Όταν αυτό δεν συμβαίνει, τότε το ανθρώπινο σώμα χρησιμοποιεί έναν και μοναδικό τρόπο για να μας «δείξει» ότι κάτι δεν πάει καλά, και αυτός ο τρόπος είναι η εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα, στο ανθρώπινο σώμα εμφανίζονται με διάφορες μορφές, όπως:

• πόνο
• αύξηση καρδιακής συχνότητας
• πονοκέφαλοι
• αύξηση θερμοκρασίας – πυρετός
• κρύος ιδρώτας
• κράμπες κ.α

Τα συμπτώματα αυτά όμως, δεν αποτελούν την αιτία του προβλήματος αλλά είναι αποτέλεσμα κάποιας άλλης δυσλειτουργίας που συμβαίνει σε αυτό (στο ανθρώπινο σώμα). Η λεπτομέρεια αυτή είναι πολύ σημαντική για το σχεδιασμό μιας θεραπείας, ώστε αυτή (η θεραπεία) να είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των παραπάνω συμπτωμάτων. Για παράδειγμα: όλοι μας έχουμε πάρει κάποιο παυσίπονο για να αντιμετωπίσουμε ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα π.χ πόνο στη μέση ή στον αυχένα, δεν αναρωτηθήκαμε όμως ποτέ αν τα συμπτώματα αυτά έχουν μια βαθύτερη αιτία, και αν πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό και πιο μακροπρόθεσμο τρόπο.

Συστήματα VS Συμπτώματα

Για να αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό τρόπο τα συμπτώματα που εμφανίζει το σώμα μας,  θα πρέπει να καταλάβουμε –  να αντιληφθούμε πως λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα.

Το ανθρώπινο σώμα είναι μία ομάδα – ένα σύνολο περιοχών και «οργάνων», τα οποία επηρεάζονται σημαντικά από τη δράση των εξωτερικών δυνάμεων & φορτίων και γενικότερα από την κινητική – λειτουργία του ατόμου. Με λίγα λόγια θα πρέπει να διαχειριστούμε το ανθρώπινο σώμα ως ένα πολύ καλά οργανωμένο και λειτουργικό σύστημα.

Μέρος του συστήματος αυτού, είναι τα συμπτώματα τα οποία εμφανίζονται για να δηλώσουν την ύπαρξη κάποιας δυσλειτουργίας του όλου συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι εάν θέλουμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε ένα σύμπτωμα, θα πρέπει να εντοπίσουμε ποια δυσλειτουργία του συστήματος το προκαλεί. Δηλαδή να εντοπίσουμε την πραγματική αιτία του συμπτώματος, και στη συνέχεια έχοντας υπόψη τη σωστή λειτουργία ολόκληρου του συστήματος, να σχεδιάσουμε την κατάλληλη θεραπεία.

Το ανθρώπινο σώμα

Το ανθρώπινο σώμα για να είναι γερό και υγιή θα πρέπει όλα τα επιμέρους σύστημα του να λειτουργούν σωστά και αρμονικά μεταξύ τους. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, τότε εμφανίζονται τα συμπτώματα. Για παράδειγμα: όταν αισθανόμαστε κάποιον πόνο στις αρθρώσεις μας, τότε θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ο πόνος αυτός δεν εμφανίζεται χωρίς λόγο, αλλά είναι αποτέλεσμα κάποιας δυσλειτουργίας και ότι ο πόνος είναι απλά το σύμπτωμα. Π.χ όταν έχουμε έναν πόνο στο γόνατο, η συμβατική προσέγγιση αντιμετώπισης του, είναι να το αντιμετωπίσουμε ως το κύριο πρόβλημα. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να ακολουθήσουμε τις παραδοσιακές και κοινές λύσεις όπως ανάπαυση, εφαρμογή πάγου, χρήση αντιφλεγμονωδών, νάρθηκα κ.α. Αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης όμως, δεν είναι αποτελεσματικός διότι αγνοούμε την αιτία του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα το γόνατο μας συνεχίζει να δέχεται υπερβολική πίεση (από κάποια δυσλειτουργία που δεν έχουμε εντοπίσει) με αποτέλεσμα ο πόνος να συνεχίζει να υπάρχει ή και πολλές φορές να αυξάνεται. Το χειρότερο όμως είναι, ότι η κατάσταση αυτή έχει ως αποτέλεσμα να επιτρέψει στον εαυτό μας να πειστεί ότι έχουμε κάποιο μεγαλύτερο πρόβλημα, το οποίο απαιτεί χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί.

Ακόμα όμως και ο τραυματισμός να διορθωθεί, τα μοτίβα κίνησης συνεχίζουν να πιέζουν την άρθρωση του γονάτου και το πιθανότερο είναι ο πόνος να ξαναεμφανιστεί και μετά τη χειρουργική επέμβαση και με λίγα λόγια να ξαναβρεθούμε στο ίδιο σημείο.

Προσέγγιση – Θεραπεία στο χρόνιο πόνο

Το μεγαλύτερο ποσοστό των χρόνιων πόνων στο ανθρώπινο σώμα, οφείλονται σε λανθασμένη κίνηση και λανθασμένη στάση σώματος, τα οποία προκαλούν υπερβολική και λανθασμένη πίεση σε διάφορες περιοχές του.

Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο υποστηρίξουμε αυτό το σύστημα, δηλαδή το ανθρώπινο σώμα, τόσα περισσότερα προβλήματα θα αποφύγουμε ή θα καταφέρουμε να διορθώσουμε.

Βέβαια αυτός ο τρόπος θεραπείας των χρόνιων πόνων, μπορεί να μην αντιμετωπίζει τα συμπτώματα του πόνου όσο το δυνατόν γρηγορότερα αλλά παρέχει μια μόνιμη λύση και αυτό συμβαίνει επειδή απευθύνεται πρώτα στο σύστημα – στο ανθρώπινο σώμα.

