και στη συνέχεια με την κατάλληλη θεραπεία άσκησης & χειροπρακτικής να τη διορθώνουμε. Αν ταλαιπωρήστε από χρόνιους πόνους και δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτούς, απευθυνθείτε σε εμάς, για να δοκιμάστε μια διαφορετική (μη φαρμακολογική) θεραπεία ενάντια στους χρόνιους πόνους.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πόνος στους γλουτούς Σύνδρομο βαθύ γλουτιαίου πόνου (Deep gluteal syndrome) εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Ο ώμος είναι μια σφαιρική άρθρωση η οποία είναι εξαιρετικά ευκίνητη και η οποία υποτίθεται ότι θα πρέπει να είναι και αρκετά δυνατή για να ελέγξει αυτή την κινητικότητα. Στην πραγματικότητα όμως, η άρθρωση του ώμου δεν είναι αρκετά δυνατή, και αυτή η αδυναμία της καλύπτεται από την ωμοπλάτη. Η ωμοπλάτη παίζει σημαντικό ρόλο στην σταθερότητα και στη δύναμη της άρθρωσης του ώμου. Για αυτό το λόγω, θα πρέπει να μπορεί να κινείται ομαλά, ώστε να βοηθάει τον ώμο σε δύσκολες εργασίες και δραστηριότητες οι οποίες απαιτούν περισσότερη δύναμη.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι ο ώμος δεν μπορεί να κινείται ανεξάρτητα από την ωμοπλάτη. Μπορεί να κινηθεί και αυτό συμβαίνει όταν εκτελούμε κινήσεις κοντά στο σώμα μας, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τους μύες της περιστροφικής μανσέτας. Όταν όμως πρέπει να εκτελέσουμε κινήσεις που απαιτούν περισσότερη δύναμη ή κινήσεις μακριά από το σώμα μας, τότε χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερες μυϊκές ομάδες ώστε να υποστηρίξουμε την άρθρωση του ώμου και την περιστροφική μανσέτα (rotator cuff). Και τότε είναι απαραίτητο να ενεργοποιήσουμε την ωμοπλάτη μας, αλλιώς θα επιβαρύνουμε τους ώμους μας.

Όπως καταλαβαίνουμε η λειτουργία του ώμου εξαρτάται και από άλλα μέρη του ανθρώπινου σώματος. Αυτό σημαίνει ότι η αιτία εμφάνισης πόνου στον ώμο, αν αυτή δεν είναι εμφανής (π.χ τραυματισμός από χτύπημα κ.α), είναι δύσκολο να εντοπιστεί.

Γιατί είναι σημαντικό να έχουμε υγιείς & γερούς ώμους;

Το γεγονός ότι η άρθρωση του ώμου, είναι μία άρθρωση η οποία επιβαρύνεται καθημερινά, τότε καταλαβαίνουμε την αναγκαιότητα το να έχουμε υγιείς και γερούς ώμους. Για να έχουμε όμως υγιείς και γερούς ώμους, σημαίνει ότι έχουμε ένα υγιή και γερό σώμα με σωστή κίνηση και στάση. Σύμφωνα με την ανατομία και την κινησιολογία του ανθρώπινου σώματος, μία κακή στάση σώματος ή η κακή κινητική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, μπορούν μελλοντικά να προκαλέσουν πόνους στην άρθρωση του ώμου.

Πως μπορεί να γίνει αυτό;

Με τη λανθασμένη στάση σώματος όπως π.χ η μπροστινή θέση της κεφαλής (forward posture head) ή οι στρογγυλεμένοι ώμοι, προκαλούν ανισορροπίες στου μύες του άνω μέρους του σώματος. Αυτές οι ανισορροπίες κάνουν κάποιοι μύες υπολειτουργικούς δυσκολεύοντάς του να εκτελέσουν την εργασία για την οποία είναι υπεύθυνοι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να στηρίξουν τους ώμους στη σωστή τους θέση, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορούν να υποστηρίξουν και τη σωστή λειτουργία της ωμικής ζώνης.

Με την κακή κινητική λειτουργία του σώματος. Η Κακή κινητική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, είναι ένα άλλος παράγοντας που μπορεί να ευθύνεται για την εμφάνιση πόνου στους ώμους. Το ανθρώπινο σώμα είναι μία καλοκουρδισμένη μηχανή που όταν κινείται σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο έχει φτιαχτεί, τότε οι κινήσεις της έχουν έλεγχο, σταθερότητα, αποτελεσματικότητα και μικρό κίνδυνο τραυματισμού. Ο άνθρωπος όμως με την πάροδο του χρόνου έχει αλλοιώσει το μοτίβο των κινήσεων του, με αποτέλεσμα να επιβαρύνει με τις κινήσεις του περιοχές και μέρη του σώματος του που αν κινούνταν σωστά, δεν θα τα επιβάρυνε. Το γεγονός αυτό έχει κάνει το ανθρώπινο σώμα επιρρεπή σε τραυματισμούς και πόνους.

Η αιτία του πόνου.

Τις περισσότερες φορές ο πόνος στον ώμο είναι αποτέλεσμα δυσλειτουργίας σε άλλη περιοχή του σώματος μας π.χ αυχένα, δικέφαλος μυς κ.α. Αυτού του είδους του πόνου, ονομάζεται αναφερόμενος πόνος και όσο και αν στοχεύουμε στη θεραπεία του συγκεκριμένου σημείου του σώματος, δεν θα δούμε κανένα αποτέλεσμα διότι ο πόνος προέρχεται από αλλού.

Αυτού του είδους πόνων, μπορεί να τη διαχειριστεί ένας επαγγελματίας ο οποίος είναι εξειδικευμένος στην κινησιολογία και στην ανάλυση της στάση του σώματος. Ο εξειδικευμένος επαγγελματίας, μπορεί να εντοπίσει από που προέρχεται ο πόνος και στη συνέχεια με την κατάλληλη θεραπεία να τη διορθώσει.

Στο Functional Movement, εξειδικευόμαστε στην ανάλυση της κίνησης και της στάσης του ανθρώπινου σώματος, μέσω της οποίας μπορούμε να εντοπίσουμε την αιτία χρόνιων πόνων και να τη διορθώσουμε με την εξειδικευμένη άσκηση και τη χειροπρακτική φροντίδα.

Οπότε την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείτε γιατί «όταν σηκώνω το χέρι μου πονάει ο ώμος μου», σκεφτείτε ότι ο πόνος μπορεί να είναι αποτέλεσμα μια δυσλειτουργίας σε άλλη περιοχή του σώματός, και επικοινωνήστε με το Functional Movement για μία αξιολόγηση.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Γιατί πονάει ο ώμος μου όταν σηκώνω το χέρι μου; εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Επίσης ένα σύνηθες φαινόμενο στα άτομα αυτά, είναι η αύξηση της έντασης του πόνου κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μάλιστα μία μελέτη του 2020, διαπίστωσε ότι οι διαδικτυακές αναζητήσεις για πληροφορίες σχετικά με τη διαχείριση του πόνου κατα τη διάρκεια της νύχτας, κορυφώθηκαν μεταξύ 11:00 μ.μ. και 4:00 π.μ.

