Πώς σχετίζονται ο πόνος στον αυχένα με τον ώμο

Ο αυχένας και ο ώμος συνδέονται μεταξύ τους, μέσω πολλαπλών νευρικών οδών με αποτέλεσμα να προκαλείται σύγχυση στη διάκριση του πόνου και από που αυτός προέρχεται, από τον αυχένα ή από τον ώμο. Ο εγκέφαλός του ανθρώπου δεν «αναφέρει» πάντα τη συγκεκριμένη τοποθεσία από την οποία προέρχεται ο πόνος, γεγονός που μπορεί να κάνει τη θεραπεία περίπλοκη, δύσκολη και μερικές φορές και απογοητευτική για τον ασθενή. Η λήψη όμως ενός αναλυτικού ιστορικού και η κινητική & μυϊκή αξιολόγηση του σώματος του ασθενή από έναν κινησιολόγο, βοηθάει στο να εξηγήσουμε τα συμπτώματα του πόνου και να εντοπίσουμε την αιτία του. Ώστε στη συνέχεια να σχεδιάσει αυτός, ένα προσαρμοσμένο και εξειδικευμένο πρόγραμμα θεραπείας μέσω άσκησης και χειροπρακτικής φροντίδας.

Πώς μπορούμε να εντοπίσουμε αν η αιτία του πόνου προέρχεται από τον αυχένα ή τον ώμο;

Λόγω της πολυπλοκότητας της περιοχής μεταξύ του αυχένα και της ωμικής ζώνης, αλλά και λόγω της φύσης του πόνου που «εκπέμπουν» οι συγκεκριμένες περιοχές, απαιτείται μια ενδελεχή κινητική & μυϊκή αξιολόγηση, εφόσον ο γιατρός έχει βεβαιώσει ότι δεν υπάρχει κάποια παθολογία. Η κινητική & μυϊκή αξιολόγηση, πραγματοποιείται εφαρμόζοντας διάφορες δοκιμές που αφορούν την κινητικότητα της αυχενικής μοίρας και της ωμικής ζώνης, και αν υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί και που. Όσον αφορά την αξιολόγηση της μυϊκής λειτουργίας της περιοχής, μέσω διάφορων και εξειδικευμένων δοκιμών ένας κινησιολόγος μπορεί να ελέγξει μεμονωμένα τη λειτουργία του κάθε μυός και να εντοπίσει τυχόν δυσλειτουργία, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική λειτουργία της περιοχής.

Κατά την αξιολόγηση ο κινησιολόγος, ζητάει από τον ασθενή να εκτελέσει με τον αυχένα και τον ώμο διάφορες κινήσεις και με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να μπορέσει να αξιολογήσει τη δύναμή, τη λειτουργία και το εύρος της κίνησής κάθε άρθρωσης και μυ, για να εντοπίσει τη βασική αιτία της δυσφορίας.

Πώς αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο “schneck pain”

Αφού ο θεραπευτής ολοκληρώσει την κινητική & μυϊκή αξιολόγηση και τη λήψη του ιστορικού από τον ασθενή, έχει εντοπίσει την αιτία του πόνου και ανάλογα με το ποια είναι αυτή, μπορεί να σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπείας, το οποίο θα στηρίζεται στη Χειροπρακτική φροντίδα και την άσκηση.

Όταν λέμε χειροπρακτική φροντίδα, εννοούμε έναν συνδυασμό χειρωνακτικών τεχνικών, όπως οστεοπαθητικούς χειρισμούς της σπονδυλικής στήλης χαμηλής ταχύτητας και έντασης, ώθησης χαμηλού πλάτους (HVLA), τεχνική μαλακών ιστών, παθητική κινητοποίηση (άρθρωση), λειτουργική (έμμεση) τεχνική, μυοπεριτονιακή απελευθέρωση, και τεχνικές μυϊκής ενέργειας. Με αυτόν τον τρόπο, βοηθάμε τις περιοχές που είναι δυσλειτουργικές στην προκειμένη περίπτωση την αυχενική μοίρα και την ωμική ζώνη, να αποκτήσουν μία φυσιολογική ελαστικότητα & κινητικότητα. Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η χειροπρακτική φροντίδα δεν θα πρέπει να είναι η κύρια θεραπεία, αλλά ένα μέρος της θεραπείας η οποία θα μας δώσει τη δυνατότητα να εντάξουμε τον ασθενή στην εξειδικευμένη & εξατομικευμένη άσκηση.

Στη συνέχεια και αφού ο θεραπευτής θα έχει επαναφέρει μέσω της χειροπρακτικής φροντίδας το σώμα του ασθενή σε μία φυσιολογική & ισορροπημένη μυϊκή & κινητική λειτουργία, μπορεί να ολοκληρώσει τη θεραπεία με την εξειδικευμένη & εξατομικευμένη άσκηση. Μέσω της άσκησης, ο θεραπευτής στοχεύει να δυναμώσει εκείνες τις δομές του ανθρώπινου σώματος (άνω μέρος πλάτης, αυχενικούς μύες, οπίσθιο δελτοειδή κ.α), οι οποίες θα στηρίξουν την αυχενική μοίρα της Σ.Σ, ώστε αυτή να δέχεται λιγότερα φορτία. Ταυτόχρονα θα επαναφέρει τη Σ.Σ σε μία φυσιολογική ευθυγράμμιση διορθώνοντας παράλληλα τη στάση του σώματος του ασθενή, άρα και τη μυϊκή & κινητική του λειτουργία. Η άσκηση ως μέρος της θεραπείας και η χειροπρακτική φροντίδα, έχει ως στόχο όχι μόνο να δυναμώσει τον ασθενή, αλλά κυρίως να τον προστατέψει από μελλοντικούς πόνους και τραυματισμούς.

Επομένως, η διόρθωση της στάσης του σώματος και η εξισορρόπηση της μυϊκής συστολής σε συνδυασμό με την ενεργοποίηση των κατάλληλων μυών, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος θεραπείας του συνδρόμου “schneck pain”.

Βέβαια για να είναι επιτυχημένη μία θεραπεία, θα πρέπει αρχικά να εντοπιστούν αυτές οι ανισορροπίες και οι δυσλειτουργίες, ώστε στη συνέχεια με το κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης & χειροπρακτικής, να διορθωθούν.

Για αυτό το λόγο στο Functional Movement, αξιολογούμε με εξειδικευμένες δοκιμές τη σωματική & μυϊκή λειτουργία του κάθε ασθενή, εντοπίζοντας οποιαδήποτε δυσλειτουργία ή ανισορροπία στο σώμα του. Στη συνέχεια εφαρμόζοντας τα κατάλληλα θεραπευτικά πρωτόκολλα άσκησης & χειροπρακτικής, καταφέρνουμε να διορθώσουμε τις δυσλειτουργίες ή ανισορροπίες που εντοπίσαμε απαλλάσσοντάς του από χρόνια σύνδρομα & πόνους  που τους ταλαιπωρούν.

Αν ταλαιπωρείστε και εσείς με ανάλογους πόνους και συμπτώματα, επικοινωνήστε με το Functional Movement για να δοκιμάσετε μια διαφορετική προσέγγιση στη θεραπεία χρόνιων πόνων.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Το φαινόμενο “schneck pain” – Πως ο πόνος στον ώμο σας μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πρόβλημα στον αυχένα εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

• Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση βρίσκεται μεταξύ του υψηλότερου τμήματος της ωμοπλάτης και της κλείδας, και
• Η γληνοβραχιόνια άρθρωση αποτελείται από το άνω τμήμα του βραχιόνιου οστού και το εξωτερικό άκρο της ωμοπλάτης.

Η μεγάλη κινητικότητα της άρθρωσης του ώμου, οφείλεται στην περιστροφική μανσέτα (rotator cuff), η οποία αποτελείται από τέσσερις τένοντες. Οι τένοντες είναι οι ιστοί που συνδέουν τους μύες με τα οστά. Εάν οι τένοντες ή τα οστά γύρω από την περιστροφική μανσέτα είναι δυσλειτουργικοί, τότε η κινήσεις του ώμου γίνονται δύσκολες και επώδυνες. Ο πόνος, η δυσκαμψία και η αδυναμία στην άρθρωση του ώμου, έχουν ως αποτέλεσμα τη δυσκολία εκτέλεσης καθημερινών εργασιών, όπως το να πιάσουμε κάτι από ένα ψηλό ράφι, την οδήγηση ή ακόμα και το βούρτσισμα των μαλλιών μας.