Ο θεραπευτής ο οποίος γνωρίζει και κατανοεί πως λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα, μπορεί να ακολουθήσει αυτόν τον τρόπο θεραπείας απαλλάσσοντας τον ασθενή μόνιμα πλέον από κάθε χρόνιο πόνο, βοηθώντας τον ταυτόχρονα να σταματήσει να προσπαθεί ανεπιτυχώς να θεραπεύσει τα συμπτώματα του.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Η καλύτερη και πιο αποτελεσματική θεραπεία, είναι αυτή που αντιμετωπίζει συνολικά τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος και όχι τα συμπτώματα του εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Τι ονομάζουμε παχυσαρκία

Παχυσαρκία ονομάζουμε την κατάσταση την όποια ένα άτομο έχει μεγάλο ποσοστό λίπους (πέρα του φυσιολογικού), επηρεάζοντας αρνητικά τον τρόπος της σωματικής του και οργανικής του λειτουργίας. Η παχυσαρκία είναι μια πολύπλοκη κατάσταση, η οποία προκαλεί προοδευτικές αλλαγές στο σώμα του ατόμου, και οι οποίες με την πάροδο του χρόνου οδηγούν σε δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του

Πως ορίζεται η παχυσαρκία

Οι επαγγελματίες υγείας για να ορίσουν την παχυσαρκία, χρησιμοποιούν τον δείκτη μάζα σώματος (ΔΜΣ) ο οποίος μετρά το σωματικό βάρος του ασθενή έναντι του ύψους του. Με τον τρόπο αυτό, ταξινομούμε την παχυσαρκία, σε 3 τύπους

• Παχυσαρκία τύπου 1, άτομο με ΔΜΣ 30<35 kg/m2
• Παχυσαρκία τύπου 2, άτομο με ΔΜΣ 35<40 kg/m2
• Παχυσαρκία τύπου 2, άτομο με ΔΜΣ 40+ kg/m2

Υπάρχει όμως και η παιδική παχυσαρκία, ο υπολογισμός της οποίας γίνεται επίσης με το ΔΜΣ, αλλά υπολογίζεται σε σχέση με την ηλικία και το φύλο του παιδιού, Π.χ  ένα παιδί άνω των 2 ετών μπορεί να διαγνωστεί με παχυσαρκία εάν ο ΔΜΣ του είναι μεγαλύτερος από το 95% των συνομήλικών του στην ίδια κατηγορία.

Τι προκαλεί την παχυσαρκία

Στο πιο βασικό επίπεδο, η παχυσαρκία προκαλείται από την κατανάλωση περισσότερων θερμίδων από αυτές που μπορεί να καταναλώσει και να «χρησιμοποιήσει» το ανθρώπινο σώμα. Αυτή η αυξημένη τάση για κατανάλωση θερμίδων, μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως:

• Γρήγορα και βολικά φαγητά, τα οποία είναι επεξεργασμένα ώστε να μπορούν να καταναλωθούν γρήγορα και εύκολα. Τα τρόφιμα αυτά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λίπος, είναι χαμηλά σε φυτικές ίνες, και μάλιστα τις περισσότερες φορές μας αφήνουν πιο πεινασμένους
• Η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης. Η βιομηχανία τροφίμων έχει σχεδιαστεί για να μας πουλά προϊόντα στα οποία θέλει να εθιστούμε για να τα αγοράζουμε συνέχεια. Τα τρόφιμα αυτά έχουν υψηλά επίπεδα πρόσθετης ζάχαρης, για να τα κάνουν πιο ελκυστικά και εθιστικά, κάτι το οποίο με την πάροδο του χρόνου αλλάζει τις  γευστικές  μας συνήθειες και προσδοκίες
• Οι ψυχολογικοί παράγοντες. Η πλήξη, η μοναξιά, το άγχος και η κατάθλιψη, είναι πολύ κοινά στην σύγχρονη κοινωνία και όλα αυτά μας οδηγούν στην υπερκατανάλωση τροφής, γιατί με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιούμε τα κέντρα ευχαρίστησης στον εγκέφαλο μας.
• Η διατάραξη ορμονών. Οι ορμόνες είναι αυτές που ρυθμίζουν τα σήματα πείνας και κορεσμού, οπότε όταν αυτές διαταράσσονται από την έλλειψη ύπνου και το άγχος, δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε πότε έχουμε χορτάσει.
• Η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, η οποία συνήθως συμβάλλει στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Πως σχετίζεται όμως η παχυσαρκία με τον χρόνιο πόνο

Η παχυσαρκία εκτός από τις οργανικές αλλαγές που επιφέρει στο ανθρώπινο σώμα, ασκεί και αρκετά μεγάλη πίεση στο ανθρώπινο μυοσκελετικό σύστημα

Σύμφωνα με τις έρευνες:

• Το 1/3 των ενηλίκων με παχυσαρκία, υποφέρει από αρθρίτιδα , ενώ
• για κάθε 5 κιλά αύξησης του σωματικού μας βάρους, ο κίνδυνος για αρθρίτιδα γόνατος αυξάνεται κατά 36%

Επίσης  η παχυσαρκία συμβάλλει στην εμφάνιση:

• πόνου στη μέση
• πόνου στα γόνατα και
• οστεοαρθρίτιδας

Ομοίως στη διαχείριση του χρόνιου πόνου, η επίδραση της παχυσαρκίας δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η παχυσαρκία δεν είναι μόνο διαδεδομένη σε ασθενείς με χρόνιο πόνο, αλλά μπορεί και να λειτουργήσει και ως παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη χρόνιου πόνου.

Για παράδειγμα τα παχύσαρκα άτομα, αναφέρουν περίπου 20% περισσότερο πόνο σε σύγκριση  με τα άτομα που έχουν φυσιολογικό βάρος, με το ποσοστό αυτό να φτάνει και μέχρι το 60%.

Πως μπορώ να αντιμετωπίσω την παχυσαρκία και τον χρόνιο πόνο

Καταρχήν, εδώ πρέπει να αναφέρουμε, ότι η πρόληψη είναι ευκολότερη της θεραπείας κάτι το οποίο στην Ελλάδα δεν έχουμε υιοθετήσει ακόμα. Εάν έχετε παρατηρήσει ένα μοτίβο πρόσφατης αύξησης των σωματικού σας βάρους το οποίο ίσως και να επηρεάζει το μυοσκελετικό σας σύστημα, ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος για να παρέμβετε είναι η κίνηση & η σωματική άσκηση.

Όλες οι τελευταίες μελέτες αναφέρουν ότι οι παρεμβάσεις τροποποίησης του σωματικού μας βάρους, οι οποίες επικεντρώνονται στην αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και στην αλλαγή της διατροφής, όχι μόνο οδήγησαν σε μείωση του σωματικού βάρους, αλλά βελτίωσαν και την ποιότητα ζωής των παχύσαρκων ατόμων.