Σύμφωνα με άλλη μελέτη, ο νυχτερινός πόνος στις αρθρώσεις και η αϋπνία επηρεάζει το 23% των ατόμων με αρθρίτιδα, ενώ μεταξύ των ασθενών με οστεοαρθρίτιδα φτάνει το 34%. Επίσης το 1/3 των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, ταλαιπωρείται από αϋπνίες και πόνο στις αρθρώσεις τρεις ή περισσότερες φορές την εβδομάδα.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; 

Η αλήθεια είναι ότι ο διαταραγμένος ύπνος επηρεάζει την ένταση του πόνου, ενώ πολλοί πάσχοντες από αρθρίτιδα διαπιστώνουν ότι τα συμπτώματά τους είναι χειρότερα τη νύχτα. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι γιατί συμβαίνει αυτό; 

Υπάρχουν πολλές θεωρίες οι οποίες μπορούν δικαιολογήσουν γιατί συμβαίνει αυτό:

• Μία θεωρία είναι ότι ένοχος μπορεί να είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ). Και αυτό γιατί οι διαδρομές του ΚΝΣ (νωτιαίος μυελός και εγκέφαλος) που ρυθμίζουν τον πόνο, εμφανίζουν δυσλειτουργίες σε άτομα που δεν κοιμούνται καλά.
• Μια άλλη θεωρία είναι ότι η έλλειψη ύπνου μπορεί να αυξήσει τις φλεγμονές σε διάφορα σημεία του σώματος. Μάλιστα μελέτες σε υγιή άτομα διαπίστωσαν ότι η στέρηση ύπνου σχετίζεται με την αύξηση των φλεγμονωδών δεικτών που μετρώνται στο αίμα, ενώ είναι πιθανό μια οξεία φλεγμονώδης αντίδραση εξαιτίας της αϋπνίας, να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας.
• Μια ακόμη θεωρία είναι ο κιρκάδιος ρυθμός του σώματος. Στα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ), το σώμα απελευθερώνει λιγότερη από την αντιφλεγμονώδη χημική κορτιζόλη τη νύχτα, αυξάνοντας τον πόνο που σχετίζεται με τη φλεγμονή.
• Ενώ άλλες διεργασίες που μπορεί να εντείνουν τον πόνο στις αρθρώσεις κατα τις νυχτερινές ώρες, είναι η απελευθέρωση προφλεγμονωδών κυτοκινών, ενός αυξημένου αριθμού κυττάρων που ταξιδεύουν στον φλεγμονώδη ιστό και αλλάζουν την ανοσολογική απόκριση του σώματος. Επιπλέον, το σώμα κατά τη διάρκεια της νύχτας απελευθερώνει υψηλότερα επίπεδα μελατονίνης και προλακτίνης, τα οποία και τα δύο μπορούν να προκαλέσουν αύξηση των φλεγμονωδών κυτοκινών.

Παράγοντας που επηρεάζουν την ένταση του πόνου

Οι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν την ένταση του πόνου κατά τη διάρκεια της νύχτας, είναι:  

• Το πόσο δραστήριοι είμαστε κατα τη διάρκεια της ημέρας. Η ακινησία προκαλεί δυσκαμψία και μειώνει το εύρος κίνησης των αρθρώσεων, κάτι που μειώνει τη λειτουργικότητα και την υγεία της άρθρωσης προκαλώντας περισσότερο πόνο.
• Το άγχος και το στρες, είναι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν την ένταση του πόνου, διότι αυξάνουν  το επίπεδο της κορτιζόλης στο αίμα.
• Η στάση του ύπνου. Η στάση με την οποία κοιμάστε παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του πόνου κατά τις νυχτερινές ώρες. Θα πρέπει να συνηθίσουμε σε μία θέση ύπνου η οποία θα πιέζει το λιγότερο δυνατό τις αρθρώσεις του σώματος, διότι η πίεση στις αρθρώσεις επηρεάζει και ερεθίζει την αρθρίτιδα τους.
• Η διατροφή. Οι τροφές που καταναλώνουμε καθημερινά μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή και συσσώρευση τοξινών στο σώμα. Αν κάνουμε ανθυγιεινή διατροφή, γεμάτη λίπη, σάκχαρα και επεξεργασμένες τροφές, τότε αυτό αυξάνει τον πόνο και τη φλεγμονή ειδικά στο τέλος της μέρας

Υπάρχει κάποιος τρόπος αποτελεσματικής ανακούφισης από τον πόνο; 

Ενώ κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι η άσκηση μπορεί να βλάψει τις αρθρώσεις και να προκαλέσει περισσότερο πόνο, οι έρευνες δείχνουν το αντίθετο. Η άσκηση και η χειροπρακτική φροντίδα, θεωρούνται η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τη μείωση των πόνων στις αρθρώσεις. Μάλιστα εξαιτίας της αύξησης της σωματικής ικανότητας, της βελτίωσης της κινητικότητας και της λειτουργίας των αρθρώσεων, επηρεάζεται θετικά η ποιότητα του ύπνου μειώνοντας την ένταση του πόνου των αρθρώσεων κατα τις νυχτερινές ώρες.  

Βέβαια για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να υπάρχει η σωστή ισορροπία ανάμεσα στη διάρκεια και τη συχνότητα της άσκησης, καθώς και να παρακολουθείται αυτή, από κάποιον εξειδικευμένο επαγγελματία. 

Οι ασκήσεις λειτουργικής κίνησης – Functional movement, ενδείκνυται για άτομα που ταλαιπωρούνται από χρόνιους πόνους στις αρθρώσεις, είτε πάσχουν από κάποιο είδος αρθρίτιδας είτε όχι. Η φιλοσοφία του Functional movement, εστιάζει στη βελτίωση της ποιότητας των κινήσεων του ασκούμενου και στη βελτίωση της ικανότητας της κίνησης των αρθρώσεων του. Μέσα από ένα εξειδικευμένο και εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης στοχεύουμε στη μείωση του πόνου και της ακαμψίας των αρθρώσεων του σώματος, κάτι το οποίο βελτιώνει την ποιότητα ζωής και ύπνου των ανθρώπων που ταλαιπωρούνται από χρόνιους πόνους στις αρθρώσεις.

Στο Functional movement, έχουμε την εξειδικευμένη εκπαίδευση και την εμπειρία ώστε να σχεδιάζουμε εξατομικευμένα και εξειδικευμένα προγράμματα θεραπείας μέσω άσκησης και χειροπρακτικής φροντίδας. Αν ταλαιπωρείστε και εσείς από χρόνιους και νυχτερινούς πόνους στις αρθρώσεις σας, επικοινωνήστε μαζί μας ώστε να δοκιμάσετε τις συμβουλές μας και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε παρόμοιες καταστάσεις.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Νυχτερινός πόνος στις αρθρώσεις και πώς να ανακουφιστείτε!! εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Σύμφωνα με έρευνα της κομισιόν που διεξήχθη κατά τη διάρκεια του ετήσιου φόρουμ Αθλητισμού το 2019, το 42% των Ευρωπαίων δεν γυμνάζεται καθόλου. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό φτάνει το 68%, ενώ τα άτομα που γυμνάζονται τακτικά και συστηματικά αποτελούν μόλις το 2% του Ελληνικού πληθυσμού.