Τι προκαλεί τον πόνο στους ώμους

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες και καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στην άρθρωση του ώμου. Οι περισσότεροι τραυματισμοί της άρθρωσης του ώμου, οφείλονται στην περιστροφική μανσέτα (rotator cuff) ή αλλιώς στο στροφικό πέταλο.  Η περιστροφική μανσέτα συχνά αναφέρεται σαν να είναι μόνο ένα πράγμα. Στην πραγματικότητα όμως, είναι μια συλλογή τεσσάρων μικρών μυών και ενός δικτύου τενόντων που συνεργάζονται για να βοηθήσουν στο να σηκώσουμε και να κινήσουμε το χέρι μας. Οι μύες αυτοί και οι τένοντες, λειτουργούν για να κρατήσουν την κεφαλή του βραχιόνιου οστού στην υποδοχή του ώμου, μια δύσκολη και με αναπόφευκτη φθορά «εργασία».

Η πιο διαδεδομένη αιτία πόνου στον ώμο, είναι η τενοντίτιδα στην περιστροφική μανσέτα (rotator cuff).

Στην τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου οι τένοντες στην άρθρωση φλεγμένονται και ερεθίζονται. Ο πόνος εμφανίζεται συνήθως στο μπροστινό μέρος και στο πλαϊνό μέρος του ώμου, ενώ σιγά σιγά μειώνεται το εύρος κίνησης του. Ο πόνος αυξάνεται  κατά την ηρεμία ενώ μειώνεται με τη δραστηριότητα.

Η τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου, προκαλείται συνήθως από δραστηριότητες που περιλαμβάνουν τη χρήση των χεριών πάνω από το κεφάλι, από την υπερχρησία, καθώς και από την συνεχή εκτέλεση λανθασμένων κινητικών μοτίβων.

Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει ξεκούραση, εφαρμογή πάγου και κινησιοθεραπεία. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν από τενοντίτιδα μέσα σε λίγες εβδομάδες, εφόσον ακολουθήσουν πιστά το προτεινόμενο πρόγραμμα θεραπείας.

Άλλη μια συχνή αιτία πόνου της ωμική ζώνης, είναι τενοντίτιδα δικεφάλου μυός

Ο δικέφαλος μυς βρίσκεται στο μπροστινό και άνω μέρος του βραχίονα. Ο δικέφαλος μυς έχει δύο τένοντες που καταλήγουν το ένα στο οστό της ωμοπλάτης στο οστό της άρθρωσης του αγκώνα. Ο πιο συχνός τραυματισμός του δικεφάλου, είναι η τενοντίτιδα δικεφάλου στον ώμο.

Στην τενοντίτιδα του δικεφάλου στον ώμο, ο πόνος εμφανίζεται σταδιακά στο μπροστινό μέρος του ώμου που συνήθως επεκτείνεται προς τα κάτω, πάνω από τον δικέφαλο μυ. Ο πόνος αυξάνεται κατά τις νυχτερινές ώρες, και συχνά επιδεινώνεται μετά από επαναλαμβανόμενη ανύψωση ή μεταφορά βαριών αντικειμένων από ψηλά.  Τα προβλήματα με τον τένοντα του δικεφάλου, μπορεί επίσης να προκαλέσουν έναν ήχο κρότου όταν ο ώμος περιστρέφεται σε μορφή τόξου.

Η θεραπεία της τενοντίτιδας του δικεφάλου στον ώμο, περιλαμβάνει ξεκούραση, εφαρμογή πάγου και κινησιοθεραπεία. Επειδή όμως οι περισσότερες περιπτώσεις τενοντίτιδας προκαλούνται από υπερβολική χρήση, η καλύτερη όμως θεραπεία της τενοντίτιδας του δικεφάλου στον ώμο είναι η πρόληψη. Επίσης είναι σημαντικό να αποφεύγουμε ή να τροποποιούμε δραστηριότητες που προκαλούν το πρόβλημα, ενώ  όταν κάνουμε σωματικές δραστηριότητες, να ξεκινάμε αργά στην αρχή και στη συνέχεια να αυξάνουμε σταδιακά το επίπεδο της δραστηριότητάς μας. Ταυτόχρονα θα πρέπει να εστιάσουμε στη διόρθωση της στάσης του σώματος και στη βελτίωση των κινητικών μας μοτίβων.

Η οστεοαρθρίτιδα στον ώμο είναι η πιο συχνή αιτία πόνου στον ώμο στις ηλικίες άνω των 45 ετών

Η οστεοαρθρίτιδα, είναι μία εκφυλιστική νόσο η οποία μπορεί να επηρεάσει την  άρθρωση του ώμου. Ο πόνος είναι το πιο κοινό σύμπτωμα που σχετίζεται με την οστεοαρθρίτιδα ώμου, ο οποίος επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα και τις καιρικές αλλαγές. Επίσης το περιορισμένο εύρος κίνησης είναι ένα άλλο κύριο σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας του ώμου, ενώ καθώς η οστεοαρθρίτιδα του ώμου εξελίσσεται, ο πόνος μπορεί να αυξηθεί σε ένταση και να εμφανιστεί με οποιαδήποτε κίνηση του, όπως και να εμφανιστεί τη νύχτα, παρεμποδίζοντας τον ύπνο μας.

Οι θεραπείες που εφαρμόζονται στην οστεοαρθρίτιδα του ώμου, είναι μη χειρουργικές και περιλαμβάνουν:

• Ξεκούραση
• Προσαρμογή δραστηριοτήτων
• Εφαρμογή πάγου
• Κινησιοθεραπεία

Ενώ σημαντικό ρόλο παίζει η ακριβής διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία, διότι μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της λειτουργίας του ώμου.

Πώς μπορώ να προλάβω τον πόνο στον ώμο;

Η μεγάλη κινητικότητα της άρθρωσης του ώμου, κάνει την εμφάνιση πόνου και τραυματισμού στη συγκεκριμένη άρθρωση πολύ συχνή. Δεδομένου ότι περισσότεροι τραυματισμοί, οφείλονται στη γενική φθορά της άρθρωσης σε συνδυασμό με την υπερχρησία και τη λανθασμένη εκτέλεση κινητικών μοτίβων, η προστασία και η πρόληψη της παίζουν σημαντικό ρόλο, στη διατήρηση υγειών & δυνατών ώμων.

Πως γίνεται αυτό; Κάποιος θα πει με τη άσκηση. Εμείς θα συμπληρώσουμε με την εξειδικευμένη άσκηση.

Η διόρθωση της στάσης του σώματος και η εξισορρόπηση της μυϊκής συστολής σε συνδυασμό με την ενεργοποίηση των κατάλληλων μυών, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος θεραπείας & πρόληψης της άρθρωσης του ώμου. Πιο συγκεκριμένα:

• η κακή στάση σώματος , όπως π.χ κύφωση, μπορεί να μειώσει την κινητικότητα της ωμικής ζώνης και να προκαλέσει αστάθεια κατά τη λειτουργία της. Χωρίς σωστή ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, είναι φυσικά αδύνατο να έχουμε μία σωστή κινητική λειτουργία της ωμικής ζώνης. Οπότε είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο να διορθώσουμε τη στάση του σώματός μας, ώστε να υποστηρίξουμε την κινητική λειτουργία των ώμων μας.
• Η κακή εμβιομηχανική και τα λανθασμένα κινητικά μοτίβα, επιβαρύνουν περισσότερο από το φυσιολογικό την άρθρωση του ώμου κατά τις κινήσεις μας. Και αυτό διότι  όταν δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να τοποθετήσουμε τους ώμους κατά τη διάρκεια των κινήσεων του χεριού μας, τότε η επιβάρυνση στην άρθρωση του ώμου, είναι μέχρι και 3 φορές πάνω από το φυσιολογικό.  Οι περισσότεροι από εμάς, στην πραγματικότητα δεν έχουν αδυναμία στους σταθεροποιητές μύες του ώμου, απλά εκτελούμε τις κινήσεις μας με λανθασμένο τρόπο. Για αυτό πολλές φορές, η άσκηση λειτουργεί αρνητικά στη θεραπεία πόνου των ώμων. Γιατί δεν γίνεται στοχευμένα και εξειδικευμένα.
• Η έλλειψη κίνησης. Η εμφάνιση πόνο λειτουργικά αρνητικά στην ψυχολογία του ατόμου που πονάει στους ώμους, διότι φοβάται να κινήσει τους ώμους του, μήπως πονέσει. Η κατάσταση αυτή όμως, με την πάροδο του χρόνου κάνει τους μύες της ωμικής ζώνης υπολειτουργικούς, χάνοντας σημαντικό εύρος ελέγχου και δύναμης.