Οι θεραπευτές που είναι εξειδικευμένοι στη διαχείριση & στη θεραπεία του χρόνιου πόνου, έχουν της γνώσεις και την ικανότητα ώστε να ενσωματώσουν τη διαχείριση του σωματικού βάρους στην θεραπευτική τους προσέγγιση για το χρόνιο πόνο

Άρα το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία, παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση του χρόνιου πόνου, και για αυτό το λόγο ένας θεραπευτής θα πρέπει να το συνυπολογίζει στην θεραπευτική του προσέγγιση ώστε αυτή να είναι όσο το δυνατό πιο αποτελεσματική.

ΠαγούνηςΝικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Πως σχετίζεται η παχυσαρκία με τον χρόνιο πόνο εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Ο Τραπέζοειδής μυς είναι ένας μεγάλος, πλατύς και επίπεδος μυς που βρίσκεται στο πίσω μέρος του λαιμού και των ώμων, στο πάνω μέρος της πλάτης. Ο Τραπέζοειδής μυς είναι ο πιο επιφανειακός μυς της άνω πλάτης και συνδέεται με τη βάση του κρανίου, την πίσω πλευρά του βραχιόνιου οστού, τη σπονδυλική στήλη και την ωμοπλάτη, καθώς και με όλους τους σπονδύλους του αυχένα και της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης .

Η κουλτούρα που υπάρχει μέχρι σήμερα στη συμβατική θεραπεία, είναι ότι οι μύες του άνω τραπεζοειδή είναι η αιτία για τους πόνους που εμφανίζονται στον αυχένα, τους ώμους και την πλάτη. Η αιτιολογία που χρησιμοποιούν, είναι ότι αυτός ο μυς είναι πολύ σφιγμένος ή υπερβολικά ενεργός και πώς πρέπει να απελευθερωθεί και να χαλαρώσει, ενώ η άσκηση και κίνηση θα πρέπει να αποφεύγονται. Επίσης κατευθύνουν τους περισσότερους ασθενείς σε σύντομες θεραπείες, τύπου μασάζ κ.α, και αν ο πόνος επιδεινωθεί σε φαρμακευτική αγωγή, τοπικά επιθέματα ακόμα και ενέσεις.

Αυτός ο τρόπος θεραπείας εφαρμόζεται διότι:

• ζούμε σε μια εποχή που θέλουμε άμεσα αποτελέσματα, σε σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς να κουραστούμε, και γιατί
• οι θεραπευτές που γνωρίζουν πως να αντιμετωπίσουν μία τέτοια κατάσταση είναι λίγοι, διότι η παθοφυσιολογία του τραπεζοειδή μυ είναι περίπλοκη και επομένως δύσκολη στην κατανόηση και στη θεραπεία της, σε σύγκριση με άλλους σκελετικούς μύες.

Βέβαια οι ενέσεις και η φαρμακευτική αγωγή μπορεί προσωρινά να ελαττώσουν τον πόνο,  ωστόσο, όλες αυτές οι θεραπείες είναι ελάχιστα αποτελεσματικές και για σύντομο χρονικό διάστημα, επειδή δεν αντιμετωπίζουν τη ρίζα του προβλήματος. Όταν όμως οι πιο «έξυπνοι» και πιο συνειδητοποιημένοι για την υγεία τους καταναλωτές υγειονομικής περίθαλψης, συνειδητοποιούν γρήγορα ότι η επαναλαμβανόμενη θεραπεία που έχει ως στόχο να ξεγελάσει τον εγκέφαλο, δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίσουμε το σώμα μας, τότε αναζητούν μία διαφορετική, αποτελεσματική και πιο φυσική θεραπεία.

Μυοπεριτονιακός πόνος

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την ένταση και τον πόνο που βιώνουμε στους μύες του αυχένα και του άνω μέρους της πλάτης, πρέπει να καταλάβουμε γιατί αυτή αναπτύσσεται εξαρχής. Καταρχήν ο ιατρικός όρος για αυτό το είδος πόνου, ονομάζεται μυοπεριτονιακός πόνος. Ο μυοπεριτονιακός πόνος εμφανίζεται όταν η μυϊκή περιτονία, που είναι το περίβλημα που καλύπτει τις μυϊκές ίνες, φλεγμαίνετε από διάφορους μηχανισμούς, όπως επαναλαμβανόμενες μυϊκές συσπάσεις χαμηλού επιπέδου, καταπόνηση, άμεσο τραύμα, μυϊκή υπερφόρτωση, έλλειψη χρήσης ή βράχυνση των μυών. Επίσης υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορεί να ευθύνονται για τη φλεγμονή των μυών, όπως η σκολίωση, οι διαφορές στο μήκος των ποδιών, οι ανεπάρκειες βιταμινών, το στρες και το άγχος, οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους, ευθύνονται για τη χρονιότητα και την αύξηση του μυοπεριτονιακού πόνου.

Όταν οι μύες είναι φλεγμαίνονται, συχνά σχηματίζουν σημεία ενεργοποίησης τα οποία έχουν τη μορφή κόμπων. Τα σημεία ενεργοποίησης είναι επώδυνα όταν ασκείται πίεση, ενώ μπορεί να επιφέρουν πόνο και σε άλλη περιοχή του σώματος. Στην περίπτωση των άνω τραπεζοειδών μυών, ο αναφερόμενος πόνος μπορεί να εντοπίζεται στο πλάι και στην κορυφή του λαιμού, στη βάση του κρανίου, στην κάτω γνάθο και στο πλάι του κεφαλιού προκαλώντας πονοκέφαλο.

Η αιτίες που προκαλούν την ένταση στον τραπεζοειδή μυ

Ο άνω τραπεζοειδής μυς, είναι ένας πολύπλοκος μυς διότι διασχίζει πάνω από δώδεκα αρθρώσεις. Αυτό σημαίνει, ότι οποιαδήποτε αλλοίωση της ευθυγράμμισης της σπονδυλικής στήλης, η κακή στάση και οποιαδήποτε μυϊκή ανισορροπία, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τον τραπεζοειδή μυ.