Η έλλειψη άσκησης και η μη σωματική δραστηριότητα, είναι πλέον ένας επιβεβαιωμένος παράγοντας κινδύνου της ανθρώπινης υγείας. Μάλιστα η σωματική αδράνεια μπορεί να επηρεάσει αρνητικά πολλές πτυχές της ανθρώπινης υγείας.

Η έλλειψη άσκησης, μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην ανθρώπινη υγεία, όπως:

• Λανθασμένη στάση σώματος
• Μυοσκελετικούς πόνους (αυχένα, μέση, γόνατα κ.τ.λ)
• Αρτηριακή πίεση
• Καρδιακές παθήσεις
• Αύξηση σωματικού βάρους – παχυσαρκία κ.α

Σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη του Παν/μίου της Δανίας, ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν παγκοσμίως λόγω των επιπτώσεων από την έλλειψη άσκησης, είναι ο ίδιος με τον αριθμό των ανθρώπων που πεθαίνουν από το κάπνισμα.

Τι σημαίνει άσκηση

Δυστυχώς όμως, οι περισσότεροι από εμάς όταν μιλάμε για άσκηση φέρνουμε στο μυαλό μας δύσκολες ασκήσεις, πίεση, εξάντληση και πολλά άλλα αρνητικά συναισθήματα. Καταστάσεις δηλαδή που ανήκουν σε μια άλλη εποχή, αλλά και σε μια λανθασμένη αντίληψη για το τι πραγματικά σημαίνει σωματική άσκηση.

Παλαιότερα και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1900, η «άσκηση» ασκούνταν από  γιατρούς που ειδικεύονταν στην υγεία και την άσκηση. Ωστόσο, με την πάροδο των χρόνων, και μπαίνοντας στο χώρο άτομα τα οποία δεν είχαν την κατάλληλη εκπαίδευση, η άσκηση άλλαξε μορφή και περιέλαβε αθλητικά & εξαντλητικά προγράμματα άσκησης δίνοντας έμφαση στη βελτίωση της αθλητικής απόδοσης και όχι στη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας. 

Η άσκηση όμως δεν έχει μόνο αυτή τη μορφή. Αυτό αποδεικνύεται εντόνως τα τελευταία χρόνια, καθώς τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα αναδεικνύουν τη σωματική άσκηση ως βασικό παράγοντα για τη δημόσια υγεία. Μάλιστα η ιατρική κοινότητα άρχισε να αναδεικνύει ξανά τη χρησιμότητα της άσκησης ως μέσω πρόληψης και θεραπείας διαφόρων χρόνιων ασθενειών και πόνων.

Η άσκηση πρέπει να εξατομικεύεται

Για να λειτουργήσει όμως η άσκηση ως μέσω πρόληψης και θεραπείας διαφόρων χρόνιων ασθενειών και πόνων, θα πρέπει να εξατομικεύεται. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε υπάρχει η δυνατότητα να ασκηθεί όλος ο κόσμος ακόμα και τα άτομα τα οποία έχουν μόνιμα ή προσωρινά προβλήματα υγείας. Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε ότι η άσκηση έχει πολλές μορφές κάτι το οποίο επιτρέπει όλες τις  κατηγορίες του πληθυσμού να ασκηθούν, και να έχουν ένα υγιή, ισορροπημένο και δραστήριο τρόπο ζωής.

Το “μότο” ότι η άσκηση αλλάζει ζωές δεν είναι υπερβολή αν κρίνουμε από το γεγονός ότι όλες οι σύγχρονες ερευνητικές μελέτες, αναδεικνύουν ότι η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα:

• βελτιώνει τα συμπτώματα της αρθρίτιδας
• επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου Parkinson
• μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2
• βελτιώνει τη στάση του σώματός προστατεύοντάς το ανθρώπινο σώμα από διάφορους μυοσκελετικούς πόνους
• ενισχύει τα οστά και βοηθάει στη διατήρηση της μυϊκής μάζας
• ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα βοηθώντας μας να καταπολεμήσουμε τα κρυολογήματα
• ενισχύει την ψυχική μας υγεία κ.α

Υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες ανθρώπων οι οποίοι μέσω της άσκησης κατάφεραν να αλλάξουν τη ζωή τους, βρίσκοντας στην άσκηση ένα ασφαλή και αποτελεσματικό φάρμακο, για να διαχειριστούν χρόνιες παθήσεις (αρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας, νευρολογικές παθήσεις κ.α) και διάφορους χρόνιους μυοσκελετικούς πόνους. Μάλιστα σύμφωνα με τους επιστήμονες και τον ΠΟΥ, η άσκηση είναι φάρμακο και το μυστικό βρίσκεται στο να πάρουμε τη σωστή δόση.

Στο Functional Movement, είμαστε εξειδικευμένοι στην Ιατρική της άσκησης και γνωρίζουμε τη δόση του φαρμάκου που λέγεται άσκηση, που πρέπει να πάρει ο καθένας για να βελτιώσει μέσω της άσκησης την κατάσταση της υγείας του. Μέσω της εξειδικευμένης και εξατομικευμένης άσκησης και κίνησης έχουμε καταφέρει να βοηθήσουμε ανθρώπους με χρόνιες παθήσεις & πόνους, προκαλώντας θετικές επιδράσεις στην υγεία τους. Και μάλιστα χωρίς να κάνουν κάποια υπερπροσπάθεια, η οποία θα επιβάρυνε ακόμα πιο πολύ την υγεία τους.

Τελειώνοντας, θέλω να γίνει κατανοητό σε όλο τον κόσμο ότι η άσκηση θα πρέπει να είναι μία καλή και ευχάριστη εμπειρία, αρκεί να εκτελέσουμε το σωστό είδος ανάλογα με τις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όταν συμβεί αυτό, τότε πραγματικά η άσκηση μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας, αλλάζοντας ταυτόχρονα την ψυχολογία μας, την αυτοπεποίθηση μας, τη νοοτροπία μας, και γενικότερα το σώμα μας και το μυαλό μας.  

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Η Άσκηση μπορεί να αλλάξει ζωές Το Functional Movement μπορεί να αλλάξει τη δική σου εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η αναπηρία που προκαλείται από τη νόσο Πάρκινσον (PD),  έχει σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή του ασθενούς και της οικογένειάς του. Η εξέλιξη της νόσου οδηγεί σε αδυναμία εκτέλεσης των καθημερινών δραστηριοτήτων του ασθενή, σε απώλεια της αυτοεξυπηρέτησής του και σε μείωση της ποιότητας ζωής του. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το παγκόσμιο ποσοστό επίπτωσης της νόσου εκτιμάται ότι είναι περίπου 12 άτομα ανά 100.000 κατοίκους, επηρεάζοντας το ίδιο και τα δύο φύλα. Μάλιστα λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση του προσδόκιμου μέσο όρου ζωής του παγκόσμιου πληθυσμού, και κατά συνέπεια της γήρανσης, εκτιμάται ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, καθιστώντας το ένα σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας.

Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι η φαρμακολογική θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον (PD), μπορεί να ανακουφίσει τον ασθενή από τα συμπτώματα της νόσου, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου. Για αυτό το λόγο η αναζήτηση μη φαρμακολογικών θεραπειών, είναι έγκυρη και απαραίτητη για τη βελτίωση πολλών συμπτωμάτων της συγκεκριμένης νόσου.

Τα οφέλη της άσκησης

Σύμφωνα με το Parkinson Foundation, η άσκηση θα πρέπει να αποτελεί σημαντικό μέρος της καθημερινότητας ενός ατόμου που πάσχει από τη νόσο του Πάρκινσον (PD). Οι έρευνες αναφέρουν, ότι αν τα άτομα με Πάρκινσον (PD) αρχίσουν να ασκούνται νωρίς (στα πρώιμά στάδια της νόσου) και τουλάχιστον για 2,5 ώρες την εβδομάδα, τότε θα βιώσουν μια επιβραδυνόμενη μείωση της ποιότητας ζωής τους, σε σύγκριση με άτομα που ξεκινούν αργότερα την άσκηση ή που δεν ασκούνται καθόλου. Ενώ επίσης, η καθιέρωση πρώιμων συνηθειών άσκησης είναι απαραίτητη για τη συνολική διαχείριση της νόσου.

Για τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον (PD), η άσκηση αποτελεί ζωτικό συστατικό για τη διατήρηση της ισορροπίας τους, της κινητικότητας τους και γενικότερα για την ευκολότερη εκτέλεση όλων των καθημερινών τους δραστηριοτήτων. Η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα μπορούν να βελτιώσουν πολλά συμπτώματα της νόσου τόσο κινητικά, όσο και μη κινητικά.

Ποιο είδος όμως άσκησης επιτρέπεται

Για τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον (PD), δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη “συνταγή άσκησης” που να είναι κατάλληλη. Ο τύπος και το είδος της άσκησης που θα πρέπει να εκτελεί ένα άτομο με Πάρκινσον (PD), εξαρτάται από τα συμπτώματα που έχει, αλλά και από τις σωματικές του ικανότητες. Π.χ για τα άτομα που έχουν έντονα συμπτώματα, ακόμα και το να σηκωθούν και να κάνουν απλές κινήσεις είναι ευεργετικό. Για τα άτομα που έχουν πιο ήπια συμπτώματα και είναι πιο ενεργά,  μπορούν να αναπτύξουν μια πιο τακτική και έντονη δραστηριότητα.

Οι επιστήμονες δεν προτείνουν κάποιο συγκεκριμένο είδος άσκησης, αρκεί αυτό να περιλαμβάνει μερικά βασικά συστατικά, όπως:

• Εξάσκηση ισορροπίας
• Βελτίωση της ευκινησίας
• Εκτέλεση πολλαπλών κινήσεων
• Αερόβια δραστηριότητα
• Προπόνηση δύναμης

Όλα τα είδη άσκησης που δίνουν έμφαση στις παραπάνω ικανότητες  είναι ωφέλιμα, αρκεί να εκτελούνται τακτικά και συστηματικά.

Επίσης ο επαγγελματίας της άσκησης, θα πρέπει πάντα να έχει στα υπόψη του την εξέλιξη της νόσου, διότι αυτή μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες φυσικές αλλαγές όπως:

• Απώλεια ευελιξίας στις αρθρώσεις, η οποία μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία.
• Μειωμένη μυϊκή δύναμη που μπορεί να επηρεάσει το περπάτημα και την ικανότητα το να σηκωθούμε σε όρθια θέση.
• Μείωση της καρδιαγγειακής κατάστασης, η οποία επηρεάζει την αντοχή κ.α.

Και να χρειαστεί να τροποποίηση το πρόγραμμα ενός ασθενή.

Οδηγίες πριν την άσκηση

Ο επαγγελματίας της άσκησης πριν ξεκινήσει την άσκηση με έναν άτομο που πάσχει από τη νόσου του Παρκινσον (PD), θα πρέπει:

Πρώτον, να έρθει σε επικοινωνία με το γιατρό του ασθενή, ώστε να γνωρίζει αν υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί ή κάποιες προϋποθέσεις και

Δεύτερον, να εξασφαλίζει την ασφαλή εκγύμναση του ασθενή, ώστε να μην τραυματιστεί από κάποια πτώση ή κάποια κίνηση κατά την εκτέλεση του προγράμματος άσκησης.

Η σωματική άσκηση συμβάλλει στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον και εκτός από τη διατήρηση μιας καλής ποιότητας ζωής του ασθενή, μπορεί να παίξει και προληπτικό ρόλο. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η άσκηση να είναι συστηματική & εξατομικευμένη με βάσει τις ανάγκες και τις ικανότητες του κάθε ασθενή. 

Στο Functional Movement, σχεδιάζουμε εξατομικευμένα & εξειδικευμένα προγράμματα άσκησης, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στην ένταση, στη διάρκεια και τη συχνότητα της άσκησης, αλλά στην  τήρηση της θεραπείας και τους μηχανισμούς που εμπλέκονται σε κάθε κινητική παρέμβαση, ώστε να μην επηρεάζει τη συνολική θεραπεία της νόσου, αλλά ταυτόχρονα να βελτιώνει και τη σωματική λειτουργία του ασθενή.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Άσκηση & νόσος του Parkinson (PD) εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η κύφωση μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά τα τελευταία χρόνια είναι πολύ συχνό φαινόμενο στα παιδιά της σχολικής ηλικίας. Αυτό συμβαίνει λόγω της κακής στάσης του σώματος και της έλλειψης άσκησης, όπου σε συνδυασμό με την υπερβολική χρήση ηλεκτρονικών συσκευών, διαμορφώνουν λανθασμένα το μυοσκελετικό σύστημα ενός παιδιού κατά την ανάπτυξη του. 

Τύποι Κύφωσης

Η λέξη κύφωση σημαίνει κάμψη προς τα εμπρός, και είναι μια αρκετά κοινή κατάσταση τόσο για παιδιά όσο και για μεγάλους. Κατά την κύφωση, οι σπόνδυλοι «στοιβάζονται» μεταξύ τους στην περιοχή της θωρακικής μοίρας, με αποτέλεσμα να έχουμε τη στρογγυλοποίηση του άνω μέρους της πλάτης.