Η άρθρωση του ώμου, είναι μία πολύπλοκη δομή και για αυτό το λόγο η σωστή διάγνωση και αξιολόγηση παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία του. Βέβαια η πρόληψη της συγκεκριμένη άρθρωσης, μπορεί να μας γλιτώσει από πολλές περιπέτειες και δύσκολες καταστάσεις. Έτσι, αν ακολουθούμε ένα σωστό και ισορροπημένο πρόγραμμα άσκησης, το οποίο θα εστιάζει περισσότερο στην κινητική λειτουργία του σώματος και όχι στα κιλά που «σηκώνουμε», είναι ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσουμε υγιείς & δυνατούς ώμους.

 Αν ταλαιπωρήστε από χρόνιους πόνους ή τραυματισμούς στους ώμους σας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με το Functional Movement, για να δοκιμάσετε μια διαφορετική προσέγγιση στη θεραπεία χρόνιων πόνων.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πόνος στον ώμο – 3 συχνές αιτίες & παθήσεις εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Όταν οι μύες αυτοί είναι αδύναμοι ή ανισορροπημένοι, τότε γινόμαστε ευάλωτοι σε τραυματισμούς, υιοθετούμε μία κακή εμβιομηχανική και αλλοιώνουμε τη στάση του σώματός μας.

Ο ρόλος της ωμοπλάτης

Η ωμοπλάτη παίζει ζωτικό ρόλο στη συνολική λειτουργία της ωμικής ζώνης, διότι συμμετέχει σχεδόν σε κάθε κίνηση του άνω μέρους του σώματος. Η ωμοπλάτη συνδέει το βραχιόνιο οστό (οστό του άνω βραχίονα) με την κλείδα (οστό της κλείδας) και τα οποία  συνδέονται με το θώρακα με τη βοήθεια των συνδέσμων και των μυών.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι η ωμοπλάτη έχει μεγάλη κινητικότητα και ότι μπορεί να κινηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα να παραμελούν τη σημασία της στη κινητική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Η δυσλειτουργία της ωμοπλάτης, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σταθερότητας και πόνου στην ωμοπλάτη, στον ώμο ή και στον αυχένα.

Τι σημαίνει σταθερότητα της ωμοπλάτης

Οι μύες που ελέγχουν τις ωμοπλάτες, είναι οι σταθεροποιητές της ωμοπλάτης και αυτοί που  συντονίζουν τους μύες γύρω από την άρθρωση του ώμου (μύες του περιστροφικού πετάλου) για τον έλεγχο των κινήσεων των άνω άκρων. Όταν αυτοί οι μύες δεν συντονίζονται καλά ή υπάρχει κάποια ανισορροπία, τότε προκαλούνται πόνοι και τραυματισμοί στους ώμους, στον αυχένα και στο άνω μέρος της πλάτης.

Η αδυναμία ή ανισορροπία αυτών των μυών και ειδικά των κύριων μυών της ωμοπλάτης  (πρόσθιος οδοντωτός, πλατύς ραχιαίος, ρομβοειδείς και τραπεζοειδείς μύες), επηρεάζει αρνητικά όχι μόνο την κινητικότητα της ωμοπλάτης, αλλά και τη λειτουργικότητα της  άρθρωσης του ώμου. Αυτό συμβαίνει, διότι η ωμοπλάτη είναι το θεμέλιο στήριξής της άρθρωσης του ώμου και όλων των κινήσεων των άνω άκρων. Με κακή σταθεροποίηση ή δυσκινησία της ωμοπλάτης, κινδυνεύουμε από όλους τους τύπους τραυματισμών, όπως πρόσκρουση του ώμου, αστάθεια του ώμου, μυϊκές καταπονήσεις, καταπόνηση του αυχένα και παγίδευση νεύρων. Για τους τραυματισμούς αυτούς, σύμφωνα με τις έρευνες ευθύνεται η κακή σταθερότητα των μυών που περιβάλλουν την ωμοπλάτη και όχι μόνο οι μύες του στροφικού πετάλου. Επίσης οι ασυντόνιστες κινήσεις στο επίπεδο της ωμοπλάτης, μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό στον αγκώνα, τον καρπό, ακόμα και στο βραχίονα.

Αυτό συμβαίνει διότι το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί ως ένα σύνολο, του οποίου όταν ένα κομμάτι του υπολειτουργεί, τότε μπορεί να οδηγηθούμε σε λανθασμένα μοτίβα κίνησης ή ελλείμματα στη μυϊκή δύναμη, αλλά και σε πόνο.

Από τι προκαλείται η αστάθεια στην ωμοπλάτη

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν αστάθεια στην ωμοπλάτη. Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι είναι:

• Η κακή εμβιομηχανική και τα λανθασμένα κινητικά μοτίβα. Τις περισσότερες φορές τα προβλήματα λειτουργικότητας στην ωμοπλάτη, οφείλονται όχι σε μυϊκή αδυναμία, αλλά στο ότι δεν γνωρίζουμε το πως να εκτελέσουμε σωστά μία κίνηση. Οι περισσότεροι από εμάς, στην πραγματικότητα δεν έχουμε αδυναμία στους σταθεροποιητές μύες της ωμοπλάτης, απλά εκτελούμε τις κινήσεις μας με λανθασμένο τρόπο. Όταν όμως δεν γνωρίζουμε πότε πρέπει να πιέσουμε ή να τραβήξουμε την ωμοπλάτη μας κατά τη διάρκεια των κινήσεων του χεριού πάνω από το κεφάλι, και τοποθετούμε την ωμοπλάτη μας σε ακατάλληλη θέση, τότε ασκούμε μεγαλύτερη πίεση σε άλλες αρθρώσεις χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
• Η κακή στάση σώματος. Όταν έχουμε μία κακή στάση σώματος, όπως π.χ κύφωση, τότε πιθανότατα να εμφανίσουμε πρόβλημα στην κινητικότητα της ωμοπλάτης και αστάθεια στην ωμική ζώνη. Χωρίς σωστή ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, είναι φυσικά αδύνατο να έχουμε μία σωστή κινητική λειτουργία της ωμοπλάτης. Οπότε είναι ιδιαίτερα σκόπιμο όταν θέλουμε να διορθώσουμε την κινητική λειτουργία της ωμοπλάτης, να μην επικεντρωνόμαστε μόνο σε αυτή, αλλά στη διόρθωση της συνολικής στάσης του σώματος.
• Η έλλειψη κίνησης. Όταν δεν έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε τις ωμοπλάτες μας κατά την εκτέλεση των κινήσεων μας, τότε με την πάροδο του χρόνου οι μύες της ωμοπλάτης γίνονται υπολειτουργικοί, και χάνουν σημαντικό εύρος ελέγχου και δύναμης. Θα πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε και να διατηρούμε την ωμοπλάτη μας στη σωστή θέση όταν στεκόμαστε ή περπατάμε, ώστε αυτό μετά από κάποιο διάστημα να γίνεται φυσικά.

 Η λειτουργία της ωμοπλάτης παίζει σημαντικό ρόλο στην αποφυγή τραυματισμών στην ωμική ζώνη, αλλά και στην πρόληψη μυϊκών πόνων στον αυχένα, στους ώμους, ακόμα και στο βραχίονα.  Η διόρθωση της κινητικής λειτουργίας της ωμοπλάτης, μπορεί να γίνει από εξειδικευμένο στην κίνηση επαγγελματία, διότι κίνηση δεν σημαίνει απαραίτητα μόνο ασκήσεις. Πολλοί άνθρωποι κινούν την ωμοπλάτη τους αφύσικα στις καθημερινές τους κινήσεις λόγω της ακατάλληλης και επαναλαμβανόμενης χρήσης του ώμου. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί με το κατάλληλο & εξειδικευμένο  πρόγραμμα κινησιοθεραπείας. Αν ταλαιπωρήστε από χρόνιους πόνους στην ωμοπλάτη, στον αυχένα ή στον ώμο, χωρίς να υπάρχει κάποιος τραυματισμός ή παθολογία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.

 ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Ο πόνος στην ωμοπλάτη δεν οφείλεται σε μυϊκή αδυναμία, αλλά σε λανθασμένα κινητικά μοτίβα εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η κύρια λειτουργία του levator scapular muscle, είναι η πλάγια κάμψη του αυχένα και η ανύψωση των ώμων και του βραχίονα. Ο levator scapular muscle, εξαιτίας της καθιστικής θέσης για μεγάλες περιόδους και ειδικά όταν αυτή συνδυάζεται με κακή στάση σώματος, γίνεται σφιχτός και υπερδραστήριος προκαλώντας πόνο. Η συγκεκριμένη κατάσταση, ονομάζεται levator scapular syndrome και τη συναντάμε συχνά σε άτομα που εργάζονται σε γραφείο, διότι κάθονται για πολλές ώρες γέρνοντας τους ώμους και το κεφάλι προς τα εμπρός.

Αιτίες εμφάνισης του levator scapular muscle

Οι αιτίες που προκαλούν αυτή τη δυσλειτουργία του levator scapular muscle, είναι η κακή στάση σώματος, η υπερχρησία (π.χ μεταφορά τσάντας), το Στρες, το άγχος και οι μυϊκές ανισορροπίες, οι οποίες οδηγούν σε:

• Δυσλειτουργία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, και σε
• Αλλαγή της εμβιομηχανικής του ώμου και της ωμοπλάτης

Η δυσλειτουργία αυτή του levator scapular muscle, προκαλεί ενόχληση & πόνο στην ωμοπλάτη και στην περιοχή γύρω από αυτή, αλλά και έντονη αίσθηση πόνου και σφιξίματος στον αυχένα και στους ώμους. Μάλιστα ο πόνος αυτός γίνεται πιο έντονος κατά τη πλάγια στροφή του κεφαλιού ή κατά την κάμψη του αυχένα.

Συμπτώματα του levator scapular muscle

Το levator scapular syndrome, πολλές φορές προκαλεί συμπτώματα τα οποία επεκτείνονται και σε άλλες περιοχές του ανθρώπινου σώματος, με αποτέλεσμα το άτομο να προβληματίζεται και να μπερδεύεται ακόμα περισσότερο. Τα συμπτώματα αυτά, είναι:

• Πόνος στον αυχένα, ο οποίος μπορεί να επεκταθεί στο κεφάλι προκαλώντας πονοκέφαλο.
• Δυσκαμψία στον αυχένα, κυρίως κατά την κάμψη και την πλάγια κάμψη προς την ετερόπλευρη πλευρά.
• Βαθύ, πόνο και/ή σφίξιμο στο πάνω μέρος της πλάτης κατά μήκος της κορυφής της ωμοπλάτης ή του λαιμού.
• Αυξημένος μυϊκός τόνος και μηχανικό πόνο στον αυχένα

Πως εντοπίζουμε τη δυσλειτουργία του levator scapular muscle

Η κίνηση της ωμοπλάτης και των υπερκείμενων μυών, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί και να παρακολουθηθεί διότι οι περισσότερες μέθοδοι αξιολόγησης της κίνησης της ωμοπλάτης περιλαμβάνουν δοκιμές μόνο σε ένα επίπεδο. Σε αντίθεση με τις άλλες μεθόδους, στο functional movement οι δοκιμές που εφαρμόζουμε εστιάζουν στην αξιολόγηση της στάσης του ανθρώπινου σώματος και της μυϊκής του λειτουργίας, και όχι μόνο σε μία μεμονωμένη περιοχή του. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να εντοπίσουμε καταστάσεις που μπορεί να συμβάλλουν αρνητικά στη συγκεκριμένη κατάσταση, όπως ανισορροπίες των μυών του αυχένα ή των μυών του ώμου, προβλήματα στάσης ή θωρακικής κινητικότητας κ.α.

Θεραπεία Functional Movement

Ο εντοπισμός τυχόν εμβιομηχανικών προβλημάτων, όπως μυικές ανισορροπίες στον αυχένα ή στους ώμους, λανθασμένη στάση σώματος κ.α, αποτελούν σημαντικά ευρήματα μιας αξιολόγησης. Τα ευρήματα αυτά, θα πρέπει να αξιολογηθούν από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία, ώστε στη συνέχειανα σχεδιάσει  ένα εξειδικευμένο και εξατομικευμένο πρόγραμμα κινησιοθεραπείας και χειροπρακτικής φροντίδας. Τη  συγκεκριμένη μέθοδο θεραπείας, εφαρμόζουμε στο Functional Movement και περιλαμβάνει:

• Χειροπρακτική φροντίδα με την οποία στοχεύουμε στη  μείωση της συσσωρευμένης έντασης στους αυχενικούς μύες και στους μύες της άνω πλάτης και της ωμικής ζώνης. Αυτό μας βοηθάει στο να μειώσουμε άμεσα την ένταση του πόνου και να αυξήσουμε την κινητικότητα της ωμοπλάτης.
• Ψηλάφηση και οστεοπίεση, κατά την οποία εφαρμόζουμε έντονη πίεση στο μυ που είναι σφιχτός και υπεδραστήριος, στη συγκεκριμένη περίπτωση στον ανελκτήρα της ωμοπλάτης (levator scapular), προσπαθώντας να επαναφέρουμε τη μυική του λειτουργία και ελαστικότητα.
• Ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης, στοχεύοντας στη διόρθωση των μυϊκών ανισορροπιών που υπάρχουν στην περιοχή και σχετίζονται με την κακή στάση σώματος και την ένταση στους μύες.

Το σύνδρομο της ωμοπλάτης (Levator scapular syndrome), αναφέρεται στον πόνο από τον ανυψωτικό μυ της ωμοπλάτης, ο οποίος εμφανίζεται συνήθως στην εσωτερική πλευρά της ωμοπλάτης. Προκαλείται από την κακή στάση σώματος και ταλαιπωρεί με την εμφάνιση πόνου, μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε διάφορες περιοχές του σώματός τους. Αν ταλαιπωρείστε και εσείς με ανάλογους πόνους και συμπτώματα, επικοινωνήστε με το Functional Movement για να δοκιμάσετε μια διαφορετική προσέγγιση στη θεραπεία χρόνιων πόνων.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πόνος ανάμεσα στις ωμοπλάτες – Σύνδρομο του Ανελκτήρα της Ωμοπλάτης Levator scapular syndrome εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η υπερχρησία της συγκεκριμένης άρθρωσης και τα μονόπλευρα μοτίβα κίνησης, αποτελούν αιτίες εμφάνισης πόνου στον ώμου, αλλά και μείωσης του εύρους κίνησής του. Μια τέτοια περίπτωση πόνου, είναι η αρθρίτιδα ώμου. Η αρθρίτιδα ώμου, είναι ένα συγκεκριμένο μοτίβο εκφυλιστικής νόσου της άρθρωσης που οδηγεί σε φθορά του χόνδρου. Ο αρθρικός χόνδρος, υπάρχει σε κάθε άρθρωση του ανθρώπινου σώματος για να καλύπτει την επιφάνεια των οστών μέσα στις αρθρώσεις, λειτουργώντας σαν ένα «ρουλεμάν». Ο αρθρικός χόνδρος είναι ένας ζωντανός ιστός πάχους 2 χιλιοστών έως 3 χιλιοστών περίπου (δηλαδή το πάχος ενός ή δύο στρωμάτων χαρτονιού), και αυτό κάνει την επαφή μεταξύ των οστών πιο απαλή και ανώδυνη. Όταν ο αρθρικός χόνδρος είναι άθικτος, τότε η άρθρωση μπορεί να έχει μεγάλο εύρος κίνησης χωρίς να φθείρεται η επιφάνεια της.

Αρθρίτιδα ώμου

Η αρθρίτιδα του ώμου αναπτύσσεται συνήθως σε στάδια. Πρώτα ο χόνδρος γίνεται μαλακός (Α), μετά δημιουργούνται ρωγμές στην επιφάνεια του(Β), ενώ στο τρίτο στάδιο (Γ) αρχίζει να φθείρεται μέχρι να αποκαλυφτεί η επιφάνεια του οστού.