Πώς η κακή στάση του σώματος επηρεάζει τον άνω τραπεζοειδή μυ

Ο μέσος άνθρωπος που εργάζεται σε ένα γραφείο, βρίσκεται σε καθιστή θέση έως και 12 ώρες την ημέρα. Επιπλέον, στο αυτοκίνητό, στη τηλεόραση και κατά τη διάρκεια της ξεκούρασης μας, όχι μόνο είμαστε σε καθιστή θέση, αλλά είμαστε και σκυμμένοι πάνω από τις ηλεκτρονικές μας συσκευές. Όλες αυτές οι δραστηριότητες, αναγκάζουν το σώμα μας να βρίσκεται σε μια συνεχή κάμψη, κάτι που φέρνει τους ώμους προς τα εμπρός και κάνει το πάνω μέρος της πλάτης να καμπουριάζει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το κεφάλι να «βγαίνει» μπροστά από τη φυσιολογική του θέση, ενώ για να έχουμε το βλέμμα μας σε ευθεία γραμμή αναγκαζόμαστε να σηκώνουμε το κεφάλι προς τα πάνω, προκαλώντας πίεση στο πίσω και άνω μέρος του λαιμού, όπου συναντά το κρανίο. Αυτή η μηχανική καταπάτηση προκαλεί πίεση στο μονοπάτι όπου το νωτιαίο επικουρικό νεύρο εισέρχεται και εξέρχεται από το κρανίο. Όταν το νωτιαίο επικουρικό νεύρο ερεθίζεται, στέλνει σήματα στον μυ και προκαλεί συστολή. Σε αυτή την περίπτωση, ο μυς ο οποίος συστέλλεται είναι ο άνω τραπεζοειδής και ο στερνοκλειδομαστοειδής μυς.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι μικροσυστολές οδηγούν σε σημεία ενεργοποίησης πόνου, αναγκάζοντας το σώμα αντισταθμιστικά να σκύβει προς τα εμπρός, κάτι που χειροτερεύει την κατάσταση.  Με λίγα λόγια, δημιουργείτε ένας φαύλος κύκλος που προκαλεί περισσότερους μυϊκούς σπασμούς, πόνο και κακή στάση του σώματος.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο οι παραδοσιακές θεραπείες λειτουργούν μόνο για λίγο. 

Πως μπορούμε να μειώσουμε την ένταση;

Ο πιο αποτελεσματικός και ταχύτερος τρόπος αποσυμπίεσης αυτής της περιοχής του ανθρώπινου σώματος, είναι να αναζητήσουμε τη θεραπεία από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία. Ο εξειδικευμένος αυτός επαγγελματίας, αφού αξιολόγηση τη μυοπεριτονική  λειτουργία του σώματός μας, θα σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο & εξειδικευμένο ασκησιολόγιο με το οποίο θα διορθώσουμε τη στάση του σώματος, μειώνοντας αποτελεσματικά με αυτόν τον τρόπο τον πόνο στον άνω τραπεζοειδή μυ. Επίσης με αυτή τη μέθοδο θεραπείας, «σπάμε» τον φαύλο κύκλο του πόνου και διορθώνουμε τη μπροστινή θέση του κεφαλιού, γεγονός που με τη σειρά του ασκεί λιγότερη πίεση στο νεύρο που νευρώνει τον άνω τραπεζοειδή μυ.

Γιατί όμως η σωστή στάση σώματος είναι τόσο σημαντική, για να μειώσουμε την ένταση στο άνω μέρος του σώματός μας;

Διότι αν δεν έχουμε μία σωστή στάση σώματος, είναι σαν τα θεμέλια ενός σπιτιού να βρίσκονται πάνω σε άμμο. Επίσης παρατηρήστε ότι σε πολλούς ανθρώπους που δεν έχουν μία καλή στάση σώματος, όταν κάθονται όρθιοι λυγίζουν την πλάτη τους, και το κεφάλι τους έρχεται κατευθείαν κάτω από τους ώμους τους. Διορθώνοντας αυτή τη στάση του σώματός, καταφέρνουμε να μειώσουμε σημαντικά το άγχος και την ένταση που ασκούνται στον άνω τραπεζοειδή, άρα και στον αυχένα και τους ώμους μας.

Είναι πλέον πολύ σημαντικό ο σύγχρονος άνθρωπος να αντιληφθεί, ότι ένα χρόνιο πρόβλημα δεν μπορεί να διορθωθεί με φαρμακευτική αγωγή, διότι με τη φαρμακευτική αγωγή δεν συμβαίνει κάποια αλλαγή στο ανθρώπινο σώμα και ούτε αντιμετωπίζεται η ρίζα του προβλήματος.

Η καλή στάση σώματος και η σωστή κίνηση είναι το κλειδί μιας αποτελεσματικής θεραπείας και ταυτόχρονα το καλύτερο φάρμακο.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος – Κινησιοθεραπευτής

Εξειδίκευση στην Ιατρικής της Άσκησης

& στην Αθλητική Φυσικοθεραπεία

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Η καλή στάση σώματος και η σωστή κίνηση είναι το καλύτερο φάρμακο για τους πόνους στο άνω μέρος της πλάτης εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Τα νέα επιστημονικά δεδομένα όμως, δεν θεωρούν τον πόνο ως μια απλή κατάσταση αλλά ως μία εξαιρετικά πολύπλοκη εμπειρία που τις περισσότερες φορές δεν πηγάζει από μια συγκεκριμένη δομή. Αυτό σημαίνει ότι η αιτία που προκαλεί τον πόνο, δεν μπορεί να εντοπιστεί μόνο από μία απεικονιστική εξέταση (Μαγνητική ή Αξονική τομογραφία κ.α). Και για αυτό το λόγο, ο ρόλος της απεικονιστικής εξέτασης παραμένει αμφιλεγόμενος. Μάλιστα, πολλές φορές οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να «θολώσουν τα κλινικά νερά» και να προκαλέσουν περισσότερο άγχος παρά να καθησυχάσουν – έναν ασθενή, ο οποίος παρατηρεί ότι η φαρμακευτική αγωγή δεν τον βοηθάει να θεραπευτεί.

Για να είμαστε όμως ρεαλιστές, πρέπει να δεχτούμε τη χρησιμότητα των απεικονιστικών εξετάσεων (Μαγνητική ή Αξονική τομογραφία κ.α), αρκεί βέβαια αυτή να χρησιμοποιηθεί  κατάλληλα από τους κλινικούς ιατρούς. Μάλιστα τις περισσότερες φορές οι ασθενείς αυτοαναφέρονται σε αυτή (την απεικονιστική εξέταση), αρνούμενοι ή φοβούμενοι το να είναι σωματικά δραστήριοι, περιμένοντας μάλιστακάποιο «μαγικό τρόπο» στο να θεραπευτούν. Αν όμως χρησιμοποιήσουμε την απεικονιστική εξέταση, ως μέσο το οποίο θα μας δώσει  περισσότερες πληροφορίες για τη σωματική μας κατάσταση και όχι ως μέσο που θα μας δώσει την αιτία που προκαλεί τον πόνο, τότε θα μας βοηθήσει σημαντικά στο να διαμορφώσουμε και να σχεδιάσουμε το κατάλληλο και ασφαλέστερο θεραπευτικό πρόγραμμα. Και αυτό, διότι η απεικονιστική εξέταση μας αναφέρει το αν υπάρχει κάποια παθολογία ή όχι στο σώμα μας.