Οι διάφοροι τύποι κύφωσης που επηρεάζουν τα παιδιά είναι:

Η ορθοστατική κύφωση, η οποία αποτελεί το πιο συνηθισμένο τύπο κύφωσης. Εμφανίζεται πιο συχνά στα κορίτσια παρά στα αγόρια και συμβαίνει όταν τα οστά και οι μύες αναπτύσσονται με αφύσικο τρόπο καθώς μεγαλώνουν, κυρίως λόγω κακής στάσης του σώματος. Αυτό το είδος κύφωσης εμφανίζεται συνήθως καθώς τα παιδιά πλησιάζουν προς την εφηβεία.

Η κύφωση του Scheuermann, η οποία επίσης εμφανίζεται καθώς τα παιδιά πλησιάζουν στην εφηβεία.  Ο συγκεκριμένος τύπος κύφωσης, προκαλεί παραμόρφωση στους σπονδύλους κάνοντας τους να μοιάζουν με σφήνες αντί για ορθογώνια όταν βλέπουμε από το πλάι σε κάποια ακτινογραφία. Η κύφωση του Scheuermann είναι ελαφρώς πιο συχνή στα αγόρια παρά στα κορίτσια.

Η συγγενής κύφωση, η οποία οφείλεται σε κληρονομικούς παράγοντες. Στο συγκεκριμένο τύπο κύφωσης η σπονδυλική στήλη αναπτύσσεται ασυνήθιστα ενώ το μωρό βρίσκεται ακόμα στη μήτρα της μητέρας του, με πολλούς σπονδύλους να συγχωνεύονται μεταξύ τους ή να σχηματίζονται ακατάλληλα.

Πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε εάν ένα παιδί έχει κύφωση;

Άλλες φορές η κύφωση είναι εύκολα ορατή, ενώ άλλες φορές είναι πιο δύσκολο να διαγνωστεί η κύφωση. Οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να εντοπίσουμε εάν το παιδί μας έχει κύφωση, είναι:

1. Με τον έλεγχο της μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας (Functional Movement) ενός παιδιού. Αυτός ο έλεγχος, γίνεται από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία ο οποίος αξιολογεί την ευθυγράμμιση της Σ.Σ κατά την εκτέλεση διάφορων κινητικών μοτίβων. Με αυτό τον έλεγχο, μπορούμε να εντοπίσουμε αν υπάρχει κάποια παραμόρφωση στη Σ.Σ, και εάν αυτή προέρχεται από τη σπονδυλική στήλη (ιδιοπαθής) ή από άλλη περιοχή του σώματος ως αντισταθμιστική κίνηση (λειτουργική).
2. Με κλινική εξέταση από έναν γιατρό.

Πάντως και στις δύο περιπτώσεις, καλό είναι να επιβεβαιωθεί η κλινική εξέταση, με μία ακτινολογική απεικόνιση.

Πως μπορούμε να διορθώσουμε την κύφωση

Η εξειδικευμένη άσκηση σε συνδυασμό με τη χειροπρακτική φροντίδα, αποτελεί την πιο ασφαλή & αποτελεσματική αντιμετώπιση πρώτης γραμμής της θωρακικής κύφωσης. Ο κύριος στόχος ενός προγράμματος διόρθωσης της θωρακικής κύφωσης, είναι να μειώσει την καμπυλότητα της θωρακικής μοίρας και να βελτιώσει τη στάση σώματος και την κινητική λειτουργία στο σώμα του πάσχοντα. Ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα διόρθωσης της θωρακικής κύφωσης, απαιτεί:

1. Χειροπρακτική κινητοποίηση των θωρακικών αρθρώσεων, λόγω της μειωμένης θωρακικής κίνησης. 
2. Τεχνικές κινητοποίησης π.χ. διαφραγματική αναπνοή για επέκταση του θωρακικού κλωβού. 
3. Διατατικές ασκήσεις με σκοπό να μειωθεί ο μυϊκός τόνος των μυών που επηρεάστηκαν από την κύφωση.
4. Ασκήσεις θωρακικής διόρθωσης π.χ. η κινητοποίηση και η θέση της ωμοπλάτης, είναι αποτελεσματικές για άτομα με θωρακική κύφωση. Ο κύριος στόχος αυτών των τύπων ασκήσεων είναι η διόρθωση της θωρακικής θέσης, καθώς και η βελτίωση της δομικής ευθυγράμμισης και δυσκαμψίας του θώρακα. 
5. Ασκήσεις για τη διόρθωση της στάσης του σώματος, και για την εκπαίδευση της βάδισης, ώστε να αποκτήσει το παιδί μία καλή κινητική λειτουργία & έλεγχο, κάτι που θα τον προστατέψει από μία πιθανή υποτροπή της κύφωσης.   

Στο Functional Movement, υποστηρίζουμε ότι η ανάπτυξη μιας υγιούς σπονδυλικής στήλης ξεκινά από την σχολική ηλικία. Οι συνήθειες και οι δραστηριότητες των παιδιών σε αυτή την ηλικία, επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής τους για τα επόμενα χρόνια. Ενθαρρύνοντας τα παιδιά αυτής της ηλικίας να παραμείνουν ενεργά, και παρακολουθώντας συνεχώς τη στάση του σώματός τους, πάντα σε συνδυασμό με τη σωστή σωματική άσκηση, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν ένα υγιές σώμα, μειώνοντας ταυτόχρονα σημαντικά τις πιθανότητες εμφάνισης μυοσκελετικών διαταραχών (κύφωση, σκολίωση κ.α).

Οτιδήποτε σας προβληματίζει με τη στάση σώματος & με την κίνηση του παιδιού σας, επικοινωνήστε με το Functional Movement και αξιολογώντας τη στάση και την κίνηση του σώματός του, θα εντοπίσουμε την αιτία που προκαλεί τη δυσλειτουργία,  και με το κατάλληλο πρόγραμμα θα τη διορθώσουμε.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Θωρακική κύφωση Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς & πως διορθώνεται εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Πως μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση μυοσκελετικών διαταραχών και ανισορροπιών ;

Η προαγωγή μιας καλής μυοσκελετικής υγείας και η πρόληψη των μυοσκελετικών διαταραχών (MSD) στο σώμα ενός παιδιού, είναι καλό να ξεκινήσει από τι σχολική ηλικία. Τα παιδιά αυτής της ηλικιακής ομάδας πρέπει να αφιερώνουν τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα για να ασκηθούν, ενώ επίσης είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει ένας προληπτικός έλεγχος της παιδικής μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας. Ο προληπτικός αυτός έλεγχος είναι μία απλή διαγνωστική διαδικασία, που γίνεται με την εκτέλεση διάφορων κινητικών δεξιοτήτων και κινήσεων, έχοντας ως σκοπό την πρόληψη ή τον εντοπισμό μυοσκελετικών ανισορροπιών στο σώμα του παιδιού. Μέσω εξειδικευμένων πρότυπων κινητικών δοκιμών, μπορούμε να ελέγξουμε τη μυοσκελετική κατάσταση του παιδιού και να παρέμβουμε το συντομότερο δυνατό. Τα διάφορα κληρονομήσιμα ανατομικά χαρακτηριστικά όπως π.χ. σκολίωση, κύφωση κ.α, καθώς και διάφορες εμβιομηχανικές αποκλίσεις στο σώμα ενός παιδιού, είναι οι βασικοί λόγοι που αναδεικνύουν αυτό το προληπτικό έλεγχο σε ορόσημο για την ιδανική μυοσκελετική ωρίμανση του.