Η φθορά αυτή, δεν συμβαίνει αμέσως σε ολόκληρη την επιφάνεια του οστού μιας άρθρωσης, αλλά σταδιακά και σε διαφορετικά ποσοστά στην επιφάνεια της άρθρωσης.  Μόλις η επιφάνεια της άρθρωσης γίνει ακανόνιστη, τότε ο χόνδρος μπορεί να υποστεί περαιτέρω βλάβη και να αρχίσει να λεπταίνει, οδηγώντας τελικά στην τριβή των οστών του ώμου μεταξύ τους και στην εμφάνιση πόνου. Είναι αδύνατο να πούμε πόσο γρήγορα θα εξελιχθεί η αρθρίτιδα του ώμου, γιατί κάθε άτομο εμφανίζει διαφορετικό βαθμό βλάβης στον χόνδρο. Η εμφάνιση πόνου, είναι μία ένδειξή ότι ο χόνδρος βιώνει πίεση και όσο αυτό αυξάνεται, τόσο πιο πιθανό είναι να βλάψει περαιτέρω τον χόνδρο και την άρθρωση του ώμου.

Αιτίες και τύποι αρθρίτιδας ώμου

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές αρθρίτιδας της άρθρωσης του ώμου. Η κάθε μία έχει διαφορετική αιτία, ενώ ορισμένες αιτίες της αρθρίτιδας του ώμου είναι ακόμα άγνωστες. Οι πιο κοινοί τύποι αρθρίτιδας του ώμου, είναι:

• Η Οστεοαρθρίτιδα ώμου η οποία είναι επίσης γνωστή ως εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων. Η φθορά του χόνδρου στην οστεοαρθρίτιδα στον ώμο, συνήθως σχετίζεται με τη γήρανση. Ενώ μπορεί να επηρεάσει και άλλες αρθρώσεις εκτός από τον ώμο και αναφέρεται ως η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας.
• Η ρευματοειδής αρθρίτιδαη οποία είναι μια αυτοάνοση διαταραχή, και κατά την οποία το σώμα μας επιτίθεται στα δικά μας υγιή κύτταρα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν την «επένδυση» μιας άρθρωσης. Μάλιστα αυτή η φλεγμονώδης αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί και στους δύο ώμους ταυτόχρονα.
• Η Μετατραυματική Αρθρίτιδα Ώμου, η οποία οφείλεται σε κάποιον τραυματισμό (κάταγμα, εξάρθρωση κ.α).
• Η Αρθροπάθεια του στροφικού πετάλου, η οποία μπορεί να αναπτυχθεί μετά από μια μαζική και παρατεταμένη ρήξη του στροφικού πετάλου.
• Η αγγειακή νέκρωσηη οποία είναι μία διαταραχή της παροχής αίματος σε μια περιοχή του σώματος, έχοντας ως αποτέλεσμα τον «θάνατο» αυτής της περιοχής (νέκρωση). Στον ώμο, η κεφαλή του βραχιόνιου οστού (η μπάλα της άρθρωσης του ώμου) μπορεί να χάσει την παροχή αίματος λόγω ασθένειας, τραυματισμών ή και άλλων αιτιών. Χωρίς την παροχή αίματος, το οστό θα «καταρρεύσει» σιγά – σιγά και θα γίνει ανομοιόμορφο προκαλώντας αρθρίτιδα.

Συμπτώματα της αρθρίτιδας ώμου

Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας του ώμου, εξαρτώνται από το μέγεθος της απώλειας του χόνδρου και για αυτό το λόγο ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Τα κυριότερα συμπτώματα της όμως, είναι:

• Ο πόνος στην άρθρωση του ώμου όπου είναι και το κυριότερο σημάδι της αρθρίτιδας. Ο πόνος μπορεί να υπάρχει στο μπροστινό, στο πλάι ή στο πίσω μέρος της άρθρωσης. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν πόνο ακόμη και όταν δεν χρησιμοποιούν το χέρι τους, ενώ κάποιοι έχουν πόνο μόνο όταν το χρησιμοποιούν. Ο πόνος της αρθρίτιδας μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας και μπορεί να υπάρχει με ή χωρίς δυσκαμψία της άρθρωσης. Συχνά ο πόνος είναι χειρότερος με την ανύψωση και τη μεταφορά βαριών αντικειμένων. Ο πόνος μπορεί συχνά να ακτινοβολεί στο χέρι ή εάν είναι σοβαρός, μπορεί να ακτινοβολεί μέχρι τον αγκώνα και τον καρπό.
• Η δυσκαμψία της άρθρωσης είναι ένα άλλο σημάδι της εξέλιξης της αρθρίτιδας του ώμου και εμφανίζεται ως απώλεια του εύρους κίνησης του ώμου. Καθώς η κίνηση μειώνεται, μπορεί να διαπιστώσετε ότι μπορείτε να κάνετε λιγότερα πράγματα με το χέρι σας και αυτές οι δραστηριότητες μπορεί να είναι περιορισμένες λόγω πόνου.
• Τρίξιμο, κρότο ή ράγισμα (crepitus). Αυτό συμβαίνει διότι η επιφάνεια του χόνδρου είναι ακανόνιστη εξαιτίας της αρθρίτιδας. Μπορεί να είναι επώδυνο, μπορεί και όχι. Επίσης, μερικές φορές ο ώμος μπορεί να «κλειδώσει», ενώ περιστασιακά επειδή οι επιφάνειες δεν είναι πλέον λείες, μπορεί να υπάρξει αστάθεια στον ώμο.
• Τρυφερός πόνος στον ώμο όταν είμαστε ξαπλωμένοι
• Ο λεγόμενος πόνος ανάπαυσης ή νύχτας, κυρίως όταν η αρθρίτιδα βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο.
• Περιορισμένη κίνηση μέχρι και ακαμψία.

Θεραπεία της αρθρίτιδας ώμου

Οι περισσότερες συμβατικές θεραπείες δεν αντιμετωπίζουν τις βασικές αιτίες της αρθρίτιδας του ώμου. Αυτό συμβαίνει γιατί οι μέθοδοι που εφαρμόζονται, δίνουν μια βραχυπρόθεσμη ανακούφιση των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας, αλλά μακροπρόθεσμα μόνο η κίνηση & η άσκηση μπορούν να βοηθήσουν το χόνδρο να αναγεννηθεί.

Η κίνηση σε συνδυασμό με την χειροπρακτική φροντίδα, βοηθούν στην ομαλοποίηση της μυϊκής-περιτοναϊκής έντασης, μειώνοντας αρχικά με αυτόν τον τρόπο σημαντικά τον πόνο. Ταυτόχρονα, με αυτόν τον τρόπο μειώνουμε την πίεση στον αρθρικό χώρο, η οποία συχνά συσσωρεύεται με τα χρόνια και μπορεί να είναι η αιτία της αρθρίτιδας. Αυτό μάλιστα δίνει στον χόνδρο την ευκαιρία να ανακάμψει και να αναγεννηθεί. Μάλιστα τα θετικά αποτελέσματα γίνονται αισθητά μετά από δύο – τρεις συνεδρίες.

Το πρόγραμμα άσκησης που θα πρέπει να ακολουθήσουμε για την αρθρίτιδα του ώμου, δεν θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στην προπόνηση δύναμης. Μελέτες που έγιναν για την αρθρίτιδα του ώμου, έδειξαν ότι η προπόνηση δύναμης μόνη της χωρίς προπόνηση διατάσεων & κινητικότητας δεν είχαν κανένα όφελος. Ακολουθώντας ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα κινησιοθεραπείας, οι πάσχοντες καταπολεμούν την αιτία του πόνου στην άρθρωση τους, προλαμβάνοντας την ένταση  στους μύες και στην περιτονία. Επιπλέον, μέσω ενός εξειδικευμένου προγράμματος κινησιοθεραπείας, κινούμε την άρθρωση σε όλες τις φυσιολογικές πιθανές γωνίες της, επιτρέποντας τον  αρθρικό χόνδρο να  ανακάμψει από τη φθορά και να αναγεννηθεί.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Αρθρίτιδα ώμου – Με την Κινησιοθεραπεία αντιμετωπίζουμε την αιτία και όχι τα συμπτώματα της εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Ο ώμος είναι μια σφαιρική άρθρωση η οποία είναι εξαιρετικά ευκίνητη και η οποία υποτίθεται ότι θα πρέπει να είναι και αρκετά δυνατή για να ελέγξει αυτή την κινητικότητα. Στην πραγματικότητα όμως, η άρθρωση του ώμου δεν είναι αρκετά δυνατή, και αυτή η αδυναμία της καλύπτεται από την ωμοπλάτη. Η ωμοπλάτη παίζει σημαντικό ρόλο στην σταθερότητα και στη δύναμη της άρθρωσης του ώμου. Για αυτό το λόγω, θα πρέπει να μπορεί να κινείται ομαλά, ώστε να βοηθάει τον ώμο σε δύσκολες εργασίες και δραστηριότητες οι οποίες απαιτούν περισσότερη δύναμη.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι ο ώμος δεν μπορεί να κινείται ανεξάρτητα από την ωμοπλάτη. Μπορεί να κινηθεί και αυτό συμβαίνει όταν εκτελούμε κινήσεις κοντά στο σώμα μας, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τους μύες της περιστροφικής μανσέτας. Όταν όμως πρέπει να εκτελέσουμε κινήσεις που απαιτούν περισσότερη δύναμη ή κινήσεις μακριά από το σώμα μας, τότε χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερες μυϊκές ομάδες ώστε να υποστηρίξουμε την άρθρωση του ώμου και την περιστροφική μανσέτα (rotator cuff). Και τότε είναι απαραίτητο να ενεργοποιήσουμε την ωμοπλάτη μας, αλλιώς θα επιβαρύνουμε τους ώμους μας.