Πώς πρέπει όμως να διαχειριζόμαστε τους πόνους μας;

Μία σύγχρονη προσέγγιση η οποία ακολουθείται πλέον από πολλούς θεραπευτές στον κόσμο και από το Functional Movement, υποστηρίζει ότι δεν μπορούμε να δούμε μυϊκό πόνο από μια απεικονιστική εξέταση, διότι η μαγνητική τομογραφία δεν είναι «σάρωση πόνου». Και δεν είναι «σάρωση πόνου», γιατί ο πόνος μπορεί να προέρχεται από άλλες δομές του ανθρώπινου σώματος, όπως τους μύες, την περιτονία κ.α.

Ακόμα και σε περιπτώσεις όπως η δισκοκήλη ή η οσφυϊκή στένωση και η ισχιαλγία, η μαγνητική τομογραφία συνιστάται μόνο για να ελέγξει ο γιατρός αν υπάρχει κάποια παθολογία και όχι για να εντοπίσει την αιτία που προκαλεί τις παραπάνω καταστάσεις. Αυτή (η αιτία) μπορεί να εντοπιστεί μόνο από την αξιολόγηση της κίνησης και της στάσης του Ανθρώπινου σώματος, οι οποίες ελέγχουν την ανθρώπινη μυοσκελετική λειτουργία.

Η αξιολόγησης της κίνησης και της στάσης του Ανθρώπινου σώματος, είναι δύο «εξετάσεις» οι οποίες είναι απαραίτητες ώστε να έχουμε μία ολοκληρωμένη και καθαρή εικόνα για την κινητική συμπεριφορά του ασκούμενου. Ο έλεγχος της κινητικής συμπεριφοράς του ανθρώπινου σώματος, μας βοηθάει στο να εντοπίσουμε την αιτία που προκαλεί τον πόνο, όπου σε συνδυασμό με ένα ιστορικό του ασθενή, έχουμε τις απαιτούμενες πληροφορίες για να σχεδιάσουμε ένα εξατομικευμένο και εξειδικευμένο πρόγραμμα θεραπείας.

Συνοψίζοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω, πρέπει να τονίσουμε ότι:

• Το να πονάς είναι μία κατάσταση, η οποία δυσκολεύει ένα άτομο,
• Το να πονάς όμως και να επηρεάζεται η ποιότητα της ζωής σου και να οδηγείσαι στην απραξία, είναι μία κατάσταση που το άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει και να απαλλαγή από αυτή, για να είναι δραστήριο και υγιή.

Πως θα γίνει αυτό;

Για να απαλλαγή ένα άτομο από μία χρόνια κατάσταση πόνου, θα πρέπει αρχικά να είναι πρόθυμο να συμμετέχει ενεργά στη θεραπεία του, προσπαθώντας να διορθώσει και να αλλάξει συνήθειες χρόνων. Διαφορετικά επαναπαύεται και ταυτίζεται με μία απεικονιστική εξέταση, κάτι που τον κάνει αδρανεί και ανίκανο σωματικά και καταθλιπτικό ψυχικά, ενώ  ταυτόχρονα γίνεται άμεσα υποψήφιος για κάποια μελλοντική επέμβαση.

Αν θέλετε να απαλλαγείτε από χρόνιους πόνους και να έχετε ένα δραστήριο και υγιή σώμα, επικοινωνήστε με το Functional Movement, ώστε να δοκιμάσετε έναν διαφορετικό και με μια πιο σύγχρονη προσέγγιση τρόπο θεραπείας, και να απαλλαγείτε από χρόνιους πόνους και αδιέξοδα που δυσκολεύουν την καθημερινότητά σας.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Δεν μπορούμε να δούμε μυϊκό πόνο σε μια Μαγνητική τομογραφία, διότι Μαγνητική τομογραφία δε σημαίνει «σάρωση πόνου» εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Το 1900ο νομπελίστας Charles Scott Sherrington, ένας Άγγλος νευροπαθολόγος, ανέφερε τον όρο Reciprocal innervation muscle. Ο όρος Reciprocal innervation muscle περιγράφει ότι οι σκελετικοί μύες υφίστανται σε ανταγωνιστικά ζεύγη, και ότι η συστολή ενός μυός παράγει αντίθετες δυνάμεις από εκείνες που δημιουργούνται από τη συστολή του ανταγωνιστή μυ.

Οι δύο παραπάνω όροι (Μυϊκή ανισορροπία & Reciprocal innervation muscle) είναι και αυτοί που άρχισαν να αλλάζουν τη θεραπευτική προσέγγιση στην αντιμετώπιση των χρόνιων πόνων. Οι θεραπευτές που άρχισαν να παρατηρούν και να αξιολογούν τη λειτουργία και τη ισορροπία των μυών, έκαναν μεγάλη πρόοδο στον τομέα της αντιμετώπισης χρόνιων μυϊκών προβλημάτων. 

Τα τελευταία χρόνια με την άνθιση του jogging, της γυμναστικής μέσω διάφορων εφαρμογών χωρίς την επιτήρηση κάποιου επαγγελματία της άσκησης, και γενικότερα εξαιτίας του τρόπου ζωής μας, η εμφάνιση μυϊκών ανισορροπιών είναι πολύ συχνή.  Επειδή όμως η βασική λειτουργία των μυών είναι να κινούν τα οστά και να επιτρέπουν στο σώμα να στέκεται, να περπατά, να τρέχει και να εκτελεί κάθε φυσική λειτουργία & δραστηριότητα, μία μυϊκή ανισορροπία δεν διαταράσσει μόνο τη λειτουργία των μυών, αλλά και των οστών του ανθρώπινου σώματος.