Πως γίνεται ο έλεγχος μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας

Κατά τον έλεγχο της μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας ενός παιδιού, ένας εξειδικευμένος επαγγελματίας, μπορεί:

1. Να αξιολογήσει την ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης Σ.Σ κατά την εκτέλεση διάφορων κινητικών μοτίβων, σε συνδυασμό με τον έλεγχο φόρτισης των κάτω άκρων. Αυτό μας βοηθάει στο να συμπεράνουμε αν υπάρχει κάποια παραμόρφωση στη Σ.Σ, και αν αυτή προέρχεται από τη σπονδυλική στήλη (ιδιοπαθής) ή από τα πόδια ως αντισταθμιστική κίνηση (λειτουργική).
2. Να αξιολογήσει το μοτίβο βάδισης ή τρεξίματος ενός παιδιού, διότι μπορεί να κρύβει κάποια σκελετική/ανατομική ιδιομορφία. Φυσικά η παρατήρηση της βάδισης ή τρεξίματος, συμπληρώνεται και από άλλες στατικές ή δυναμικές εξετάσεις (π.χ. δισδιάστατη ανάλυση βάδισης – 2D Kinematic Analysis).
3. Να αξιολογήσει τη γωνία (Q) των μηριαίων οστών (ισχίων), η οποία είναι καθοριστική για τη κινητική συμπεριφορά του παιδιού και όχι μόνο κατά τη βάδιση, αλλά και κατά τις αθλητικές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχει. Η βάδιση με τα πόδια προς τα μέσα και τα γόνατα να ενώνονται (βάδιση τύπου πιγκουίνου) ή βάδιση με τα πόδια προς τα έξω (βάδιση τύπου πάπιας), είναι μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα βάδισης που οφείλονται στη μη φυσιολογική γωνία των μηριαίων οστών.
4. Επίσης να αξιολογήσει τη γωνίας συστροφής των οστών της κνήμης, η οποία είναι το ίδιο καθοριστική με τη γωνία συστροφής του μηρού για τη κινητική συμπεριφορά του παιδιού κατά τη βάδιση και τη συμμετοχή του σε αθλητικές δραστηριότητες.

Όλες οι παραπάνω δοκιμασίες σε συνδυασμό με τον έλεγχο της κινητικότητας και της κινητικής ωρίμανσης του παιδιού, ολοκληρώνουν τον έλεγχο της μυοσκελετικής ανάπτυξης & ορθοσωμίας. Μέσω του συγκεκριμένου ελέγχου, ο εξειδικευμένος επαγγελματίας μπορεί όχι μόνο να εντοπίσει διάφορες μυοσκελετικές διαταραχές & εμβιομηχασνικές αποκλίσεις στο σώμα ενός παιδιού, αλλά και να τις προλάβει πριν αυτές εγκατασταθούν και προκαλέσουν διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα.

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς

Αν αναλογιστούμε ότι οι μυοσκελετικοί πόνοι και διαταρραχές εμφανίζονται στο 62% των παιδιών της σχολικής ηλικίας, και ότι περίπου το 40% των παιδιών με μυοσκελετικούς πόνους, εξακολουθούν να έχουν πόνους και περιορισμούς στις καθημερινές & αθλητικές τους δραστηριότητες μέχρι και 4 χρόνια αργότερα, γίνεται αντιληπτό η αναγκαιότητα της προληπτικής αξιολόγησης της μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας ενός παιδιού.

Ο έλεγχος της παιδικής μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας, είναι καλό να γίνεται κοντά στην ηλικία των 7 ετών, διότι είναι η ηλικία κατά την οποία ένα παιδί ωριμάζει κινητικά. Στο Functional Movement, μέσω της Αναπτυξιακής Κινησιολογίας, αξιολογούμε την ποιότητα της κίνησης του παιδιού και τη μυοσκελετική του ανάπτυξη, τα οποία είναι γενετικά σχηματισμένα και ωριμάζουν με διαφορετικό τρόπο σε κάθε παιδί. Η αξιολόγηση των πρότυπων κινητικών μοτίβων, βοηθάει όχι μόνο στον έγκαιρο εντοπισμό των κινητικών δυσλειτουργιών, αλλά και στο να ακολουθήσουμε τη σωστή στρατηγική παρέμβαση όπου θα διορθώσει τους αδύναμους κρίκους στην κινητική αλυσίδα του σώματος του.

Αν οι γονείς παρατηρήσουν στο παιδί τους:

• Βάδισμα πιγκουίνου (πέλματα στραμμένα προς τα μέσα) – βάδισμα πάπιας κ.α
• Τα γόνατα να ενώνονται κατά το βάδισμα
• Αλλοπρόσαλλο βάδισμα – τρέξιμο
• Δυσκολία στον έλεγχο ή τον συντονισμό των κινήσεων του
• Δυσκολία στην εκμάθηση, νέων κινητικών μοτίβων ή δεξιοτήτων
• Πλατυποδία, βλαισοπλατυποδία, κοιλοποδία
• Δυσκολία σε λειτουργικές κινήσεις όπως π.χ. στο να τρέξει, να χοροπηδήσει κ.α
• Δυσκολία στον προσανατολισμό και τον συχγρονισμό των κινήσεων του

καλό είναι να απευθυνθούνε στο Functional Movement, ώστε να πραγματοποιήσουν έναν έλεγχο μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την ασφαλή μυοσκελετική ανάπτυξη & ορθοσωμία του παιδιούτους.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Έλεγχος μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας & γιατί είναι σημαντικός για ένα παιδί εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Υπάρχουν πολλά επιστημονικά στοιχεία που δείχνουν ότι η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας & της άσκησης, σχετίζεται με χαμηλότερα ποσοστά ορισμένων μορφών καρκίνων. Συγκεκριμένα, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας & άσκησης, μπορούν να λειτουργήσουν για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, του καρκίνου του μαστού, της μήτρας, του τραχήλου της μήτρας και των ωοθηκών. Και γενικότερα, ένα ιστορικό μέτριας συστηματικής άσκησης σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στον άνθρωπο.   

Οφέλη της άσκησης κατά τη θεραπεία

Ενώ μέχρι σήμερα, τα άτομα που εμφανίζουν κάποια μορφή καρκίνου τα παροτρύνουμε να ξεκουραστούν, όλες οι τελευταίες ερευνητικές μελέτες αποδεικνύουν ότι αυτό οδηγεί σε λειτουργική πτώση του ασθενή. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, μόλις ο καρκινοπαθείς πάρει την άδεια από το γιατρό του ότι μπορεί να επανέλθει στην κανονικότητα, θα πρέπει να ξεκινήσει να κινείται διότι αυτό θα βοηθήσει στην ανάπτυξη των μυών και της φυσικής του κατάστασης.