Όπως καταλαβαίνουμε η λειτουργία του ώμου εξαρτάται και από άλλα μέρη του ανθρώπινου σώματος. Αυτό σημαίνει ότι η αιτία εμφάνισης πόνου στον ώμο, αν αυτή δεν είναι εμφανής (π.χ τραυματισμός από χτύπημα κ.α), είναι δύσκολο να εντοπιστεί.

Γιατί είναι σημαντικό να έχουμε υγιείς & γερούς ώμους;

Το γεγονός ότι η άρθρωση του ώμου, είναι μία άρθρωση η οποία επιβαρύνεται καθημερινά, τότε καταλαβαίνουμε την αναγκαιότητα το να έχουμε υγιείς και γερούς ώμους. Για να έχουμε όμως υγιείς και γερούς ώμους, σημαίνει ότι έχουμε ένα υγιή και γερό σώμα με σωστή κίνηση και στάση. Σύμφωνα με την ανατομία και την κινησιολογία του ανθρώπινου σώματος, μία κακή στάση σώματος ή η κακή κινητική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, μπορούν μελλοντικά να προκαλέσουν πόνους στην άρθρωση του ώμου.

Πως μπορεί να γίνει αυτό;

Με τη λανθασμένη στάση σώματος όπως π.χ η μπροστινή θέση της κεφαλής (forward posture head) ή οι στρογγυλεμένοι ώμοι, προκαλούν ανισορροπίες στου μύες του άνω μέρους του σώματος. Αυτές οι ανισορροπίες κάνουν κάποιοι μύες υπολειτουργικούς δυσκολεύοντάς του να εκτελέσουν την εργασία για την οποία είναι υπεύθυνοι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να στηρίξουν τους ώμους στη σωστή τους θέση, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορούν να υποστηρίξουν και τη σωστή λειτουργία της ωμικής ζώνης.

Με την κακή κινητική λειτουργία του σώματος. Η Κακή κινητική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, είναι ένα άλλος παράγοντας που μπορεί να ευθύνεται για την εμφάνιση πόνου στους ώμους. Το ανθρώπινο σώμα είναι μία καλοκουρδισμένη μηχανή που όταν κινείται σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο έχει φτιαχτεί, τότε οι κινήσεις της έχουν έλεγχο, σταθερότητα, αποτελεσματικότητα και μικρό κίνδυνο τραυματισμού. Ο άνθρωπος όμως με την πάροδο του χρόνου έχει αλλοιώσει το μοτίβο των κινήσεων του, με αποτέλεσμα να επιβαρύνει με τις κινήσεις του περιοχές και μέρη του σώματος του που αν κινούνταν σωστά, δεν θα τα επιβάρυνε. Το γεγονός αυτό έχει κάνει το ανθρώπινο σώμα επιρρεπή σε τραυματισμούς και πόνους.

Η αιτία του πόνου.

Τις περισσότερες φορές ο πόνος στον ώμο είναι αποτέλεσμα δυσλειτουργίας σε άλλη περιοχή του σώματος μας π.χ αυχένα, δικέφαλος μυς κ.α. Αυτού του είδους του πόνου, ονομάζεται αναφερόμενος πόνος και όσο και αν στοχεύουμε στη θεραπεία του συγκεκριμένου σημείου του σώματος, δεν θα δούμε κανένα αποτέλεσμα διότι ο πόνος προέρχεται από αλλού.

Αυτού του είδους πόνων, μπορεί να τη διαχειριστεί ένας επαγγελματίας ο οποίος είναι εξειδικευμένος στην κινησιολογία και στην ανάλυση της στάση του σώματος. Ο εξειδικευμένος επαγγελματίας, μπορεί να εντοπίσει από που προέρχεται ο πόνος και στη συνέχεια με την κατάλληλη θεραπεία να τη διορθώσει.

Στο Functional Movement, εξειδικευόμαστε στην ανάλυση της κίνησης και της στάσης του ανθρώπινου σώματος, μέσω της οποίας μπορούμε να εντοπίσουμε την αιτία χρόνιων πόνων και να τη διορθώσουμε με την εξειδικευμένη άσκηση και τη χειροπρακτική φροντίδα.

Οπότε την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείτε γιατί «όταν σηκώνω το χέρι μου πονάει ο ώμος μου», σκεφτείτε ότι ο πόνος μπορεί να είναι αποτέλεσμα μια δυσλειτουργίας σε άλλη περιοχή του σώματός, και επικοινωνήστε με το Functional Movement για μία αξιολόγηση.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Γιατί πονάει ο ώμος μου όταν σηκώνω το χέρι μου; εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Η εικόνα ενός ανθρώπου με εξόγκωμα ψηλά στην πλάτη (εικόνα 1)

είναι πλέον αρκετά συχνή σε όλους μας. Το εξόγκωμα αυτό, ονομάζεται “Dowager’s Hump” και είναι αποτέλεσμα μίας χρόνιας λανθασμένης στάσης σώματος, λόγω της συνεχούς κάμψης της σπονδυλικής στήλης προς τα εμπρός. Η συγκεκριμένη στάση σώματος (Dowager’s Hump), χαρακτηρίζεται από μία καμπυλότητα στο άνω μέρος της πλάτης, με αποτέλεσμα  το κεφάλι και η πλάτη να κλίνουν προς τα εμπρός. Αυτή η καμπυλότητα μάλιστα στο άνω μέρος της πλάτης, στρογγυλεύει τη πλάτη πράγμα που με τη σειρά του δημιουργεί ένα μόνιμο ΄΄καρούμπαλο΄΄ στο πάνω μέρος της (της πλάτης).

 Αυτό το ΄΄καρούμπαλο΄΄ – εξόγκωμα προκαλεί χρόνιο πόνο στον αυχένα, προβλήματα στους ώμους, ακόμα και πόνο στη μέση, ενώ όταν εμφανιστεί είναι πολύ δύσκολο να διορθωθεί. Στο παρελθόν, αυτή ήταν μια εικόνα που βλέπαμε κυρίως σε άτομα μεγάλης ηλικίας. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι νέοι εμφανίζουν αυτήν την εικόνα, κυρίως λόγω της εκτεταμένης χρήσης των smartphones τα οποία αναγκάζουν τους χρήστες να βρίσκονται για ώρες σε σκυφτή θέση – το λεγόμενο “text neck” ή “iPhone hump“. Πέρα όμως  από τις επιπτώσεις της τεχνολογίας, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση κύφωσης και εξογκώματος dowager, τους οποίους θα δούμε παρακάτω.

Τι είναι το εξόγκωμα Dowagers Hump;

Το εξόγκωμα “Dowager Hump”, είναι η πρόσθια κλίση της Σπονδυλικής Στήλης. Αυτή η εξωτερική καμπύλη της πλάτης, συμπιέζει το μπροστινό μέρος των σπονδύλων ωθώντας το άτομο να γέρνει προς τα εμπρός, να καμπουριάζει τους ώμους και να στρογγυλεύει την πλάτη του, πράγμα που προκαλεί μία μόνιμη καμπούρα στην κορυφή της πλάτης.  