 Μυϊκή ισορροπία και υγεία των οστών

Η μυϊκή ισορροπία παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση τη σωστής υγείας των οστών του ανθρώπινου σώματος. Γενικά, διατηρώντας μυϊκή ισορροπία στο σώμα μας, βελτιώνουμε τη σωματική μας υγεία, ενώ μειώνουμε σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων στα οστά, όπως οστεοπόρωση, κατάγματα κ.τ.λ. Επιπλέον, βοηθάει στη διατήρηση της οστικής πυκνότητας η οποία είναι πολύ σημαντική.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα οστά δεν διαφέρουν από τους μύες, το έντερο, το δέρμα και από τους άλλους ιστούς του ανθρώπινου σώματος. Είναι και αυτοί ζωντανοί οργανισμοί και ως τέτοιοι, πρέπει να παραμένουν πάντα μεταβολικά ενεργοί. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να υπάρχει μια συνεχόμενη ροή θρεπτικών ουσιών, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, οι πρωτείνες, κ.α., οι οποίες να παρέχουν στα οστά τα απαιτούμενα επίπεδα οστικής πυκνότητας. Εάν τα οστά χάνουν περισσότερο ασβέστιο από αυτό που προσλαμβάνουν, τότε είναι επιρρεπή σε τραυματισμούς και ασθένειες. Αυτό, σε συνδυασμό με κάποια μυϊκή ανισορροπία, μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο τραυματισμού. 

Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι το ανθρώπινο σώμα δεν είναι απόλυτα συμμετρικό, και υπάρχουν πάντα φυσιολογικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των μυών. Το πιο κοινό παράδειγμα είναι η διαφορά μεταξύ της αριστερής και δεξιάς πλευράς του σώματος μας. Στόχος όμως ενός επαγγελματία της άσκησης, είναι να κρατήσει τη διαφοροποίηση αυτή μέσα στα φυσιολογικά όρια, ώστε αυτή να μην προκαλέσει μελλοντικά μυοσκελετικούς πόνους και τραυματισμούς. 

Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία των οστών είναι:

• Η αεροβική γυμναστική διότι παρέχει σημαντική υποστήριξη στους μύες του ανθρώπινου σώματος.
• Οι ασκήσεις που προκαλούν μικρούς κραδασμούς στο σώμα (Gravity stress), π.χ αλματάκια, διότι βελτιώνουν την οστική πυκνότητα.
• Η ορμονική ισορροπία, διότι και τα οιστρογόνα και η τεστοστερόνη βοηθάνε στην ορυκτοποίηση των οστών, όπως και η αδρεναλίνες που ρυθμίζουν το νάτριο.
• Η αποφυγή χρόνιων φλεγμονών, διότι μειώνουν την πυκνότητα των οστών.
• Η σωστή διατροφή, διότι μία κακή διατροφή μπορεί να αποδυναμώσει τα οστά.

Γιατί είναι σημαντική η καλή υγεία των οστών

Όταν ένα οστό είναι ταλαιπωρημένο, είτε από φυσική κόπωση, διατροφική ή ορμονική ανεπάρκεια, χαμηλή βιταμίνη D, ή κάποια ασθένεια, τότε γίνεται επιρρεπή σε διάφορους τραυματισμούς. Οι τραυματισμοί αυτοί μπορούν να είναι:

• Τραυματισμός στα οστά (κόπωση των οστών). Ο συγκεκριμένος τραυματισμός προκαλεί ενοχλήσεις – πόνους συνήθως μετά την άσκηση. Μάλιστα δεν είναι ορατός με ακτίνες Χ ή άλλη παρόμοια εξέταση.
• Διάστρεμμα το οποίο είναι κάτι πιο επίπονο από τον προηγούμενο τραυματισμό, διότι δυσκολεύει την κίνηση. Μπορεί συχνά, αλλά όχι πάντα να διαγνωστεί με ακτίνες Χ.
• Κάταγμα

Σύμφωνα με έρευνες η μυϊκή ισορροπία παίζει σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση ενός τραυματισμού στα οστά. Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα άτομα που δεν εμφάνιζαν μυϊκές ανισορροπίες είχαν πιο γρήγορη ανάρρωση, ακόμα και σε περιπτώσεις που χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση. 

Με λίγα λόγια η μυϊκή ανισορροπία επηρεάζει σημαντικά την υγεία των οστών και όταν αυτή διαταράσσεται τότε μπορεί να είναι η αιτία πολλών μυοσκελετικών πόνων και τραυματισμών στο ανθρώπινο σώμα. Μία μυϊκή ανισορροπία μπορεί να προκληθεί χωρίς να το αντιληφθούμε, συνήθως κατά την επαναλαμβανόμενη εκτέλεση των καθημερινών μας δραστηριοτήτων με λανθασμένο τρόπο ή εξαιτίας μίας συνεχόμενης λανθασμένης στάσης σώματος. Μία μυϊκή ανισορροπία όμως, μπορεί να εντοπιστεί «εύκολα» μέσω της κινητικής αξιολόγησης και της μυϊκής εξέτασης.

Στο Functional Movement, οι μέθοδοι θεραπείας που εφαρμόζουμε στηρίζονται στην αξιολόγηση και στον εντοπισμό μυϊκών ανισορροπιών και ασυμμετριών στο σώμα του ασθενή. Αφού εντοπίσουμε τυχόν μυϊκές ανισορροπίες ή ασυμμετρίες, στη συνέχεια σχεδιάζουμε ένα εξατομικευμένο και εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης, ώστε να τις διορθώσουμε. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μεθοδολογία καταφέρνουμε να απαλλάξουμε τους ασκούμενούς μας από χρόνιους πόνους, οι οποίοι μάλιστα δεν μπόρεσαν να θεραπευτούν με κανένα άλλος είδος θεραπείας. 

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Τραυματισμοί & χρόνιοι πόνοι στα οστά εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Στις μέρες μας και πόσο μάλλον τον τελευταίο χρόνο (λόγω πανδημίας), ο καθιστικός τρόπος ζωής έχει αυξηθεί δραματικά. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτός ο τρόπος ζωής (καθιστικός – ανενεργός), αποτελεί πλέον την πρώτη αιτία εμφάνισης χρόνιων παθήσεων & μυοσκελετικών πόνων. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η επίδραση αυτού του τρόπου ζωής, έχει μεγαλύτερες αρνητικές συνέπειες στα παιδιά. Αυτό συμβαίνει γιατί η κακή στάση σώματος και τα λανθασμένα κινητικά μοτίβα που προκύπτουν από τον καθιστικό τρόπο ζωής, αλλάζουν τη βιομηχανική του σώματος των παιδιών και αυτός είναι και ο λόγος όπου παρατηρείται μια πρωτοφανής έξαρση μυοσκελετικών παθήσεων (κύφωση, σκολίωση κ.α) στις παιδικές ηλικίες.  

Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες επισημαίνουν συνεχώς τις αρνητικές επιπτώσεις του καθιστικού τρόπου ζωής, χαρακτηρίζοντας τον μάλιστα ως την ασθένεια της εποχής μας. Μάλιστα οι ίδιοι επιστήμονες θεωρούν τον καθιστικό τρόπο ζωής περισσότερο επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και μακροζωία, ακόμα και από το τσιγάρο & το AIDS. Η απάντηση τους (των επιστημόνων) σε όλους τους παραπάνω προβληματισμούς και ανησυχίες είναι η άσκηση και γενικότερα η κίνηση. Πλέον έχει τεκμηριωθεί πολύ καλά, ακόμα και στους πιο δύσπιστους ότι η άσκηση και γενικότερα η σωματική δραστηριότητα έχει ευεργετική επίδραση στην ανθρώπινη υγεία, η οποία επεκτείνεται σε όλα σχεδόν τα συστήματα, όργανα και λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού. Ταυτόχρονα η άσκηση και γενικότερα ένας πιο δραστήριος τρόπος ζωής, εκτός από τη σωματική μας υγεία, επηρεάζει θετικά και την ψυχική μας υγεία.

Αυτή η μεταβλητότητα των κινήσεων στην καθημερινότητά μας, η ικανότητα του να κινούμαστε άνετα και χωρίς πόνο, δίνει στο ανθρώπινο σώμα ενέργεια και κίνητρο στο να  χρησιμοποιεί τους μύες και τα οστά, όπου τα τελευταία χρόνια τα έχουμε θέσει σε αδράνεια.

Με λίγα λόγια κινούμε άρα υπάρχω (Moto Ergo Sum).

Βέβαια όταν αποφασίσουμε να βάλουμε την άσκηση στη ζωή μας, θα πρέπει να γνωρίζουμε τις δυνατότητες – ικανότητες του σώματός μας, ώστε αυτή να είναι ασφαλής και αποτελεσματική. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να απευθυνθούμε σε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία της άσκησης ώστε να αξιολογήσει τη στάση και την κίνηση του σώματός μας. Στη συνέχεια ο επαγγελματίας της άσκησης, θα σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα μέσω του οποίο θα διορθώσει τυχόν κινητικές ή σωματικές δυσλειτουργίες και θα επαναφέρει τη μυϊκή ισορροπία στο σώμα μας.

Στο functional movement, έχουμε την απαιτούμενη γνώση και εμπειρία ώστε να αξιολογούμε τους ασκούμενούς μας και να σχεδιάζουμε προγράμματα άσκησης κατάλληλα για αυτούς. Επίσης παροτρύνουμε & βοηθάμε τους ασκούμενους μας, να αλλάξουν χρόνιες καθημερινές συνήθειες και να γνωρίσουν τα οφέλη της άσκησης και γενικότερα της κίνησης, μαθαίνοντάς τους να ελέγχουν και να αισθάνονται το σώμα τους, κάτι που θα τους απαλλάξει από μελλοντικούς μυοσκελετικούς πόνους & τραυματισμούς.

Παγούνης Νικόλαος

Κινησιολόγος & M.Sc Physical therapy

Certified Medical Exercise Specialist

International Certificate in Osteopathic &

Chiropractic Manipulation

Το άρθρο Κινούμαι άρα υπάρχω -“Moto Ergo Sum” εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.

Σύμφωνα με έρευνες το 85% του πληθυσμού, υποφέρει από μυϊκούς κόμπους διότι επηρεάζουν αρνητικά την κινητικότητα του ανθρώπινου σώματός προκαλώντας πόνο, ελαττώνοντας με αυτόν τον τρόπο την ποιότητα ζωής τους. Επιστημονικά οι μυϊκοί αυτοί κόμποι, ονομάζονται σημεία πυροδότησης πόνου ή trigger points και αποτελούν ένα καλά κρυμμένο μυστικό στην παθογένεση πολλών μυοσκελετικών πόνων & κινητικών δυσλειτουργιών.

Τί είναι όμως οι μυϊκοί κόμποι;

Οι μυϊκοί κόμποι είναι άκαμπτες μυϊκές μάζες οι οποίες έχουν έναν κόμπο στο κέντρο τους, το λεγόμενο σημείο εκκίνησης. Οι μυϊκοί κόμποι μπορούν να εμφανιστούν σε πολλά σημεία του ανθρώπινου σώματος, με τα πιο συχνά από αυτά να είναι η πλάτη, οι ώμοι και ο αυχένας. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά (active) ή αν πιέσουμε το σημείο εκκίνησης (latent), ενώ στη συνέχεια μπορεί να επεκταθεί από το σημείο εκκίνησης στους γύρω μύες.

Τι προκαλεί τους μυϊκούς κόμπους;

Οι μυϊκοί κόμποι είναι περίπλοκοι και οι αιτίες εμφάνισης τους ποικίλουν. Χρειάζεται βέβαια να γίνουν και άλλες έρευνες ώστε να αιτιολογηθεί η ακριβής εμφάνισή τους, όμως από τα όσα γνωρίζουμε έως τώρα προκύπτει ότι μερικές από τις βασικές αιτίες εμφάνισης των μυϊκών κόμπων είναι:

• Η υπερχρησία και η επαναλαμβανόμενη μυϊκή καταπόνηση, π.χ σήκωμα βάρους με κακή εργονομία κ.α.
• Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις στην εργασία ή σε αθλητικές δραστηριότητες.
• Οι απότομες κινήσεις και η σωματική επιβάρυνση λόγω αρθρικών δυσλειτουργιών.
• Οι μυϊκοί τραυματισμοί ή οι τραυματισμοί λόγω σύγκρουσης.
• Οι απότομη διάταση ή μυϊκή θλάση.
• Η παρατεταμένη ακινησία π.χ. δουλειά γραφείου, κατάκλιση λόγω νόσου κ.α.
• Το ψυχολογικό στρες.
• Η κόπωση.
• Η αφυδάτωση.
• Οι κακές διατροφικές συνήθειες.
• Οι διαταραχές ύπνου.
• Προβλήματα στους συνδέσμους.

Ο πιο σημαντικός όμως επιβαρυντικός παράγοντας για τη δημιουργία των μυϊκών κόμπων, είναι η κακή στάση του σώματος. Αυτό συμβαίνει διότι οι μυϊκές ίνες είναι φτιαγμένες για να κινούνται (να συστέλλονται και να χαλαρώνουν). Ωστόσο, όταν εμείς στο μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας μας είμαστε σε καθιστή θέση και κινούμαστε ελάχιστα, τότε αυτό έχεις ως αποτέλεσμα οι μυϊκές ίνες να αρχίζουν να κολλάνε μεταξύ τους, δημιουργώντας κόμπους. Ταυτόχρονα η κακή στάση του σώματος, με την πάροδο του χρόνου επιφέρει ένταση στους μύες και αυτή η ένταση προκαλεί το σχηματισμό ουλώδη ιστού.