Η άσκηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου σύμφωνα με τους ίδιους επιστήμονες, βοηθά τους ασθενείς να αισθανθούν καλύτερα και σωματικά και ψυχολογικά. Μερικά από τα τεκμηριωμένα οφέλη της άσκησης κατά τη θεραπεία του καρκίνου, είναι:

Ο Kerry Courneya του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα του Καναδά, ηγήθηκε μιας έρευνας η οποία δημοσιεύεται στο Annals of Behavioral Medicine. Ο Courneya, λέει ότι η διάγνωση του καρκίνου και οι θεραπείες του, συνδέονται συχνά με αρνητικές παρενέργειες που μειώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών. Συνολικά, μελέτες έχουν δείξει με συνέπεια ότι η σωματική άσκηση μετά τη διάγνωση του καρκίνου έχει θετική επίδραση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Οι μελέτες αυτές αναφέρουν αυξημένη αντοχή, αυξημένη λειτουργική ικανότητα, δύναμη, αυτοεκτίμηση, βελτιωμένη ανοχή στη θεραπεία και μειωμένο πόνο στα άτομα που πάσχουν από καρκίνο. Επίσης, η θεραπεία μέσω της άσκησης βοηθάει και ψυχολογικά τα άτομα αυτά μειώνοντας συνολικά της διαταραχές της διάθεσης τους και την κατάθλιψη προκαλώντας επίσης λιγότερα προβλήματα ύπνου. Μάλιστα έχει σημειωθεί, ότι η αυξημένη σωματική δραστηριότητα έχει συσχετιστεί με λιγότερη κόπωση κατά τη διάρκεια και μετά τη χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία.

Άλλες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η άσκηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μπορεί πραγματικά να αλλάξει το μικροπεριβάλλον του όγκου και να προκαλέσει ισχυρότερη αντικαρκινική δραστηριότητα στο ανοσοποιητικό  σύστημα του ασθενή. Επίσης η σωματική δραστηριότητα, βοηθά τα άτομα με καρκίνο να διαχειριστούν το βάρος τους, ο οποίος είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου εμφάνισης καρκίνου. Στην πραγματικότητα, οι έρευνες έχουν συνδέσει το υπερβολικό βάρος ή την παχύσαρκία με αυξημένο κίνδυνο πολλών τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του ενδομητρίου, του οισοφάγου, του ήπατος, του παγκρέατος και του μαστού. Υπάρχουν επίσης αυξανόμενες ενδείξεις ότι το υπερβολικό βάρος, μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο κίνδυνο επανεμφάνισης καρκίνου.

Οφέλη της άσκησης μετά από χειρουργείο για τον καρκίνο

Η άσκηση εκτός από τα οφέλη που έχει κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου, έχει πολλά οφέλη και μετά από μία χειρουργική επέμβαση καρκίνου. Μετά από μία χειρουργική επέμβαση καρκίνου, η άσκηση παίζει ανεκτίμητο ρόλο στη βοήθεια του ατόμου να επιστρέψει στο επίπεδο δύναμης και φυσικής κατάστασης που είχε πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Επίσης εξαιτίας της ακτινοβολίας που δέχονται οι ασθενείς αυτοί σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματός τους, αυτό προκαλεί  κάποιο σφίξιμο, ίσως ακόμη και ιστό ουλής στο σημείο όπου έλαβαν τη θεραπεία, κάτι το όποιο έχει διάφορες επιπτώσεις στη στάση του σώματος, στη δύναμη και στην κίνηση των ανθρώπων αυτών. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μυϊκό σφίξιμο σε αυτήν την περιοχή, και ανάλογα με το σε πιο σημείο βρίσκεται να συμβάλει σε πολλές ορθοστατικές αποκλίσεις & ανισορροπίες. Αυτές οι ορθοστατικές αποκλίσεις & ανισορροπίες, μπορεί να προκαλέσουν πόνους στον αυχένα, στην πλάτη, στο ισχίο, στα γόνατα, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την καθημερινότητα των ανθρώπων αυτών.

Θεραπεία μέσω άσκησης

Η θεραπεία μέσω άσκησης μπορεί να αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές θεραπείες για τον καρκίνο, αλλά αυτή (η άσκηση) θα πρέπει να εξατομικεύεται. Το είδος της άσκησης, η ένταση, η συχνότητα και η διάρκεια των συνεδριών, θα πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με το είδος της θεραπείας, τον τύπο του καρκίνου και φυσικά από τις ικανότητες του ασθενή. Π.χ οι ασθενείς με καρκίνο των οστών ή οστεοσάρκωμα, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάγματα και θα πρέπει να εκτελούν δραστηριότητες παρόμοιες με τους ασθενείς που πάσχουν από οστεοπόρωση. Σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, θα πρέπει να δίνεται έμφαση στην αύξηση του εύρους κίνησης των άνω άκρων και του θώρακα, ενώ θα πρέπει να αποφεύγονται δυναμικά προγράμματα ενίσχυσης των άνω άκρων κ.ο.κ. Ενώ κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, και επειδή στους ασθενείς προκαλούνται αλλαγές της αισθήσεως ή απώλεια αίσθησης στα χέρια ή και τα πόδια, θα πρέπει να προτιμώνται δραστηριότητες στις οποίες ο κίνδυνος πτώσης είναι πολύ μικρός.

Με λίγα λόγια όλες οι τελευταίες έρευνες, αποδεικνύουν ότι η άσκηση είναι ασφαλής και χρήσιμη πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία του καρκίνου. Η άσκηση μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με καρκίνο να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους, καθώς και να τους δώσει την ενέργεια που χρειάζονται στην καθημερινότητά τους. Η συστηματική & εξειδικευμένη άσκηση μπορεί επίσης να βοηθήσει τα άτομα αυτά να αντιμετωπίσουν τις παρενέργειες της θεραπείας και πιθανώς να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης νέων καρκινωμάτων στο μέλλον.

Το functional movement, απευθύνεται σε άτομα που ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες και θέλουν να ασκηθούν. Έχουμε την γνώση, την εκπαίδευσή και την εμπειρία, ώστε να σχεδιάσουμε εξειδικευμένα και εξατομικεύμενα προγράμματα άσκησης, ώστε να μπορούν να ασκηθούν όλες οι κατηγορίες ανθρώπων.

Η άσκηση στις μέρες θεωρείται θεραπεία και με αυτό τον τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και την διάθεση τους. Τα προγράμματα που σχεδιάζουμε, βασίζονται σε νέες έρευνες και έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τις φυσικές εκδηλώσεις μιας νόσου, αλλά και να βελτιώσουν την κίνηση και τη στάση σώματος των ασκούμενων μας. Αυτό το είδος θεραπείας έχει επίσης και θετικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των ασκούμενων, βοηθώντας τους να βελτιώσουν τη διάθεσή τους και να μειώσουν το άγχος, την κόπωση και το στρες τους.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Άσκηση – Το μυστικό όπλο κατά τη θεραπεία του καρκίνου εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η κεφαλαλγία από μόνη της, σπάνια αποτελεί εκδήλωση μιας βαριάς οργανικής νόσου και προπαντός όταν αυτή χρονίζει. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι τα άτομα που έχουν συχνούς πονοκεφάλους, δεν πρέπει να προβληματιστούν και να αναζητήσουν την αιτία που τους προκαλεί.