Αυτό φυσικά δεν γίνεται εν μία νυκτί, αλλά μετά από επαναλαμβανόμενες κινήσεις και λάθος στάση σώματος για μακρά χρονική περίοδο. Στην αρχή το “Dowager Hump” εμφανίζεται ως μία ήπια κύφωση, αλλά στη συνέχεια εξελίσσεται σε μία  μόνιμα σκυφτή στάση με λιπώδη μάλιστα συσσώρευση στη βάση του αυχένα. Αυτές οι συσσωρεύσεις λίπους, δημιουργούνται από το υπερβολικό σκύψιμο και είναι πολλαπλά μικρά συμπιεστικά κατάγματα των σπονδύλων. Και εκτός του ότι δεν είναι ωραία στην όψη, προκαλούν πιάσιμο και πόνο.

Τι προκαλεί  το εξόγκωμα Dowagers Hump;

Υπάρχει μια σειρά πιθανών αιτιών που ένα άτομο μπορεί να αναπτύξει τη στάση Dowager’s Hump. Οι αιτίες αυτές διακρίνονται σε παθολογικές, όπως:

• Η οστεοπόρωση λόγω της «αραίωσης των οστών». Η μειωμένη οστική πυκνότητα συμβαίνει όταν τα οστά χάνουν σημαντικά μεταλλικά στοιχεία – όπως το ασβέστιο – πιο γρήγορα απ’ότι μπορεί ο ανθρώπινος οργανισμός να τα αντικαταστήσει. Αυτό κάνει τα κόκκαλα πιο εύθραυστα.
• Η λήψη φαρμάκων για τη θεραπεία του AIDS μπορεί να αναπτύξουν μια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης ως παρενέργεια. Επιπλέον το σύνδρομο Cushing, που ευθύνεται για την υπερβολική παραγωγή κορτιζόλης, μπορεί να οδηγήσει σε Dowager. Αλλά και τα στεροειδή φάρμακα μπορούν να παίξουν ρόλο στην εμφάνισή του. 
• Η έλλειψη βιταμίνης D. Όσο μεγαλώνουμε ο οργανισμός απορροφά όλο και πιο δύσκολα τις βιταμίνες, οπότε θα πρέπει να ακολουθούμε σωστή διατροφή από νεαρή ηλικία.

Αλλά και σε μυοσκελετικές, όπως:

• Η κακή στάση σώματος και οι επαναλαμβανόμενες λανθασμένες κινήσεις, όχι μόνο όταν καθόμαστε για ώρες μπροστά στον υπολογιστή, αλλά και όταν περπατάμε, όταν στεκόμαστε, όταν κοιμόμαστε, όταν αθλούμαστε κ.α.
• Η πολύωρη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών.   
• Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η κατάθλιψη μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην εμφάνιση κύφωσης και Dowager, καθώς όταν νιώθουμε ανασφάλεια το σώμα μας πολύ συχνά υιοθετεί μία σκυφτή στάση ώστε να αποφύγει την οπτική επαφή με τους άλλους. Σε αυτό το κομμάτι, παρόλο που είναι ψυχολογικής φύσεως, η άσκηση πάλι μπορεί να βοηθήσει, διότι αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι ψυχολογικής υποστήριξης.
• Η κακή εργονομία κατά τη χρήση γραφείου και καρέκλας.
• Η έλλειψη άσκησης, διότι αλλάζει η μορφή και η κινητική συμπεριφορά τόσο των μυών, όσο και της σπονδυλικής στήλης.

Μπορεί το Dowager’s Hump να αντιμετωπιστεί;

Το “Dowager’s Hump” σε αρχικό στάδιο είναι κάτι που όχι μόνο μπορεί να διορθωθεί, αλλά για μερικούς ανθρώπους μπορεί και να θεραπευτεί εντελώς. Εάν όμως υπάρχει για πολύ καιρό, είναι αρκετά δύσκολο να απαλλαγείτε από αυτό. Συνεπώς, είναι πολύ πιο εύκολο να προλάβετε την εμφάνιση “Dowager Hump” από να το θεραπεύσετε.

Το “Dowager’s Hump” με την κατάλληλη άσκηση μπορεί να αντιμετωπιστεί απαλλάσσοντας τα άτομα αυτά από πόνους στους ώμους, στον αυχένα, στην πλάτη ακόμα και στη μέση. Μάλιστα αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, τότε το πηγούνι θα κινηθεί πιο κοντά στο στέλεχος και το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η εκφύλιση της σπονδυλικής στήλης.

Ταυτόχρονα, όλη αυτή η κατάσταση θα επιφέρει αντισταθμιστικές κινήσεις στη μυϊκή λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Δηλαδή το σώμα θα αρχίσει να χρησιμοποιεί διαφορετικούς μύες από αυτούς που είναι υπεύθυνοι για να στηρίξουν το κεφάλι, καθώς οι υπεύθυνοι μύες που εκτελούν αυτό το καθήκον δεν θα είναι πλέον σε θέση να το κάνουν. Αυτοί οι νέοι μύες, θα τεθούν υπό συνεχή πίεση από την υπερβολική χρήση και αυτό εκτός του ότι θα επιφέρει πόνο στην περιοχή, θα επιφέρει και παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης.

Επομένως γίνεται αντιληπτό ότι μία σωστή στάση σώματος, δηλαδή μια στάση στην οποία όλα τα τμήματα έχουν μία φυσική θέση, είναι ιδιαίτερα σημαντική και εμποδίζει την εμφάνιση του “Dowager Hump”. Αυτό συμβαίνει διότι όταν έχουμε μία σωστή στάση σώματος:  

1^ον Η σπονδυλική στήλη είναι σωστά ευθυγραμμισμένη, διατηρώντας τις φυσικές τις καμπύλες. 

2^ον Υπάρχει μυϊκή ισορροπία η οποία αποφορτίζει και ανακουφίζει το ανθρώπινο σώμα από τον μυοσκελετικό πόνο.

3^ον Υπάρχει μία ισορροπημένη μυοσκελετική κατάσταση, η οποία προστατεύει τις δομές στήριξης του σώματος και αποτρέπει τις βλάβες ή την προοδευτική παραμόρφωση του. 

Για να αποκτήσουμε όμως μία σωστή στάση σώματος, απαιτείται η εκτέλεση εξειδικευμένων και εξατομικευμένων προγραμμάτων άσκησης. Για να σχεδιάσουμε όμως ένα εξειδικευμένο και εξατομικευμένο πρόγραμμα «θεραπείας μέσω άσκησης», θα πρέπει να υπάρξει αρχικά η αξιολόγηση του ασκούμενου. Η σωστή αξιολόγηση θα μας οδηγήσει στον σχεδιασμό ενός προγράμματος «θεραπείας μέσω άσκησης», το οποίο θα συμβάλει στη διόρθωση της στάσης του σώματος με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.  Αυτό με τη σειρά του θα βελτιώσει τη σωματική και ψυχική υγεία του ατόμου, ενώ ταυτόχρονα θα τον απαλλάξει από τους ήδη υπάρχων μυοσκελετικούς πόνους που τον ταλαιπωρούν. 

Θα πρέπει να καταλάβουμε, ότι η λανθασμένη στάση σώματος είναι μία κακή συνήθεια, η οποία μπορεί να επιφέρει μυοσκελετικούς πόνους και παραμορφώσεις στη Σ.Σ του ανθρώπινου σώματος. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι μπορούμε να αλλάξουμε το σώμα μας, διότι το νευρικό μας σύστημα είναι εξαιρετικά φιλομαθές και εύπλαστο. 

Τι σημαίνει αυτό;      

Ότι σύμφωνα με έρευνες, το ανθρώπινο σώμα, θέλει μόνο 3 εβδομάδες για να αρχίσει να αλλάζει οποιαδήποτε βιολογική μνήμη, αρκεί να προσπαθήσουμε ενεργά και όχι παθητικά.

Παγούνης Νικόλαος

Β.Sc Sport Science & Physical Education

M.Sc Kinisiology & Physical therapy

International Certificate in Osteopathic and Chiropractic Manipulation

Certified Medical Exercise Specialist

Το άρθρο Κύφωση και η εμφάνιση του εξογκώματος “Dowager Hump” εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

 Αυτή η αντισταθμιστική σταση προκαλεί μία μυική ανισορροπία, η οποία  μειώνει τη σταθερότητα και την κινητικότητα της ωμικής ζώνης ώμου, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε οξύ τραυματισμό ή σε εκφυλισμό της άρθρωσης του ώμου. 