Ποια είναι τα συμπτώματα των μυϊκών κόμπων;

Το πρωταρχικό σύμπτωμα των μυϊκών κόμπων είναι ο πόνος. Εξαιτίας όμως του ότι το κάθε άτομο βιώνει διαφορετικά τον πόνο, τα συμπτώματα των μυϊκών κόμπων μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Βέβαια ανάλογα με το σημείο του ανθρώπινου σώματος στο οποίο βρίσκεται ο μυϊκός κόμπος, μπορεί να προκληθούν φαινομενικά αναίτια πόνοι και σε άλλες περιοχές του ανθρώπινου σώματος. Για παράδειγμα, ένα κόμπος στην ωμοπλάτη μπορεί να μεταδίδει πόνο στη βάση του κρανίου προκαλώντας πονοκέφαλο κ.α.

Ποια άτομα κινδυνεύουν να εμφανίσουν κόμπους;

Είναι πολύ λίγα τα άτομα τα οποία δεν θα εμφανίσουν κανέναν μυϊκό κόμπο σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Μάλιστα το 97% των ανθρώπων με χρόνιους πόνους έχουν σημεία εκκίνησης (trigger points), όπως επίσης και το 100% των ανθρώπων με πόνο στον αυχένα. Υπάρχουν ωστόσο, κάποιοι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης κόμπων και αυτοί είναι:

• Η ηλικία
• Τα υποκείμενα νοσήματα
• Το στρες
• Η ινομυαλγία κ.α.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Για να διαγνώσουμε την ύπαρξη μυϊκών κόμπων, πρέπει ένας εξειδικευμένος επαγγελματίας υγείας & άσκησης να αξιολογήσει το σώμα του ασκούμενου, προσπαθώντας να εντοπίσει κάποια σφιχτή μυϊκή μάζα (a taut band of muscle)ή κάποιο μαλακό όζο, ο/η οποίος/α θα προκαλεί πόνο κατά την πίεση τους.   

Πως θεραπεύονται οι μυϊκοί κόμποι;

Αφού γίνει η διάγνωση από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας & άσκησης όπως προείπαμε, μπορούμε να εφαρμόσουμε διάφορες πρακτικές για να θεραπεύσουμε τους μυϊκούς κόμπους. Οι πρακτικές βέβαια που θα ακολουθήσουμε διαφέρουν από ασκούμενο σε ασκούμενο, ανάλογα με τις ικανότητές του και τη φυσική του κατάσταση. Κάποιες από αυτές τις πρακτικές είναι:

• Οι διατάσεις
• Η χειροπρακτική
• Ο βελονισμός
• Η άσκηση
• Οι μαλάξεις

Βέβαια όποια πρακτική και αν επιλέξουμε, ο βασικός στόχος της θεραπείας είναι να απελευθερώσουμε το σημείο εκκίνησης του μυϊκού κόμπου (trigger point), ώστε να μειωθεί ο πόνος και να αυξηθεί η κινητικότητα στη συγκεκριμένη περιοχή, χαλαρώνοντας την υπάρχουσα νευρική ένταση.

Οι περισσότεροι μυϊκοί κόμποι στο ανθρώπινο σώμα, μπορούν να χαλαρώσουν εύκολα και γρήγορα όταν ικανοποιηθούν δυο βασικές προϋποθέσεις.

1. Η διόρθωση της αρθρικής δυσλειτουργίας (χειροπρακτική) και
2. Η χαλάρωση του τοπικού σπασμού

Η πιο απλή μέθοδος για μόνιμη λύση της τάσης στα σημεία πυροδότησης είναι η ισχαιμική πίεση. Δηλαδή η πίεση με σταθερή ένταση και υπό συγκεκριμένη γωνία, που περιορίζει προσωρινά (για 30 περίπου δευτερόλεπτα) την αιμάτωση στο σημείο και το αναγκάζει να χαλαρώσει. Η συγκεκριμένη διαδικασία είναι λίγο επώδυνη, διότι τα σημεία πυροδότησης έχουν την ικανότητα να «ενεργοποιούνται» με την πίεση αναπαράγοντας πολλές φορές τον πόνο σε απομακρυσμένες περιοχές, χαρτογραφημένες για τον κάθε μυ.  

Μπορούμε να προλάβουμε τη δημιουργία των μυϊκών κόμπων;

Εφόσον όπως προείπαμε, οι μυϊκοί κόμποι είναι αποτέλεσμα υπερχρησίας, στρες, κακής στάσης, κόπωσης, κτλ., μπορούν να αποφευχθούν προσέχοντας τη στάση του σώματός μας και την κίνηση μας κατά τις καθημερινές μας συνήθειες και δραστηριότητες.

Άρα:

• Βελτιώνοντας τη στάση του σώματός μας.
• Αποφεύγοντας να σηκώνουμε βαριά αντικείμενα (ζητάμε βοήθεια ή το κάνουμε αργά και σε δόσεις).
• Αποφεύγοντας να είμαστε καθισμένοι για πολλές ώρες, (συχνά διαλείμματα με διατάσεις ώστε να μην σφίγγουν οι μύες) και
• Το κυριότερο βάζοντας την φυσική άσκηση στην καθημερινότητά μας, μπορούμε να  προλάβουμε τη δημιουργία των μυϊκών κόμπων στο σώμα μας.

Στο functional movement, μέσω της άσκησης και σε συνδυασμό με διάφορες πρακτικές οστεοπαθητικής, εφαρμοσμένης κινησιολογίας κ.α, θεραπεύουμε τους ασκούμενους μας από χρόνιους πόνους, διορθώνοντας την αιτία και όχι το σύμπτωμα. Έχοντας εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία, βοηθάμε τους ασκούμενους μας όχι μόνο να αντιμετωπίσουν τους πόνους και τις παθήσεις τους, αλλά και να μάθουν να τις διαχειρίζονται με έναν διαφορετικό και πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Παγούνης Νικόλαος

Β.Sc Sport Science & Physical Education

M.Sc Kinisiology & Physical therapy

International Certificate in Osteopathic and Chiropractic Manipulation

Certified Medical Exercise Specialist

Το άρθρο “Μυϊκοί κόμποι” Ένα καλά κρυμμένο μυστικό στην παθογένεση πολλών μυοσκελετικών πόνων & κινητικών δυσλειτουργιών εμφανίστηκε πρώτα στο Functional Movement.