Η Διεθνής Ένωση Κεφαλαλγίας, διαχωρίζει τους πονοκεφάλους σε κατηγορίες με βάση τη συμπτωματολογία τους. Μία από αυτές τις κατηγορίες, είναι ο αυχενογενής πονοκέφαλος.

Όταν λέμε αυχενογενή πονοκέφαλο, εννοούμε τον πονοκέφαλο που προκύπτει από την ατλαντοϊνιακή (βάση της κεφαλής- εικόνα 1) και άνω αυχενική άρθρωση και γίνεται αντιληπτός σε μία ή περισσότερες περιοχές του κεφαλιού και/ή του προσώπου. Ο αυχενογενής πονοκέφαλος αποτελεί μια κοινή αιτία ενός χρόνιου πονοκεφάλου που συχνά διαγιγνώσκεται εσφαλμένα. Αυτό συμβαίνει, διότι τα χαρακτηριστικά του είναι πολύπλοκα και πολύ συχνά παρόμοια με πολλά σύνδρομα πρωτοπαθούς πονοκεφάλου που συναντώνται καθημερινά. Από κλινική έρευνα η οποία διενεργήθηκε σε μεγάλο πληθυσμό, διαπιστώθηκε ότι ο αυχενογενής πονοκέφαλος (πονοκέφαλος αυχενικής αιτιολογίας), αποτελεί το 16% των πονοκεφάλων και είναι πιο συχνός στις γυναίκες προκαλώντας κατά μέσο όρο 18 επεισόδια το μήνα.

Τα κύρια συμπτώματα ενός αυχενογενή πονοκεφάλου είναι:

• Πόνος & δυσκαμψία στον αυχένα και/ή στο πίσω μέρος του κεφαλιού
• Πόνος πίσω και/ή ανάμεσα από τα μάτια
• Πίεση στο κεφάλι
• Πόνος που ακτινοβολεί στο λαιμό, τον ώμο και κατά καιρούς και στο χέρι
• Πόνος & μουδιάσματα ή βελονισμοί στην πλάτη, τους βραχίονες και τα χέρια
• Ευαισθησία στην ψηλάφηση των μυών στη βάση της κεφαλής

Ενώ επίσης προκαλεί και άλλα συμπτώματα όπως:

• Ευαισθησία των ματιών στο φως

• Ναυτία και εμετό
• Ζαλάδα, εμβοή & μειωμένη συγκέντρωση

Στον αυχενογενή πονοκέφαλο, ο πόνος ξεκινάει από τον αυχένα ή/και την ινιακή χώρα και μπορεί να εξαπλώνεται προς την κροταφική και τη μετωπιαία χώρα. Ο αυχενογενής πονοκέφαλος είναι μονόπλευρος και η έντασή του επηρεάζεται από κινήσεις και τις παρατεταμένες θέσεις του αυχένα.

Με λίγα λόγια  οι πονοκέφαλοι που οφείλονται στον αυχένα, ξεκινούν συνήθως από την ινιακή περιοχή δηλαδή από τη βάση του κεφαλιού, και επεκτείνονται σε όλη την κεφαλή, προς τα αυτιά, ακόμη και προς τον ώμο, κάτι που είναι ένδειξη πως η κατάσταση είναι πιο σοβαρή.

Αιτίες που προκαλούν αυχενογενή πονοκέφαλο

Τα αίτια του αυχενογενή πονοκεφάλου, είναι ο ερεθισμός των αυχενικών δομών που νευρώνονται από τα νωτιαία νεύρα Α1, Α2 και Α3. Τα αίτια που προκαλούν αυτό τον ερεθισμό μπορεί να είναι:

• σφιγμένοι αυχενικοί μύες
• μυϊκή ανισορροπία στην περιοχή της άνω πλάτης
• λανθασμένη στάση σώματος
• μυϊκή αδυναμία
• λάθος στάση στον ύπνο
• υπέρμετρο φορτίο στο οποίο εκτίθενται οι άνω αρθρώσεις του αυχένα
• άγχος & στρες
• έλλειψη άσκησης

Θεραπεία μέσω άσκησης & χειροπρακτικής

Σύμφωνα με τις έρευνες ο συνδυασμός της χειροπρακτικής θεραπείας & της άσκησης, είναι η πιο αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή για τη μείωση των συμπτωμάτων του αυχενικού πονοκεφάλου, αλλά και για τη μείωση της πρόσληψης φαρμάκων τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.

Βέβαια αρχικά ο ασθενής, θα πρέπει να επισκεφτεί κάποιον γιατρό ο οποίος θα διαγνώσει ότι δεν υπάρχει κάποιος τραυματισμός ή κάποια παθολογία στην περιοχή. Στη συνέχεια ο ασθενής θα πρέπει να επισκεφτεί έναν εξειδικευμένο επαγγελματία  υγείας και άσκησης, ο οποίος να μπορεί να αξιολογήσει μυϊκά και κινητικά το σώμα του. Με την αξιολόγηση ο επαγγελματίας υγείας και άσκησης, θα προσπαθήσει εντοπίσει τυχόν ασυμμετρίες & αδυναμίες στο σώμα του ασκούμενου, και θα αξιολογήσει τη στάση σώματός του ασθενή. Στη συνέχεια θα σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης, το οποίο θα στοχεύει:

• Στην ενδυνάμωση ή την απελευθέρωση των μυών του αυχένα
• Στην επαναφορά της μυϊκής ισορροπίας στο άνω μέρος της πλάτης
• Στην κινητικότητας, σταθερότητα και βελτίωση της στάσης του σώματος
• Στην επανεκπαίδευση των μυών της ωμοπλάτης

Και μέσω των κατάλληλων χειροπρακτικών τεχνικών, σε

• Χειρισμούς – κινητοποίηση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης 
• Χειρισμούς ώθησης της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης 

Ο συγκεκριμένος τρόπος αντιμετώπισης – θεραπείας του αυχενογενή πονοκεφάλου, δεν απαλλάσσει τους ασθενείς μόνο από τον πόνο και τους συχνούς πονοκεφάλους, αλλά τους εκπαιδεύει ταυτόχροναστο να αποκτήσουν μία σωστή στάση σώματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, όχι μόνο να απαλλάσσει τους ασκούμενους από τους συχνούς πονοκεφάλους, αλλά και να τους προστατεύει από μελλοντικούς πόνους. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η συγκεκριμένη θεραπεία είναι αποτελεσματική, διότι δεν αντιμετωπίζει τα συμπτώματα του αυχενογενή πονοκεφάλου, αλλά την αιτία του.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Αυχενογενής πονοκέφαλος & Θεραπεία μέσω άσκησης & χειροπρακτικής εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.