 Οι στρογγυλεμένοι ώμοι (Rounded Shoulders) επηρεάζουν αρνητικά τη σωστή στάση σώματος, αναπτύσσοντας  την «forward head posture»  στάσης, αλλά και υπερβολική κύφωση.  .

Στο functional movement διορθώνουμε τη λανθασμένη αυτή στάση, μέσω της κινητικής αξιολόγησης όπου εντοπίζουμε την αιτία του προβλήματος και στη συνέχεια σχεδιάζουμε ένα εξατομικευμένο ασκησιολόγιο το οποίο επικεντρώνεται σε:

1. Τεχνικές manual therary και σε θεραπεία Απελευθέρωσης Θέσης “PRT” (Position Release Therapy), μέσω των οποίων χαλαρώνουμε τους θωρακικούς μύες και τους μύες της Θωρακικής Σπονδυλικής στήλης, όπως τον άνω τραπέζιο μυ, πλατύ ραχιαίο κ.α. 
2. Ασκήσεις ενεργοποίησης – ενδυνάμωσης των ανενεργών μυών όπως το Ρομβοειδή μυ, τον μεσαίο και κάτω Τραπέζιο μυ, τον πρόσθιο οδοντωτό μυ κ.α. 
3. Ασκήσεις που βελτιώνουν το εύρος κίνησης της ωμικής ζώνης.

Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο απαλλάσσουμε τους ασκούμενούς μας από τους  πόνους που προκαλούνται από την συγκεκριμένη στάση,   αλλά τους εκπαιδεύουμε ταυτόχρονα στο να αποκτήσουν και να διατηρήσουν μία σωστή στάση σώματος.

Πηγή: https://www.prehabexercises.com/compensation-patterns/

Το άρθρο Rounded Shoulders – στρογγυλεμένοι ώμοι εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Ο δελτοειδής μυς είναι υπεύθυνος για την ανύψωση του βραχίονα και για το εύρος κίνησης της ωμικής ζώνης.  Όταν ο δελτοειδής μυς τραυματιστεί, τότε το άτομο μπορεί να αισθανθεί πόνο ή τρυφερότητα στο μπροστινό μέρος, πλάγια ή στο πίσω μέρος του ώμου, ειδικά κατά την ανύψωση του βραχίονα.  Συνήθως οι περισσότεροι τραυματισμοί του δελτοειδούς μυ χρειάζονται χρόνο για να αναπτυχθούν και ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού, ταξινομείται σε:

1^ου Βαθμού : Όπου πρόκειται για ένα μυϊκό σφίξιμο, με ελάχιστο πρήξιμο και το οποίο   μπορεί να προκαλέσει ελαφρύ πόνο, χωρίς να επηρεαστεί όμως το εύρος κίνησης του ώμου. 

2^ου Βαθμού  : Όπου ο πόνος αυξάνεται κατά την ώθηση, την πίεση ή την  ανύψωση του βραχίονα, αλλά και μερικές φορές και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, ενώ το εύρος κίνησης του ώμου μειώνεται.  

3^ου Βαθμού  : Πρόκειται για σοβαρούς τραυματισμούς, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό πόνο, πρήξιμο και μυϊκή διόγκωση ή κενό. Μάλιστα λόγω του πόνου, η κίνηση του βραχίονα μπορεί να είναι σοβαρά περιορισμένη ή και αδύνατη.

Οι πιο συχνές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμός του δελτοειδή μυ, είναι:

• Η υπερχρησία
• Μυϊκή καταπόνηση
• Τραυματισμός από  απότομη κίνηση με βάρος
• Ατύχημα – Πτώση

Στο functional movement, για να σχεδιάσουμε ένα πετυχημένο θεραπευτικό πρόγραμμα άσκησης για την αποκατάσταση του συγκεκριμένου τραυματισμού, εντοπίζουμε αρχικά την αίτια που τον προκάλεσε. Αυτό γίνεται μέσω της εξέτασης της κινητικής αξιολόγησης. Στη συνέχεια σχεδιάζουμε ένα εξατομικεύμενο και εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης, το οποίο στοχεύει:

1. Αρχική στη διαχείριση και στη μείωση του πόνου 
2. Στην αποκατάσταση και στην επούλωση των μυϊκών ινών μέσω της προοδευτικής κίνησης και επιβάρυνσης. 
3. Στη επαναφορά του φυσιολογικού εύρους κίνησης της άρθρωσης του ώμου 
4. Στη βελτίωση της δύναμης των μυών του στροφικού πετάλου (Rotator cuff), κάτι το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία στη σωστή κινητική λειτουργία της ωμικής ζώνης
5. Στην εκπαίδευση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (Κ.Ν.Σ), μέσω ειδικών ασκήσεων (motor control re learning) διότι βοηθάει στην επαναφορά του κινητικού ελέγχου των μυών της περιοχής. 

Στο functional movement, στόχος μας είναι όχι μόνο να απαλλάξουμε τους ασκούμενους μας από τους υπάρχων πόνους, αλλά και να τους εκπαιδεύσουμε στο να κινούνται σωστά και λειτουργικά, κάτι το οποίο θα τους προστατέψει από μελλοντικούς τραυματισμούς.  

Πηγή

https://physio-pedia.com/Deltoid

Το άρθρο Τραυματισμός στο Δελτοειδή μυ εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Στη συγκεκριμένη στάση, λόγω της πρόσθιας κλίσης του κεφαλιού οι μύες του αυχένα και της κεφαλής είναι υπερβολικά σφιχτοί, ενώ ταυτόχρονα οι μύες του κορμού, των γοφών και των ποδιών αναγκάζονται να υποστηρίξουν την τοποθέτηση του κεφαλιού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι μύες αυτοί να επιμηκύνονται και να εξασθενούν σε σχέση με τους μύες του κεφαλιού και του αυχένα. 

Λόγω της συγκεκριμένης στάσης και της αυξημένης έντασης των μυών, δημιουργούνται αυξημένες δυνάμεις συμπίεσης στην περιοχή του αυχένα, κάτι το οποίο προκαλεί πόνο. Τα συμπτώματα που προκαλούνται από την πρόσθια κλίση της κεφαλής (forward head posture) είναι:

• Πονοκέφαλοι
• Δυσφορία στο λαιμό
• Μυϊκή ένταση στον αυχένα και τους ώμους
• Δυσφορία στη μέση της πλάτης
• Πόνος στο στήθος
• Πόνος, καρφίτσες & βελόνες και μούδιασμα στα χέρια και τα χέρια
• Θωρακική κύφωση

Πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν χρόνια ή επαναλαμβανόμενα προβλήματα από την πρόσθια κλίση της κεφαλής, και αυτό επειδή λαμβάνουν θεραπεία για τον πόνο (π.χ. παυσίπονα ή αντιφλεγμονώδη φάρμακα) και όχι για την αιτία του προβλήματος.

Στο functional movement, μέσω της κινητικής αξιολόγησης εντοπίζουμε την αιτία του προβλήματος και στη συνέχεια σχεδιάζουμε ένα εξατομικευμένο ασκησιολόγιο το οποίο επικεντρώνεται σε:

1. Τεχνικές manual therary και σε θεραπεία Απελευθέρωσης Θέσης “PRT” (Position Release Therapy), μέσω των οποίων επιδιώκουμε τη μείωση του μυϊκού σπασμού και τη μείωση του πόνου. 
2. Ορθοσωμικές ασκήσεις και σε ασκήσεις ισορροπίας και βάδισης, ώστε να ευθυγραμμίσουμε το σώμα και να επαναφέρουμε σταδιακά τη μυϊκή ισορροπία και συναρμογή μεταξύ των μυών γύρω του αυχένα και του άνω μέρους της πλάτης.
3. Ασκήσεις που βελτιώνουν το εύρος κίνησης του αυχένα και της ωμικής ζώνης.
4. Ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών της πλάτης, ώστε να στηρίξουν τον αυχένα.

Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο απαλλάσουμε τους ασκούμενούς μας από τους που προκαλούνται από την πρόσθια κλίση της κεφαλής (forward head posture),   αλλά τους εκπαιδεύουμε ταυτόχρονα στο να αποκτήσουν και να διατηρήσουν μία σωστή στάση σώματος.  

Πηγή

https://www.physio-pedia.com/Forward_Head_Posture

Το άρθρο Forward Head posture εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.